تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۳۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِب اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئسوا مِنَ الاَخِرَةِ كَمَا يَئس الْكُفَّارُ مِنْ أَصحَابِ الْقُبُورِ(۱۳) | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِب اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئسوا مِنَ الاَخِرَةِ كَمَا يَئس الْكُفَّارُ مِنْ أَصحَابِ الْقُبُورِ(۱۳) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۰۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۰۸ </center> | ||
ترجمه | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
اى كسانى ايمان آورده | اى كسانى ايمان آورده ايد، زنانى كه به عنوان اسلام و ايمان (از ديار خود) هجرت كرده و به سوى شما آمدند، خدا (به صدق و كذب) ايمانشان داناتر است، شما از آن ها تحقيق كرده و امتحانشان كنيد، اگر با ايمانشان شناختيد، آن ها را (بپذيريد) و ديگر به شوهران كافرشان بر مگردانيد، كه هرگز اين زنان مؤمن بر آن كفار و آن شوهران كافر بر اين زنان حلال نيستند، ولى مهر و نفقه اى را كه شوهران مخارج آن زنان كرده اند، به آن ها بپردازيد و باكى نيست كه شما با آنان ازدواج كنيد، در صورتى كه اجر و مهرشان را بدهيد و هرگز تمسك مكنيد به عصمت هاى زنان كافر و شما (اگر زنانشان از اسلام به کفر برگشتند)، از کفار مهر و نفقه مطالبه کنید، آن ها هم (اگر زنانشان ايمان آوردند)، مهر و نفقه بطلبند، اين حكم خداست ميان شما بندگان و خدا به حقايق امور دانا و به مصالح خلق آگاه است (۱۰). | ||
و اگر از زنان شما كسانى (مرتد شده ) به سوى كافران | |||
اى پيغمبر! چون زنان | و اگر از زنان شما كسانى (مرتد شده) به سوى كافران رفتند، شما در مقام انتقام برآييد و به قدر همان مهر و نفقه اى كه خرج كرده ايد، به مردانى كه زنانشان رفته اند، بدهيد و از خدايى كه به او ايمان آورده ايد، بترسيد و پرهيزكار شويد (۱۱). | ||
اى اهل ايمان هرگز قومى را كه خدا بر آنان غضب كرده (يعنى جهودان ) يار و دوستدار خود مگيريد كه | |||
اى پيغمبر! چون زنان مؤمن آيند كه با تو بر ايمان بيعت كنند كه ديگر هرگز شرك به خدا نياورند و سرقت و زنا نكنند و اولاد خود را به قتل نرسانند، و بر كسى افتراء و بهتان ميان دست و پاى خود نبندند (يعنى فرزندى كه ميان دست و پاى خود پرورده و علم به آن از انعقاد نطفه دارند، به دروغ به كسى نبندند) و با تو در هيچ امر به معروفى (كه به آن ها كنى)، مخالفت نكنند، بدين شرايط با آن ها بيعت كن و بر آنان از خدا آمرزش و غفران طلب كن، كه خدا بسيار آمرزنده و مهربان است (۱۲). | |||
اى اهل ايمان! هرگز قومى را كه خدا بر آنان غضب كرده (يعنى جهودان) يار و دوستدار خود مگيريد كه آن ها از عالَم آخرت به كلّى مأيوسند، چنان كه كافران از اهل قبور نوميدند (۱۳). | |||
<span id='link270'><span> | <span id='link270'><span> | ||
