غافر ٥٤: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۸#link317 | آيات ۲۱ - ۵۴ سوره مؤ من]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۸#link317 | آيات ۲۱ - ۵۴ سوره مؤ من]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۹#link318 | داستان ارسال موسى عليه السلام به سوى فرعون و گفتگوى فرعون درباره كشتن او]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۹#link318 | داستان ارسال موسى عليه السلام به سوى فرعون و گفتگوى فرعون درباره كشتن او]] | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۲: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۴۰#link330 | رواياتى درباره ، تقيه ، تفويض امر به خدا، و اينكه فرعونيان هر صبح و شام برآتش عرضه مى شوند]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۴۰#link330 | رواياتى درباره ، تقيه ، تفويض امر به خدا، و اينكه فرعونيان هر صبح و شام برآتش عرضه مى شوند]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۷#link68 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۷#link68 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
هُدىً وَ ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ «54» | |||
(كه) مايه‌ى هدايت و تذكّر براى خردمندان است. | |||
===نکته ها=== | |||
در آيات قبل سخن از نصرت انبيا و مؤمنان بود، در اينجا گويا نمونه‌ى «رُسُلَنا» را موسى و نمونه‌ى «الَّذِينَ آمَنُوا» را بنى اسرائيل بيان كرده است. | |||
«الباب» جمع «لب» به معناى عقل و خرد خالص است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- هدايت، هديه‌اى از سوى خداوند است. «ايتاء» به معناى «عطا» است. «آتَيْنا مُوسَى الْهُدى» | |||
2- هادى بايد قبلًا هدايت يافته باشد. «آتَيْنا مُوسَى الْهُدى» | |||
3- همه مردم حتّى انبيا به هدايت الهى نياز دارند. «آتَيْنا مُوسَى الْهُدى» | |||
4- هدايت، اگر بخواهد ماندگار شود بايد مكتوب شود و رمز جاودانگى اديان الهى، كتب آسمانى است. «آتَيْنا مُوسَى الْهُدى وَ أَوْرَثْنا بَنِي إِسْرائِيلَ الْكِتابَ» | |||
5- هدايت اگر همراه با تذكّر نباشد، به فراموشى سپرده مى‌شود. «هُدىً وَ ذِكْرى» | |||
6- درك معارف آسمانى، به خرد و تقوا نياز دارد. «هُدىً لِلْمُتَّقِينَ» «1»، «هُدىً وَ ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ» | |||
7- عقل، انسان را از وحى بى نياز نمى‌كند، بلكه هر دو مكمّل يكديگرند. «هُدىً وَ ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ» | |||
---- | |||
«1». بقره، 2. | |||
جلد 8 - صفحه 272 | |||
8- عناصر سعادت چند چيز است: الف) لطف و هدايت الهى. «وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى» ب) رهبرى معصوم. «مُوسَى» ج) قانون آسمانى. «الْكِتابَ» د) تذكّر و دورى از غفلت. «ذِكْرى» ه) عقل و خرد ناب و خالص. «لِأُولِي الْأَلْبابِ» | |||
9- بيدارى و پندآموزى نشانه عقل سليم و خرد ناب است. «ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ» | |||
10- معارف كتب آسمانى مطابق عقل و خرد است. «ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
هُدىً وَ ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ (54) | |||
هُدىً وَ ذِكْرى: به جهت هدايت نمودن و پند دادن، لِأُولِي الْأَلْبابِ: براى صاحبان عقل خالص، چه ايشان به آن منتفع مى‌شدند و غير آنها از آن متعظ نمى‌گرديدند، يا كتاب تورات هادى و مذكر ارباب عقول سليمه بود. چون نصرت متفرع است بر تحمل اذيت و بلايا، لذا حضرت رسالت را خطاب فرمايد كه: | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ (51) يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (52) وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْهُدى وَ أَوْرَثْنا بَنِي إِسْرائِيلَ الْكِتابَ (53) هُدىً وَ ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ (54) فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ (55) | |||
ترجمه | |||
بدرستيكه ما هر آينه يارى نمائيم پيغمبرانمان و كسانيرا كه ايمان آوردند در زندگانى دنيا و روز كه برخيزند گواهان | |||
روز كه سود نميدهد ستمكاران را عذر خواهيشان و مر آنها را است دورى از رحمت و مر آنها را است سراى بدى | |||
و هر آينه بتحقيق داديم بموسى موجب هدايت را و بميراث واگذار كرديم به بنى اسرائيل آنكتاب را | |||
براى هدايت و تذكّر مر صاحبان خرد را | |||
