۱۴٬۲۱۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۱۵: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
←آيات ۱۲ - ۷۰ سوره صافات
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
وَ إِذَا ذُكِّرُوا لا يَذْكُرُونَ(۱۳) | وَ إِذَا ذُكِّرُوا لا يَذْكُرُونَ(۱۳) | ||
وَ إِذَا رَأَوْا ءَايَةً يَستَسخِرُونَ(۱۴) | وَ إِذَا رَأَوْا ءَايَةً يَستَسخِرُونَ(۱۴) | ||
وَ قَالُوا إِنْ هَذَا | وَ قَالُوا إِنْ هَذَا إِلّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(۱۵) | ||
أَءِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَاباً وَ عِظاماً أَ ءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(۱۶) | |||
أَوَ ءَابَاؤُنَا الاَوَّلُونَ(۱۷) | |||
قُلْ نَعَمْ وَ أَنتُمْ | قُلْ نَعَمْ وَ أَنتُمْ دَاخِرُونَ(۱۸) | ||
فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌ | فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظرُونَ(۱۹) | ||
وَ قَالُوا | وَ قَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ(۲۰) | ||
هَذَا يَوْمُ الْفَصلِ الَّذِى كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(۲۱) | هَذَا يَوْمُ الْفَصلِ الَّذِى كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(۲۱) | ||
احْشرُوا الَّذِينَ ظلَمُوا وَ | احْشرُوا الَّذِينَ ظلَمُوا وَ أَزْوَاجَهُمْ وَ مَا كانُوا يَعْبُدُونَ(۲۲) | ||
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلى | مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلى صِرَاطِ الجَْحِيمِ(۲۳) | ||
وَ قِفُوهُمْ | وَ قِفُوهُمْ إِنّهُم مَّسئُولُونَ(۲۴) | ||
مَا | مَا لَكُمْ لا تَنَاصرُونَ(۲۵) | ||
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُستَسلِمُونَ(۲۶) | بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُستَسلِمُونَ(۲۶) | ||
وَ أَقْبَلَ | وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ(۲۷) | ||
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ(۲۸) | قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ(۲۸) | ||
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(۲۹) | قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(۲۹) | ||
وَ مَا كانَ لَنَا | وَ مَا كانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطانِ بَلْ كُنتُمْ قَوْماً طاغِينَ(۳۰) | ||
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائقُونَ(۳۱) | فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائقُونَ(۳۱) | ||
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ(۳۲) | |||
فَإِنهُمْ يَوْمَئذٍ فى الْعَذَابِ مُشترِكُونَ(۳۳) | فَإِنهُمْ يَوْمَئذٍ فى الْعَذَابِ مُشترِكُونَ(۳۳) | ||
إِنَّا كَذَلِك نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ(۳۴) | إِنَّا كَذَلِك نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ(۳۴) | ||
إِنهُمْ كانُوا إِذَا قِيلَ لهَُمْ لا إِلَهَ | إِنهُمْ كانُوا إِذَا قِيلَ لهَُمْ لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ يَستَكْبرُونَ(۳۵) | ||
وَ يَقُولُونَ أَ ئنَّا لَتَارِكُوا ءَالِهَتِنَا لِشاعِرٍ مجْنُونِ(۳۶) | وَ يَقُولُونَ أَ ئنَّا لَتَارِكُوا ءَالِهَتِنَا لِشاعِرٍ مجْنُونِ(۳۶) | ||
بَلْ جَاءَ بِالحَْقِّ وَ صدَّقَ الْمُرْسلِينَ(۳۷) | بَلْ جَاءَ بِالحَْقِّ وَ صدَّقَ الْمُرْسلِينَ(۳۷) | ||
إِنَّكمْ لَذَائقُوا الْعَذَابِ الاَلِيمِ(۳۸) | إِنَّكمْ لَذَائقُوا الْعَذَابِ الاَلِيمِ(۳۸) | ||
وَ مَا تجْزَوْنَ | وَ مَا تجْزَوْنَ إِلّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(۳۹) | ||
إِلّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(۴۰) | |||
أُولَئك لهَُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ(۴۱) | أُولَئك لهَُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ(۴۱) | ||
فَوَاكِهُ وَ هُم مُّكْرَمُونَ(۴۲) | |||
فى | فى جَنَّاتِ النَّعِيمِ(۴۳) | ||
عَلى سرُرٍ مُّتَقَبِلِينَ(۴۴) | عَلى سرُرٍ مُّتَقَبِلِينَ(۴۴) | ||
يُطاف عَلَيهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينِ(۴۵) | يُطاف عَلَيهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينِ(۴۵) | ||
بَيْضاءَ لَذَّةٍ | بَيْضاءَ لَذَّةٍ لِّلشّارِبِينَ(۴۶) | ||
