تفسیر:نمونه جلد۲۲ بخش۱: تفاوت میان نسخه‌ها

__TOC__

<span id='link3'><span>

==آيه و ترجمه ==

ترجمه :

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

<span id='link6'><span>

==آيه و ترجمه ==

ترجمه :

۲ - غرض اين بود كه خداوند گناهان گذشته و آيندهاى را كه به تو نسبت مى دادند ببخشد و نعمتش را بر تو تمام كند، و به راه راست هدايتت فرمايد.

اما هنگامى كه خداوند مكه را براى پيامبرش (بعد از صلح حديبيه ) گشود خداوند فرمود اى محمد (صلى اللّه عليه و آله ) ما فتح مبينى را براى تو فراهم كرديم تا گناهان گذشته و آيندهاى كه نزد مشركان عرب بخاطر دعوت به توحيد داشته و دارى ببخشد، زيرا بعضى از مشركان مكه تا آنروز ايمان آورده و بعضيها از مكه بيرون رفتند و ايمان نياوردند، ولى قادر بر انكار توحيد نبودند، و لذا گناه پيامبر در نظر آنها نيز بخاطر پيروزى بخشوده شد.هنگامى كه مامون اين سخن را شنيد عرض كرد بارك الله اى ابو الحسن (نور الثقلين جلد ۵ صفحه ۵۶).

[[رده:تفسیر نمونه]]