پس صبر كن همانا وعده خدا حقّ است و آمرزش خواه براى گناهت و تسبيح‌نما بستايش پروردگارت در شبانگاه و بامداد. | |||
تفسير | |||
خداوند متعال بعد از بيان عذاب كفّار وعده نصرت و ظفر داده به پيغمبر خاتم چنانچه نصرت فرموده ساير انبيا و پيروان ايشانرا در دنيا و روز قيامت كه در آنروز گواهان خداوند بر اعمال بندگان قيام نمايند براى اداء شهادت تا رسوا شود كافر و فاسق و سر افراز گردد مؤمن و صالح و ايشان پيغمبران و اوصياء آنانند هر يك بر امّت خود و پيغمبر خاتم و ائمه اطهار بر ايشان و تمام خلق و نصرت خدا ايشانرا بغلبه آنان است بر اعداء بحجّت و دليل و فتح و ظفر در پايان امر و باقى ماندن آثار خير و نام نيك ايشان در دنيا و محو آثار دشمنانشان و نصرت در آخرتشان محتاج به بيان نيست ولى از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه اين نصرت در رجعت است چون بسيارى از انبيا و اوصياء كشته شدند و منصور | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 533 | |||
در دنيا نگشتند در هر حال روز قيامت عذرخواهى و توبه كفّار و فجّار پذيرفته نخواهد شد و بحال آنها فائده‌اى ندارد و محروميّت از رحمت خدا و بدى جايگاه و سراى آنها كه جهنّم است مسلّم است چون زمانى را كه خدا براى پذيرفتن توبه و معذرت مقرّر فرموده كه پيش از مشاهده عالم ديگر و معاينه عذاب است گذشته است و بعد از آن البتّه هر كس از مخالفت خود پشيمان ميشود ولى ديگر پشيمانى و توابع آن از قبيل عذرخواهى و التماس و غيره فائده ندارد و چون غلبه حضرت موسى بر فرعونيان مشهور و مسلّم بوده خداوند اشاره بآن فرموده كه ما بموسى كتاب تورية را كه موجب هدايت مردم بود مرحمت فرموديم و بعد از او براى بنى اسرائيل مانند ارث پدر بدون زحمت باقى گذارديم تا خردمندان آنها از مواعظ آن متّعظ و از احكام آن بشاهراه راست بهشت پى برند و از منافع آن در دنيا و آخرت بهره‌مند گردند تو هم بايد صبر نمائى تا خدا بوعده خود كه ظفر يافتن تو بر دشمنان است وفا نمايد و البتّه وفا خواهد فرمود چون وعده حق حقّ است و تخلّف ندارد و طلب مغفرت نما از خدا براى گناهان امّت خود تا مستحق فتح و ظفر شوند يا از ترك اولى و قصوريكه از قبل امكان براى تو روى داده و تسبيح و تقديس نما خدا را بحمد و ثناى او در هر صبح و شام چون از پيغمبر صلى اللّه عليه و اله روايت شده كه خدا فرموده اى پسر آدم ياد كن مرا بعد از صبح ساعتى و بعد از عصر ساعتى من كفايت ميكنم مهمّات تو را و بعضى آنرا بحمد و شكر در تمام روز و شب تفسير نموده‌اند و بعضى كنايه از اداء فرائض يوميه و نوافل آن دانسته‌اند. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَد آتَينا مُوسَي الهُدي وَ أَورَثنا بَنِي إِسرائِيل‌َ الكِتاب‌َ (53) هُدي‌ً وَ ذِكري لِأُولِي الأَلباب‌ِ (54) | |||
و هر آينه بتحقيق داديم موسي را هدي و بميراث داديم بني اسرائيل را كتاب هدايت كننده و ياد آورنده براي صاحبان عقل. | |||
وَ لَقَد آتَينا مُوسَي الهُدي ممكن است مراد نبوّت و رسالت باشد و ممكن است مراد الواح تورية باشد که در ميقات بر او نازل شد. | |||
وَ أَورَثنا بَنِي إِسرائِيل‌َ الكِتاب‌َ که بعد از موسي تورية بدست بني اسرائيل آمد که اوّل كتابي بود که نازل شده بود بعد از آن زبور و انجيل و فرقان نازل شد. | |||
هُدي‌ً وَ ذِكري يا بمعني فاعلي که اينکه كتاب هدايت كننده و ياد آورنده است يا بمعني مفعول له يعني براي هدايت و تذكر و معني اوّل اقرب است. | |||
لِأُولِي الأَلباب‌ِ که مؤمنين بني اسرائيل مثل انبياء بعد از موسي و اوصياء او لكن اكثر بني اسرائيل در شرك و كفر فرو رفتند و كتابي که مشتمل بر كفريات و مزخرفات است بنام تورية در دست دارند و كتابهاي ديگر که عهد قديم نام نهاده چنانچه مفصّلا در مجلّد اوّل كلم الطيّب در باب نبوّة خاصّه بيان شده. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 54)- در این آیه می‌افزاید: این کتاب آسمانی «مایه هدایت و تذکّر برای صاحبان عقل بود» (هُدیً وَ ذِکْری لِأُولِی الْأَلْبابِ). | |||
تفاوت «هدایت» و «ذکری» در این است که هدایت در آغاز کار است، اما «تذکر» به عنوان یادآوری در برابر مسائلی است که انسان قبلا شنیده و به آن ایمان آورده اما از صفحه خاطرش محو شده است، و به تعبیر دیگر کتب آسمانی هم آغازگر هدایت است هم تداوم بخش آن. | |||
ولی هم در آغاز، و هم در ادامه کار، بهره واقعی را «اولوا الالباب» و صاحبان مغز و اندیشه می‌برند، نه نابخردان لجوج و نه متعصبان چشم و گوش بسته. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
