تفسیر:المیزان جلد۸ بخش۲: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
<span id='link14'><span> | <span id='link14'><span> | ||
==سجده | ==سجده ملائكه، بر جميع بنى آدم بوده است == | ||
خطابى كه در جمله | خطابى كه در جمله «و لقد خلقناكم...» است، خطاب به عموم آدميان و خطابى است امتنانى. همچنان كه در آيه قبلى هم گفتيم كه لحن كلام، لحن منت نهادن است. زيرا مضمون، همان مضمون است و تنها تفاوت بين آن دو، اجمال آن و تفصيل اين است. | ||
بنابراين، اين كه مى بينيم از خطاب عمومى: «و لقد خلقناكم»، به خطاب خصوصى «ثم قلنا للملائكة اسجدوا لآدم» منتقل شد، براى بيان دو حقيقت است: | |||
اول : از | حقيقت اول اين كه: سجده ملائكه براى جميع بنى آدم و در حقيقت خضوع براى عالَم بشريت بوده، و اگر حضرت آدم «عليه السلام»، قبله گاه سجده ملائكه شده، از جهت خصوصيت شخصی اش نبوده، بلكه از اين باب بوده كه آدم «عليه السلام»، نمونه كامل انسانيت بوده، و در حقيقت از طرف تمام افراد انسان، به منزله نماينده بوده است. همچنان كه خانه كعبه از جهت اين كه حكايت از مقام ربوبى پروردگار مى كند، قبله گاه مردم قرار گرفته است. و اين معنا از چند جاى داستان آدم و ابليس استفاده مى شود: | ||
اول: از قضيه خلافتى كه آيات «۳۰ - ۳۳» سوره «بقره» متعرض آن است. چون از اين آيات بر مى آيد كه مأمور شدن ملائكه به سجده، متفرع بر خلافت مزبور بوده، و خلافت مزبور، به طورى كه ما استفاده كرديم و در تفسير آن آيات بيان نموديم، مختص به آدم «عليه السلام» نبوده، بلكه در همه افراد بشر جارى است. پس سجده ملائكه، سجده بر جميع افراد انسان است. | |||
سوم : علاوه بر همه | دوم: از آن جا كه ابليس گفت: «فبما اغويتنى لأقعدن لهم صراطك المستقيم ثم لآتينهم من بين أيديهم و من خلفهم»؛ چون قبل از اين آيه، ذكرى از بنى آدم به ميان نيامده بود، و ابليس ابتداء و بدون اين كه حرفى از بنى آدم در بين باشد، متعرض اغواى بنى نوع بشر گرديد. | ||
و در سوره «حجر» هم، از او چنين حكايت شده كه گفت: «رب بما أغويتنى لأزينن لهم فى الارض و لأغوينهم اجمعين». و نيز در سوره «ص» گفته است: «فبعزتك لأغوينهم أجمعين»، و اگر جميع افراد بشر مسجود ابليس و ملائكه نبودند، جا نداشت كه ابليس اين طور در مقام انتقام از آنان بر آيد. | |||
سوم: علاوه بر همه اين ها، خطاباتى كه در سوره «بقره» و سوره «طه»، خداوند با آدم داشته، عين آن خطابات را در اين سوره با جميع افراد بشر دارد، و همه جا مى فرمايد: «يا بنى آدم». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۲۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۲۴ </center> | ||
<span id='link15'><span> | <span id='link15'><span> | ||
==بيان اين كه خلقت آدم در حقيقت، خلقت جميع بشر بوده است و اقوال ديگر در این باره== | ==بيان اين كه خلقت آدم در حقيقت، خلقت جميع بشر بوده است و اقوال ديگر در این باره== | ||
حقيقت دوم اينكه خلقت آدم در حقيقت خلقت جميع بنى نوع بشر بوده . آيه (( و بدء خلق الانسان من طين ثم جعل نسله من سلاله من ماء مهين (( و آيه (( هو الذى خلقكم من تراب ثم من نطفه ثم من علقه (( نيز دلالت بر اين حقيقت دارند، چون از ظاهر آن دو استفاده مى شود كه منظور از خلق كردن از خاك همان جريان خلقت آدم (عليه السلام) است. گفتار ابليس هم كه در ضمن داستان گفت :(( لئن اخرتن الى يوم القيمه لاحتنكن ذريته الا قليلا...(( و همچنين آيه (( و اذ اخذ ربك من بنى آدم من ظهورهم ذريتهم و اشهدهم على انفسهم ...(( به بيانى كه خواهد آمد اشعار به اين معنا دارد. | حقيقت دوم اينكه خلقت آدم در حقيقت خلقت جميع بنى نوع بشر بوده . آيه (( و بدء خلق الانسان من طين ثم جعل نسله من سلاله من ماء مهين (( و آيه (( هو الذى خلقكم من تراب ثم من نطفه ثم من علقه (( نيز دلالت بر اين حقيقت دارند، چون از ظاهر آن دو استفاده مى شود كه منظور از خلق كردن از خاك همان جريان خلقت آدم (عليه السلام) است. گفتار ابليس هم كه در ضمن داستان گفت :(( لئن اخرتن الى يوم القيمه لاحتنكن ذريته الا قليلا...(( و همچنين آيه (( و اذ اخذ ربك من بنى آدم من ظهورهم ذريتهم و اشهدهم على انفسهم ...(( به بيانى كه خواهد آمد اشعار به اين معنا دارد. |