تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۸: خط ۱۸:
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۶۷ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۶۷ </center>
<span id='link81'><span>
<span id='link81'><span>
==شأن نزول يك آيه ذيل بر اختصاص آن آيه نيست، بلكه حكم آيات قرآنى اطلاق دارد ==
==شأن نزول يك آيه دليل بر اختصاص آن آيه نيست، بلكه حكم آيات قرآنى اطلاق دارد ==
و بنابراين، اگر مى بينيم كه در شأن نزول آيات، رواياتى آمده كه مثلا می گويند: فلان آيه بعد از فلان جريان نازل شد، و يا فلان آيات درباره فلان شخص يا فلان واقعه نازل شده، بارى نبايد حكم آيه را مخصوص آن واقعه، و آن شخص ‍ بدانيم. چون اگر اين طور فكر كنيم، بايد بعد از انقضاء آن واقعه و يا مرگ آن شخص، حكم آيه قرآن نيز ساقط شود، و حال آن كه حكم آيه مطلق است، و وقتى براى حكم نامبرده تعليل مى آورد، علت آن را مطلق ذكر مى كند. مثلا اگر در حق افرادى از مؤمنين مدحى مى كند، و يا از عده اى از غير مؤمنين مذمتى كرده، مدح و ذمّ خود را به صفات پسنديده و ناپسند آنان تعليل كرده، و فرموده: اگر آن دسته را مدح كرده ايم، به خاطر تقوا، و يا فلان فضيلت است. و اگر اين دسته را مذمّت كرده ايم، به خاطر فلان رذيلت است. و پُر واضح است كه تا آخر دهر، هر كسى داراى آن فضيلت باشد، مشمول حكم آن آيه است، و هر كسى داراى اين رذيلت باشد، حكم اين آيه شامل حالش مى شود.  
و بنابراين، اگر مى بينيم كه در شأن نزول آيات، رواياتى آمده كه مثلا می گويند: فلان آيه بعد از فلان جريان نازل شد، و يا فلان آيات درباره فلان شخص يا فلان واقعه نازل شده، بارى نبايد حكم آيه را مخصوص آن واقعه، و آن شخص ‍ بدانيم. چون اگر اين طور فكر كنيم، بايد بعد از انقضاء آن واقعه و يا مرگ آن شخص، حكم آيه قرآن نيز ساقط شود، و حال آن كه حكم آيه مطلق است، و وقتى براى حكم نامبرده تعليل مى آورد، علت آن را مطلق ذكر مى كند. مثلا اگر در حق افرادى از مؤمنين مدحى مى كند، و يا از عده اى از غير مؤمنين مذمتى كرده، مدح و ذمّ خود را به صفات پسنديده و ناپسند آنان تعليل كرده، و فرموده: اگر آن دسته را مدح كرده ايم، به خاطر تقوا، و يا فلان فضيلت است. و اگر اين دسته را مذمّت كرده ايم، به خاطر فلان رذيلت است. و پُر واضح است كه تا آخر دهر، هر كسى داراى آن فضيلت باشد، مشمول حكم آن آيه است، و هر كسى داراى اين رذيلت باشد، حكم اين آيه شامل حالش مى شود.