النّسْل

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• نسل‌ (۴ بار)

قاموس قرآن

انفصال از شى‏ء. «نَسَلَ الْوَبَرُعَنِ الْبَعيرِ وَالْقَميصُ عَنِ الاِنْسانِ» كرك از شتر و پيراهن از انسان منفصل شد، فرزند را از آن نسل گويند كه از انسان منفصل مى‏شود(راغب) طبرسى نسول را در اصل به معنى خروج گفته، مردم نسل آدم اند كه از پشت او خارج شده‏اند. [سجده:8]. [بقره:205]. مراد از نسل ظاهرا انسان است يعنى چون ولايت امر را بدست گيرد براى افساد در زمين تلاش مى‏كند كه كشت وانسان را هلاك و فنا گرداند. در تفسير عياشى از امام ابوالحسن «عليه السلام» نقل شده «اَلنَّسْلُ هُمُ الذُرية وِ الْحَرثُ الزَّرعُ». * [يس:51]. گويند: «نَسَلَ الْماشِىُ فى مَشْيِهِ: اَسْرَعَ» يعنى راه رو در راه رفتن سرعت كرد «يَنْسِلُونَ» را در آيه بسرعت خارج شدن گفته‏اند يعنى چون در صور دميده شد ناگاه آنها بسرعت از قبرها بسوى پروردگارشان خارج مى‏شوند نظير [معارج:43]. لفظ سراعاً نشان مى‏دهد كه در «يَنْسِلوُنَ» سرعت ملحوظ است. ايضاً [انبياء:96].

• ال

کلمات نزدیک مکانی

وَ اللّه الْحَرْث يُهْلِک لا يُحِب الْفَسَاد فِيهَا لِيُفْسِد إِذَا الْأَرْض قِيل فِي سَعَى

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...