تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۴: تفاوت میان نسخه‌ها

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۱۶ </center>

<span id='link204'><span>

يَسئَلُونَك عَنِ الساعَةِ أَيَّانَ مُرْساهَا (۴۲)  

فِيمَ أَنت مِن ذِكْرَاهَا(۴۳)

إِنَّمَا أَنت مُنذِرُ مَن يخْشاهَا(۴۵)  

كَأَنهُمْ يَوْمَ يَرَوْنهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلا عَشِيَّةً أَوْ ضحَاهَا(۴۶)

از تو از رستاخيز مى پرسند كه وقت وقوع آن كى است ؟ (۴۲).

تو از بسيار سخن گفتن از آن چه به دست مى آورى ؟ (۴۳).

هيچ ، براى اينكه انتهاى آن - وقت معينش - نزد پروردگار تو است (۴۴). اصلا وظيفه تو تنها انذار كسى است كه از آن روز دلواپسى دارد (۴۵).

روزى كه وقتى آن را مى بينند چنين به نظر مى رسد كه گويا بيش از شبى يا بامدادى با زندگى دنيا فاصله نداشته اند (۴۶).

در اين چهار آيه متعرض سؤ ال مشركين از زمان قيام قيامت شده ، آن را رد مى كند، به اينكه علم به آن نزد احدى نيست ، و كسى به جز خداى تعالى از آن خبر ندارد، و خداى تعالى علم به آن را به خود اختصاص ‍ داده .

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۱۷ </center>

بحث روائى

<span id='link208'><span>

==(چند روايت راجع به سوال مردم از زمان وقوع قيامت و جواب خداى تعالى ) ==

در تفسير قمى در ذيل آيه «'''و اما من خاف مقام ربه و نهى النفس عن الهوى فان الجنه هى الماوى '''»، آمده كه اين درباره بنده خدا است ، كه وقتى در برابر معصيت خدا قرار مى گيرد با اينكه مى تواند مرتكب شود، از ترس خدا مرتكب نمى شود، و بخاطر نهى خدا نفس خود را از ارتكاب آن نهى مى كند، و تلافى اين عملش همان جنت است ، و در تفسير آيه «'''يسئلونك عن الساعه ايان مرسيها'''» فرمود: يعنى چه وقت بپا مى شود؟ و خداى تعالى در پاسخش فرمود: «'''الى ربك منتهيها'''» يعنى علم آن نزد پروردگار تو است ، و در معناى جمله «'''الا عشيه او ضحيها'''» فرمود: يعنى بعضى از يك روز.