لا فِيهَا غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنهَا يُنزَفُونَ(۴۷) | لا فِيهَا غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنهَا يُنزَفُونَ(۴۷) | ||
وَ عِندَهُمْ | وَ عِندَهُمْ قَاصِرَات الطّرْفِ عِينٌ(۴۸) | ||
كَأَنهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ(۴۹) | كَأَنهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ(۴۹) | ||
فَأَقْبَلَ | فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ(۵۰) | ||
قَالَ قَائلٌ مِّنهُمْ | قَالَ قَائلٌ مِّنهُمْ إِنّى كانَ لِى قَرِينٌ(۵۱) | ||
يَقُولُ أَ ءِنَّك لَمِنَ الْمُصدِّقِينَ(۵۲) | يَقُولُ أَ ءِنَّك لَمِنَ الْمُصدِّقِينَ(۵۲) | ||
أَ ءِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَاباً وَ | أَ ءِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَاباً وَ عِظاماً أَ ءِنَّا لَمَدِينُونَ(۵۳) | ||
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطلِعُونَ(۵۴) | قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطلِعُونَ(۵۴) | ||
فَاطلَعَ فَرَءَاهُ فى سوَاءِ الجَْحِيمِ(۵۵) | فَاطلَعَ فَرَءَاهُ فى سوَاءِ الجَْحِيمِ(۵۵) | ||
قَالَ تَاللَّهِ إِن | قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَ لَتُرْدِينِ(۵۶) | ||
وَ | وَ لَوْلا نِعْمَةُ رَبى لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ(۵۷) | ||
أَ فَمَا نحْنُ بِمَيِّتِينَ(۵۸) | أَ فَمَا نحْنُ بِمَيِّتِينَ(۵۸) | ||
إِلّا مَوْتَتَنَا الاُولى وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(۵۹) | |||
إِنَّ هَذَا لهَُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۶۰) | إِنَّ هَذَا لهَُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۶۰) | ||
لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلِ | لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ(۶۱) | ||
أَ ذَلِك خَيرٌ نُّزُلاً أَمْ شجَرَةُ الزَّقُّومِ(۶۲) | أَ ذَلِك خَيرٌ نُّزُلاً أَمْ شجَرَةُ الزَّقُّومِ(۶۲) | ||
إِنَّا | إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظالِمِينَ(۶۳) | ||
إِنَّهَا شجَرَةٌ | إِنَّهَا شجَرَةٌ تَخْرُجُ فى أَصلِ الجَْحِيمِ(۶۴) | ||
طلْعُهَا كَأَنَّهُ | طلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشّيَاطِينِ(۶۵) | ||
فَإِنّهُمْ لاَكلُونَ مِنهَا فَمَالِئُونَ مِنهَا الْبُطُونَ(۶۶) | |||
ثمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيهَا لَشوْباً مِّنْ حَمِيمٍ(۶۷) | ثمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيهَا لَشوْباً مِّنْ حَمِيمٍ(۶۷) | ||
ثمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ | ثمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لإلَى الجَْحِيمِ(۶۸) | ||
إِنّهُمْ أَلْفَوْا ءَابَاءَهُمْ ضَالِّينَ(۶۹) | |||
فَهُمْ عَلى ءَاثَرِهِمْ | فَهُمْ عَلى ءَاثَرِهِمْ يُهْرَعُونَ(۷۰) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۹۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۹۱ </center> | ||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
| خط ۲۱۲: | خط ۲۱۲: | ||
در اين آيات استهزايى كه كفار به آيات خدا مى كردند و پاره اى از سخنان ايشان كه بر اساس كفر و انكار معاد مى گفته اند، و ردى كه از سخنان ايشان شده حكايت شده است ، و در رد آنان به تقرير مساءله بعث پرداخته و بيان كرده كه كفار در آن روز چه شدتى و چه عذابهاى گوناگونى دارند، و خداوند چگونه بندگان مخلص خود را با نعمت ها و كرامتهاى خود گرامى مى دارد. | در اين آيات استهزايى كه كفار به آيات خدا مى كردند و پاره اى از سخنان ايشان كه بر اساس كفر و انكار معاد مى گفته اند، و ردى كه از سخنان ايشان شده حكايت شده است ، و در رد آنان به تقرير مساءله بعث پرداخته و بيان كرده كه كفار در آن روز چه شدتى و چه عذابهاى گوناگونى دارند، و خداوند چگونه بندگان مخلص خود را با نعمت ها و كرامتهاى خود گرامى مى دارد. | ||
و نيز چگونگى بحث و جدال دوزخيان با يكديگر را نقل مى كند كه در روز قيامت چه سخنانى بين آنان رد و بدل مى شود. و سخنانى را هم كه بين اهل بهشت با خودشان و يا با بعضى از اهل آتش رد و بدل مى شود ذكر كرده . | و نيز چگونگى بحث و جدال دوزخيان با يكديگر را نقل مى كند كه در روز قيامت چه سخنانى بين آنان رد و بدل مى شود. و سخنانى را هم كه بين اهل بهشت با خودشان و يا با بعضى از اهل آتش رد و بدل مى شود ذكر كرده . | ||
<span id='link124'><span> | <span id='link124'><span> | ||
