تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۳۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۵۴: خط ۱۵۴:
«'''وَ لَا يَزنِينَ '''» - يعنى با گرفتن دوستان اجنبى و با هيچ كس ديگر زنا نكنند. و چنين نباشد كه از راه زنا حامله شوند. آن وقت فرزند حرام زاده را، به شوهر خود ملحق سازند، كه اين عمل، كذب و بهتانى است كه با دست و پاى خود مرتكب شده اند. چون زن وقتى بچه مى آورد، بچه اش بين دست و پايش مى افتد، و اين شرط غير از شرط قبلى است كه از زنا جلوگيرى مى كرد. چون دو عمل است و دو تا نهى لازم دارد.
«'''وَ لَا يَزنِينَ '''» - يعنى با گرفتن دوستان اجنبى و با هيچ كس ديگر زنا نكنند. و چنين نباشد كه از راه زنا حامله شوند. آن وقت فرزند حرام زاده را، به شوهر خود ملحق سازند، كه اين عمل، كذب و بهتانى است كه با دست و پاى خود مرتكب شده اند. چون زن وقتى بچه مى آورد، بچه اش بين دست و پايش مى افتد، و اين شرط غير از شرط قبلى است كه از زنا جلوگيرى مى كرد. چون دو عمل است و دو تا نهى لازم دارد.


«'''وَ لَا يَعصِينَكَ فِى مَعرُوفٍ '''» - در اين جمله فرموده «تو را معصيت نكنند»، و نفرموده «خدا را معصيت نكنند»، با اي نكه معصيت رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» و نافرمانى نسبت به آن جناب هم، منتهى به نافرمانى خدا مى شود و اين، بدان جهت بوده كه بفهماند آنچه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» در مجتمع اسلامى سنت و مرسوم مى كند، براى جامعه اسلامى عملى معروف و پسنديده مى شود،
«'''وَ لَا يَعصِينَكَ فِى مَعرُوفٍ '''» - در اين جمله فرموده «تو را معصيت نكنند»، و نفرموده «خدا را معصيت نكنند»، با اين كه معصيت رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» و نافرمانى نسبت به آن جناب هم، منتهى به نافرمانى خدا مى شود و اين، بدان جهت بوده كه بفهماند آنچه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» در مجتمع اسلامى سنت و مرسوم مى كند، براى جامعه اسلامى عملى معروف و پسنديده مى شود، و مخالفت با آن، در حقيقت تخلّف از سنت اجتماعى و بى اعتبار كردن آن است.
 
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۱۲ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۱۲ </center>
و مخالفت با آن، در حقيقت تخلّف از سنت اجتماعى و بى اعتبار كردن آن است.


از اين بيان روشن مى شود كه عبارت «معصيت در معروف»، عبارتى است كه هم شامل ترك معروف، از قبيل نماز، روزه و زكات مى شود. و هم شامل ارتكاب منكر، از قبيل تبرّج، و عشوه گرى زنان - كه از رسوم جاهليت اولى است - مى شود.
از اين بيان روشن مى شود كه عبارت «معصيت در معروف»، عبارتى است كه هم شامل ترك معروف، از قبيل نماز، روزه و زكات مى شود. و هم شامل ارتكاب منكر، از قبيل تبرّج، و عشوه گرى زنان - كه از رسوم جاهليت اولى است - مى شود.