تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۱۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
اين آيه، اشاره به منت و يا منت هايى ديگر غير آن دو منت سابق است، و اين منت، عبارت است از داستان قتل نفس موسى و رأى دادن درباريان قبط به كشتن او، و فرار او از مصر، و ازدواجش با دختر شعيب پيغمبر، و اقامتش در مَديَن، به مدت ده سال، به عنوان اجير و چوپان گوسفندان شعيب. | اين آيه، اشاره به منت و يا منت هايى ديگر غير آن دو منت سابق است، و اين منت، عبارت است از داستان قتل نفس موسى و رأى دادن درباريان قبط به كشتن او، و فرار او از مصر، و ازدواجش با دختر شعيب پيغمبر، و اقامتش در مَديَن، به مدت ده سال، به عنوان اجير و چوپان گوسفندان شعيب. | ||
و اين داستان، در سوره «قصص» مفصل آمده. پس جملۀ «وَ قَتَلتَ نَفساً»، اشاره به كشتن آن مرد قبطى است در مصر. و جملۀ «فَنَجَّينَاكَ مِنَ الغَمِّ»، اشاره به ترسى بود كه به وى دست داد، | و اين داستان، در سوره «قصص» مفصل آمده. پس جملۀ «وَ قَتَلتَ نَفساً»، اشاره به كشتن آن مرد قبطى است در مصر. و جملۀ «فَنَجَّينَاكَ مِنَ الغَمِّ»، اشاره به ترسى بود كه به وى دست داد، ترسید درباریان | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۱۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۱۰ </center> | ||
فرعون او را بكشند، و خداى تعالى او را بيرون و به سرزمين مدين برد. همين كه شعيب او را احضار كرد، و موسى داستان خود را براى او گفت، شعيب گفت: «لَا تَخَف نَجَوتَ مِنَ القَومِ الظَّالِمِين». | |||
<span id='link161'><span> | <span id='link161'><span> | ||
