۱۴٬۱۰۷
ویرایش
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
يعنى: به قمر سوگند، وقتى كه نورش جمع مى شود، نور همه اطرافش به هم منضم مى شود، و به صورت ماه شب چهارده درمى آيد. | يعنى: به قمر سوگند، وقتى كه نورش جمع مى شود، نور همه اطرافش به هم منضم مى شود، و به صورت ماه شب چهارده درمى آيد. | ||
معناى آيه : «''' | |||
* ''' معناى آيه: «لَتَركَبُنَّ طَبَقاً عَن طَبَق»''' | |||
اين | |||
و اين | «'''لَترْكَبُنَّ طبَقاً عَن طبَقٍ'''»: | ||
و در اين | |||
فَمَا لهَُمْ لا يُؤْمِنُونَ وَ إِذَا قُرِىَ عَلَيهِمُ الْقُرْءَانُ لا يَسجُدُونَ | اين آيه، جواب همه سوگندهاى قبلى است و خطاب در آن، به مردم است. و كلمۀ «طَبَق» به معناى چيزى و يا حالى است كه مطابق چيز ديگر و يا حال ديگر باشد. چه اين كه يكى بالاى ديگرى قرار بگيرد و چه نگيرد، (بلكه پهلوى هم باشند). و به هر حال، منظور مراحل زندگى است كه انسان، آن را در تلاشش به سوى پروردگارش طى مى كند. مرحلۀ زندگى دنيا و سپس مرحلۀ مرگ و آنگاه مرحلۀ حيات برزخى. (و سپس مرگ در برزخ و هنگام دميدن صور)، و در آخر، انتقال به زندگى آخرت و حساب و جزا. | ||
گفتيم : اين استفهام براى برانگيختن تعجب شنونده از ايمان نياوردن | |||
و اين سوگندها، هم تأكيد مضمون «يَا أيُّهَا الإنسان إنَّكَ كَادِحٌ ...» و آيات بعد است، كه خبر از بعث مى دهد. و هم زمينه چينى است براى آيه: «فَمَا لَهُم لا يُؤمِنُون»، كه از درِ تعجب و به منظور توبيخ مى فرمايد: «پس چه مى شود ايشان را كه ايمان نمى آورند»؟ و هم براى آيه: «فَبَشِّرهُم بِعَذَاب ...» كه مشتمل است بر تهديد و بشارت. | |||
و در اين آيه، اشاره اى است به اين كه مراحلى كه انسان در مسيرش به سوى پروردگارش طى مى كند، مراحلى مترتب و با يكديگر متطابق است. | |||
«'''فَمَا لهَُمْ لا يُؤْمِنُونَ وَ إِذَا قُرِىَ عَلَيهِمُ الْقُرْءَانُ لا يَسجُدُونَ'''»: | |||
گفتيم: اين استفهام براى برانگيختن تعجب شنونده از ايمان نياوردن كفّار و توبيخ خود كفّار است. و به همين جهت، مناسب بود كه از خطاب آيه قبل «تَركَبُنَّ»، به غيب «فَمَا َلَهُم» التفات شود. گويا وقتى ديد كه كفّار با تذكّر او، متذكّر نمى شوند و با اندرز او، پند نمى گيرند، روى از ايشان بگردانيد و روى سخن را متوجه رسول خدا «صّلى اللّه عليه و آله و سلّم» كرده، او را مخاطب قرار داد و فرمود: «پس چه مى شود ايشان را...». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۰۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۰۸ </center> | ||
معناى جمله «''' | == معناى جمله «والله أعلَمُ بِمَا يُوعُون»== | ||
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ | «'''بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ'''»: | ||
و معناى آيه اين است كه : | كلمۀ «يُكَذّبُون» (به خاطر اين كه مضارع است)، استمرار را مى رساند. و اگر از آنان به «الَّذِينَ كَفَرُوا» تعبير كرد، براى اين بود كه بر علت تكذيب دلالت كند. و كلمۀ «يُوعُون» (مضارع از مصدر «ايعاء» است) - و به طورى كه گفته شده - به معناى قرار دادن چيزى در وعاء - ظرف - است. | ||
بعضى گفته اند: مراد از | |||
فَبَشرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ | و معناى آيه اين است كه: اينان، اگر ايمان را ترك گفتند، براى آن نبوده كه بيان دعوت كنندۀ به ايمان، قاصر و يا دليلش كُند بوده، بلكه براى اين بوده كه كفّار پابند سنت گذشتگان و رؤساى خويش اند، و همين باعث شده كه كفر در دل هايشان رسوخ كند، و به كار تكذيب خود ادامه دهند و خدا، بدانچه در سينه هاى خود جمع كرده اند و كفر و شركى كه در دل هاى خود پنهان نموده اند، آگاه است. | ||
در اين جمله (و در موارد بسيار ديگر) خداى | |||
إِلا الَّذِينَ | بعضى گفته اند: مراد از جملۀ «وَ اللّه أعلَمُ بِمَا يُوعُون» اين است كه كفّار، علاوه بر تكذيب، نيات سوئى هم در دل هاى خود پنهان دارند كه مردم از آن آگاهى ندارند، و تنها خداى تعالى بدان آگاه است؛ ولى اين معنا از نظر سياق بعيد است. | ||
اين استثنا به اصطلاح استثناى منقطع است | |||
«'''فَبَشرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ'''»: | |||
در اين جمله (و در موارد بسيار ديگر)، خداى تعالى، تهديد به عذاب را تعبير فرموده به «مژدۀ به عذاب» و اين، از باب تهكّم و استهزاء است. و چون در ابتداى جمله، حرف «فاء» آمده، مى فهماند اين تهديد، نتيجۀ تكذيب است. | |||
«'''إِلا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصالِحَاتِ لهَُمْ أَجْرٌ غَيرُ مَمْنُونِ'''»: | |||
اين استثنا - به اصطلاح - استثناى منقطع است. يعنى داخل در مستثنى منه نبوده، تا خارج شود. چون مستثنى منه آن، ضمير در «فَبَشِّرهُم» است كه به كفّار تكذيب گر بر مى گردد، و «كسانى كه ايمان آورده، اعمال صالح مى كنند»، جزو آنان نبودند تا با استثنا خارج شوند. و مراد از اين كه فرمود: «اجرشان ممنون نيست»، اين است كه به دنبال دادن اجر، بر آنان منت نمى گذارند، و با منّت، آن اجر را سنگين و ناگوار نمى سازند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۰۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۰۹ </center> | ||
<span id='link277'><span> | <span id='link277'><span> | ||
<center> «'''بحث روایى'''» </center> | |||
==رواياتى درباره محاسبه اعمال در قيامت == | ==رواياتى درباره محاسبه اعمال در قيامت == |
ویرایش