تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۳۴: تفاوت میان نسخه‌ها

==وصف جنّت عاليه اى كه چهره هاى ناعمه در قيامت در آن جاى دارند ==

فى جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ... وَ زَرَابىُّ مَبْثُوثَةٌ

مراد از «'''عالى بودن بهشت '''» ارتفاع درجات و شرافت و جلالت قدر و گوارايى عيش آن است ، چون در بهشت حياتى هست كه دنبالش ‍ مماتى نيست ، و لذتى است كه آميخته با الم و درد نيست ، و سرورى هست كه مشوب با هيچ غم و اندوهى نيست ، و اهل بهشت نه تنها هر چه دوست بدارند در دسترسشان هست ، بلكه لذايذى هست كه مافوق خواست آنان است .

«'''لا تسمع فيها لاغيه '''» - يعنى وجوه نامبرده و يا به عبارتى اهل بهشت ، در بهشت حتى يك كلمه لاغيه - بيهوده و بى فايده - نمى شنوند.

«'''فيها عين جاريه '''» - مراد از كلمه «'''عين '''» جنس چشمه است ، نه اينكه بخواهد بفرمايد در بهشت تنها يك چشمه هست ، چون در جاى ديگر صريحا فرموده در بهشت چشمه هايى هست ، مانند «'''چشمه سلسبيل '''» و «'''چشمه شراب '''» و «'''چشمه طهور'''» و غير آن .

«'''فيها سرر مرفوعه '''» - كلمه «'''سرر'''» جمع «'''سرير - تخت '''» است ، و منظور از «'''مرفوع بودن تخت '''»، مرفوع بودن مقام و منزلت كسى است كه بر آن تكيه مى زند.

«'''و اكواب موضوعه '''» - كلمه «'''اكواب '''» جمع «'''كوب '''» است ، كه به معناى آفتابه بدون خرطوم و دسته است (كه در فارسى آن را تنگ مى گويند) كه در آن شراب مى گيرند.

«'''و نمارق مصفوفه '''» - كلمه «'''نمارق '''» جمع «'''نمرقه '''» است ، كه به معناى بالش و پشتى است ، كه بدان تكيه مى دهند. و «'''مصفوفه بودن نمارق '''» به اين معنا است كه اين پشتى ها را در مجلس پشت سر هم بگذارند، همانطور كه در مجالس فاخر دنيا چنين مى كنند.

«'''و زرابى مبثوثه '''» - كلمه «'''زرابى '''» جمع «'''زربيه '''» است كه هم با فتحه اول و هم با ضمه و هم با كسره آن خوانده مى شود، و زربيه به معناى بساط فاخر است ، و منظور از مبثوثه آن مبسوطه بودن و گسترده شدن آن است ، تا رويش بنشينند.