ریشه خلط: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
آميختن. راغب مىگويد: خلط آن است كه ميان اجزاء دو چيز يا بيشتر را جمع كنند اعّم از آنكه هر دو مايع باشند يا جامد يا يكى مايع و ديگرى جامد و آن از مزج اعّم است. اقرب الموارد مىگويد: مزج آميختى است كه جدا كردن آن ممكن نباشد مثل آميختن مايعات. و خلط اعّم از آن است. على هذا مزج اخصّ و خلط اعّم است ولى طبرسى در مجمع ذيل آيه 220 بقره مىگويد: مخالطه آميخته شدنى است كه جدا شدن آن ممكن نباشد. ناگفته نماند قول راغب و اقرب الموارد كه خلط را اعّم گفتهاند با استعمال قرآن بهتر مىسازد. [بقره:220] منظور از مخالطه چنان كه طبرسى گفته آميختن مال يتيم با مال خود است يعنى: تو را از يتامى مىپرسند بگو: اصلاح براى آنها (اصلاح اموال) خوب است و اگر اموال آنها را با اموال خود آميختند آنها برادران شمايند. مخالطه را معاشرت نيز گفتهاند. * [توبه:102] و ديگران كه به گناهان خويش اعتراف كرده عمل شايستهاى را با عمل بد ديگر آميختهاند. يعنى هم عمل صالح و هم عمل طالح انجام دادهاند. * [كهف:45] اختلاط به معنى امتزاج و آميخته شدن است، تا آب نباشد املاح زمين و گازهاى هوا قابل امتزاج نيست آب باران است كه آميخته با گازهاى مخصوص از هوا به زمين مىريزد و آنگاه املاح خاك را حلّ كرده و قابل تغذيه گياه مىكند. گمان مىكنم منظور از نبات در آيه موّادى است كه گياه را تشكيل مىدهند و آنها به واسطه بهم آميخته و ممتزج مىشوند و به صورت گياه در مىآيند. على هذا با «به» براى سببيّت است. ممكن است باء را براى تعديه گرفت يعنى گياه زمين با آب آميخته شد. * [ص:24] خطاء جمع خليط و آن به معناى رفيق و همساى و شريك است مراد از آن در آيه شريفه شركاء است كه مال خود را با مال شريك خود مىآميزند. | آميختن. راغب مىگويد: خلط آن است كه ميان اجزاء دو چيز يا بيشتر را جمع كنند اعّم از آنكه هر دو مايع باشند يا جامد يا يكى مايع و ديگرى جامد و آن از مزج اعّم است. اقرب الموارد مىگويد: مزج آميختى است كه جدا كردن آن ممكن نباشد مثل آميختن مايعات. و خلط اعّم از آن است. على هذا مزج اخصّ و خلط اعّم است ولى طبرسى در مجمع ذيل آيه 220 بقره مىگويد: مخالطه آميخته شدنى است كه جدا شدن آن ممكن نباشد. ناگفته نماند قول راغب و اقرب الموارد كه خلط را اعّم گفتهاند با استعمال قرآن بهتر مىسازد. [بقره:220] منظور از مخالطه چنان كه طبرسى گفته آميختن مال يتيم با مال خود است يعنى: تو را از يتامى مىپرسند بگو: اصلاح براى آنها (اصلاح اموال) خوب است و اگر اموال آنها را با اموال خود آميختند آنها برادران شمايند. مخالطه را معاشرت نيز گفتهاند. * [توبه:102] و ديگران كه به گناهان خويش اعتراف كرده عمل شايستهاى را با عمل بد ديگر آميختهاند. يعنى هم عمل صالح و هم عمل طالح انجام دادهاند. * [كهف:45] اختلاط به معنى امتزاج و آميخته شدن است، تا آب نباشد املاح زمين و گازهاى هوا قابل امتزاج نيست آب باران است كه آميخته با گازهاى مخصوص از هوا به زمين مىريزد و آنگاه املاح خاك را حلّ كرده و قابل تغذيه گياه مىكند. گمان مىكنم منظور از نبات در آيه موّادى است كه گياه را تشكيل مىدهند و آنها به واسطه بهم آميخته و ممتزج مىشوند و به صورت گياه در مىآيند. على هذا با «به» براى سببيّت است. ممكن است باء را براى تعديه گرفت يعنى گياه زمين با آب آميخته شد. * [ص:24] خطاء جمع خليط و آن به معناى رفيق و همساى و شريك است مراد از آن در آيه شريفه شركاء است كه مال خود را با مال شريك خود مىآميزند. