تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۲۲۷: | خط ۲۲۷: | ||
«'''فَإِنَّك لا تُسمِعُ الْمَوْتى ... فَهُم مُّسلِمُونَ'''»: | «'''فَإِنَّك لا تُسمِعُ الْمَوْتى ... فَهُم مُّسلِمُونَ'''»: | ||
اين جمله، علت مطلبى را كه از سياق سابق فهميده مى شد، بيان مى كند. گويا فرموده: اين قدر مشغول اين گونه افراد سست عنصر مشو، و غم بى ايمانی شان را مخور، كه چرا يك دم خوشحال و يك دم مأيوس اند، و به آيات ما ايمان نمى آورند، و در آن ها تعقل نمى كنند. چون اينان مُردگانى كر و كورند، و تو نمى توانى چيزى به ايشان بشنوانى، و هدايتشان كنى. تو، تنها كسانى را مى شنوانى و هدايت مى كنى كه به آيات ما ايمان داشته باشند. يعنى در اين جهت ها تعقل كنند، و تصديق نمايند. پس تنها اين گونه افراد مسلم اند. و چون تفسير اين دو آيه در سوره نمل گذشت، ديگر تكرار نمى كنيم. | اين جمله، علت مطلبى را كه از سياق سابق فهميده مى شد، بيان مى كند. گويا فرموده: اين قدر مشغول اين گونه افراد سست عنصر مشو، و غم بى ايمانی شان را مخور، كه چرا يك دم خوشحال و يك دم مأيوس اند، و به آيات ما ايمان نمى آورند، و در آن ها تعقل نمى كنند. | ||
چون اينان مُردگانى كر و كورند، و تو نمى توانى چيزى به ايشان بشنوانى، و هدايتشان كنى. تو، تنها كسانى را مى شنوانى و هدايت مى كنى كه به آيات ما ايمان داشته باشند. يعنى در اين جهت ها تعقل كنند، و تصديق نمايند. پس تنها اين گونه افراد مسلم اند. | |||
و چون تفسير اين دو آيه در سوره نمل گذشت، ديگر تكرار نمى كنيم. | |||
