تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۴۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۱۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۱۴ </center> | ||
<span id='link428'><span> | <span id='link428'><span> | ||
==آيات ۱ - | ==آيات ۱ - ۹ سوره همزه == | ||
سوره | سوره «همزه»، مكّى است و نه آيه دارد. | ||
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | ||
وَيْلٌ لِّكلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ(۱) | وَيْلٌ لِّكلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ(۱) | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
إِنهَا عَلَيهِم مُّؤْصدَةٌ(۸) | إِنهَا عَلَيهِم مُّؤْصدَةٌ(۸) | ||
فى عَمَدٍ مُّمَدَّدَةِ(۹) | فى عَمَدٍ مُّمَدَّدَةِ(۹) | ||
ترجمه آيات | |||
به نام | * «'''ترجمه آيات'''»: | ||
واى به حال هر طعنه زن عيب جوى (۱) | |||
كسى كه مالى را جمع مى كند و از شمردن مكرر آن لذت مى برد (۲) | به نام «اللّه» كه رحمان و رحيم است. | ||
گمان مى كند كه مال | |||
واى به حال هر طعنه زن عيب جوى. (۱) | |||
و تو چه مى دانى كه حطمه | |||
آتش فروزان و خرد | كسى كه مالى را جمع مى كند و از شمردن مكرر آن لذت مى برد. (۲) | ||
آتشى كه نه تنها ظاهر جسم را مى | |||
آتشى كه دربش به روى آنان بسته مى شود (۸) | گمان مى كند كه مال او، وى را براى ابد از مرگ نگه مى دارد. (۳) | ||
در ستون هاى بلند و كشيده شده (۹) | |||
نه، چنين نيست، به طور حتم در حطمه اش مى افكنند. (۴) | |||
و تو چه مى دانى كه حطمه چيست؟ (۵) | |||
آتش فروزان و خرد كنندۀ خداست. (۶) | |||
آتشى كه نه تنها ظاهر جسم را مى سوزاند، بلكه بر باطن و جان انسان نيز نزديك مى شود. (۷) | |||
آتشى كه دربش به روى آنان بسته مى شود. (۸) | |||
در ستون هاى بلند و كشيده شده. (۹) | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۱۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۱۵ </center> | ||
بيان آيات | * «'''بيان آيات'''»: | ||
اين | |||
تهديد شديد به گردآورندگان مال و ذكر اوصاف آنان كه «'''همزه '''»اند و «'''لمزه '''» ومال خود را مايه جاودانى مى پندارند | اين سوره، تهديد شديدى است به كسانى كه عاشق جمع مالند، و مى خواهند با مال بيشتر خود، بر سر و گردن مردم سوار شوند، و بر آنان كبريايى بفروشند. و به همين جهت، از مردم عيب هايى مى گيرند كه عيب نيس. و اين سوره، در مكّه نازل شده است. | ||
وَيْلٌ لِّكلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ | |||
تهديد شديد به گردآورندگان مال و ذكر اوصاف آنان كه «'''همزه '''»اند و «'''لمزه '''» ومال خود را مايه جاودانى مى پندارند: | |||
«'''وَيْلٌ لِّكلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ'''»: | |||
در مجمع البيان گفته : كلمه «'''همزه '''» به معناى كسى است كه بدون جهت بسيار به ديگران طعنه مى زند و عيب جويى و خرده گيريهايى مى كند كه در واقع عيب نيست . و اصل ماده «'''همز'''» به معناى شكستن است ، و كلمه «'''لمز'''» نيز به معناى عيب است پس «'''همزه '''» و «'''لمزه '''» هر دو به يك معنا است . | در مجمع البيان گفته : كلمه «'''همزه '''» به معناى كسى است كه بدون جهت بسيار به ديگران طعنه مى زند و عيب جويى و خرده گيريهايى مى كند كه در واقع عيب نيست . و اصل ماده «'''همز'''» به معناى شكستن است ، و كلمه «'''لمز'''» نيز به معناى عيب است پس «'''همزه '''» و «'''لمزه '''» هر دو به يك معنا است . | ||
ولى بعضى گفته اند: بين آن دو فرقى هست ، و آن اين است «'''همزه '''» به آن كسى گويند كه دنبال سر مردم عيب مى گويد و خرده مى گيرد، و اما «'''لمزه '''» كسى را گويند كه پيش روى طرف خرده مى گيرد - نقل از ليث . | ولى بعضى گفته اند: بين آن دو فرقى هست ، و آن اين است «'''همزه '''» به آن كسى گويند كه دنبال سر مردم عيب مى گويد و خرده مى گيرد، و اما «'''لمزه '''» كسى را گويند كه پيش روى طرف خرده مى گيرد - نقل از ليث . | ||
| خط ۶۴: | خط ۷۹: | ||
ولى بعضى گفته اند: معنايش اين است كه مال را عده و ذخيره مى كند براى روزى كه مورد هجوم ناملايمات روزگار واقع شود، كه بنابر اين ، كلمه «'''عدده '''» ديگر به معناى شمردن نيست . | ولى بعضى گفته اند: معنايش اين است كه مال را عده و ذخيره مى كند براى روزى كه مورد هجوم ناملايمات روزگار واقع شود، كه بنابر اين ، كلمه «'''عدده '''» ديگر به معناى شمردن نيست . | ||
<span id='link430'><span> | <span id='link430'><span> | ||
==رد پندار غلط انسانى كه خيال مى كند مال دنيا به او جلودانگى مى بخشد == | ==رد پندار غلط انسانى كه خيال مى كند مال دنيا به او جلودانگى مى بخشد == | ||
«'''يحسب ان ماله اخلده '''» - يعنى او خيال مى كند مالى كه براى روز مبادا جمع كرده زندگى جاودانه به او مى دهد، و از مردنش جلوگيرى مى نمايد، بنابر اين منظور از جمله «'''اخلده '''» كه صيغه ماضى است ، معناى مضارع - آينده - است ، به قرينه جمله «'''يحسب '''» كه آن نيز مضارع است . | «'''يحسب ان ماله اخلده '''» - يعنى او خيال مى كند مالى كه براى روز مبادا جمع كرده زندگى جاودانه به او مى دهد، و از مردنش جلوگيرى مى نمايد، بنابر اين منظور از جمله «'''اخلده '''» كه صيغه ماضى است ، معناى مضارع - آينده - است ، به قرينه جمله «'''يحسب '''» كه آن نيز مضارع است . | ||