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هم:100, ب:95, ه:93, ف:76, من:76, سمو:51, ما:44, او:42, ل:42, صلح:39, عظم:39, نزل:37, اخر:37, نبت:37, بغى:37, ک:34, بعض:34, ان:34, موه:32, ارض:32, الله:29, عمل:29, نعج:27, کثر:27, ذنب:27, خير:27, اخو:27, اله:25, ذلک:25, حوى:25, انن:25, الى:25, دنو:22, سوء:22, کم:22, جزى:22, عرف:22, عسى:20, وله:20, هما:20, على:20, عذب:17, قول:17, صبح:17, ظهر:17, حيى:17, الا:17, حمل:15, يتم:15, الذين:12, عن:12, مثل:12, علم:12, هشم:12, اکل:12, امن:10, فسد:10, سئل:10, انس:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۰۰
تکرار در قرآن: ۶(بار)
قاموس قرآن
آميختن. راغب مىگويد: خلط آن است كه ميان اجزاء دو چيز يا بيشتر را جمع كنند اعّم از آنكه هر دو مايع باشند يا جامد يا يكى مايع و ديگرى جامد و آن از مزج اعّم است. اقرب الموارد مىگويد: مزج آميختى است كه جدا كردن آن ممكن نباشد مثل آميختن مايعات. و خلط اعّم از آن است. على هذا مزج اخصّ و خلط اعّم است ولى طبرسى در مجمع ذيل آيه 220 بقره مىگويد: مخالطه آميخته شدنى است كه جدا شدن آن ممكن نباشد. ناگفته نماند قول راغب و اقرب الموارد كه خلط را اعّم گفتهاند با استعمال قرآن بهتر مىسازد. [بقره:220] منظور از مخالطه چنان كه طبرسى گفته آميختن مال يتيم با مال خود است يعنى: تو را از يتامى مىپرسند بگو: اصلاح براى آنها (اصلاح اموال) خوب است و اگر اموال آنها را با اموال خود آميختند آنها برادران شمايند. مخالطه را معاشرت نيز گفتهاند. * [توبه:102] و ديگران كه به گناهان خويش اعتراف كرده عمل شايستهاى را با عمل بد ديگر آميختهاند. يعنى هم عمل صالح و هم عمل طالح انجام دادهاند. * [كهف:45] اختلاط به معنى امتزاج و آميخته شدن است، تا آب نباشد املاح زمين و گازهاى هوا قابل امتزاج نيست آب باران است كه آميخته با گازهاى مخصوص از هوا به زمين مىريزد و آنگاه املاح خاك را حلّ كرده و قابل تغذيه گياه مىكند. گمان مىكنم منظور از نبات در آيه موّادى است كه گياه را تشكيل مىدهند و آنها به واسطه بهم آميخته و ممتزج مىشوند و به صورت گياه در مىآيند. على هذا با «به» براى سببيّت است. ممكن است باء را براى تعديه گرفت يعنى گياه زمين با آب آميخته شد. * [ص:24] خطاء جمع خليط و آن به معناى رفيق و همساى و شريك است مراد از آن در آيه شريفه شركاء است كه مال خود را با مال شريك خود مىآميزند.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تُخَالِطُوهُمْ | ۱ |
| اخْتَلَطَ | ۱ |
| خَلَطُوا | ۱ |
| فَاخْتَلَطَ | ۲ |
| الْخُلَطَاءِ | ۱ |
