۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←دعاى ابراهيم (ع ) بعد از بناى كعبه و ساخته و آباد شدن مكه بوده است
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
<span id='link78'><span> | <span id='link78'><span> | ||
==دعاى | ==دعاى ابراهيم«ع» بعد از بناى كعبه و آباد شدن مكه بوده است == | ||
اين | اين جمله، يعنى جمله: «ربنا إنّى أسكنت» تا كلمه «المُحَرّم» كه يك فقره از دعاى ابراهيم (عليه السلام) است، خود شاهد بر مطلبى است كه ما قبلا گفتيم كه آن جناب اين دعا را، بعد از ساختن كعبه و ساخته شدن شهر مكه و آبادى آن كرده است. همچنان كه آيه «الحمد لله الذى وهب لى على الكبر اسمعيل و اسحق» نيز شاهد بر اين معنا است. | ||
بنا بر اين ، ديگر جاى اين اشكال باقى نمى ماند كه چطور ابراهيم (عليه السلام ) در روز ورودش به وادى غير ذى زرع آنجا را خانه خدا ناميده با اينكه آن روز كعبه را بنا ننهاده بود تا چه رسد به اينكه در پاسخش گفته شود كه به علم غيب مى دانست كه به زودى مامور ساختن بيت الله الحرام مى شود؟ و يا گفته شود كه وى مى دانست كه در قرون گذشته در اين وادى خانه خدا بوده ، و طوائفى از مردم آن را خراب كردند، و يا خداوند در واقعه طوفان آن را به آسمان برد. | بنا بر اين ، ديگر جاى اين اشكال باقى نمى ماند كه چطور ابراهيم (عليه السلام ) در روز ورودش به وادى غير ذى زرع آنجا را خانه خدا ناميده با اينكه آن روز كعبه را بنا ننهاده بود تا چه رسد به اينكه در پاسخش گفته شود كه به علم غيب مى دانست كه به زودى مامور ساختن بيت الله الحرام مى شود؟ و يا گفته شود كه وى مى دانست كه در قرون گذشته در اين وادى خانه خدا بوده ، و طوائفى از مردم آن را خراب كردند، و يا خداوند در واقعه طوفان آن را به آسمان برد. | ||
تازه به فرضى كه با اين جوابها اشكال مذكور رفع شود نمى دانيم صاحبان اين جوابها اشكال در جمله «''' رب اجعل هذا البلد آمنا'''»، و در جمله «'''وهب لى على الكبر اسمعيل و اسحق '''»، را چگونه رفع مى كنند؟ چون ظاهر جمله اولى اين است كه اين دعا را وقتى نموده كه مكه به صورت بلد و شهر در آمده بوده است .همچنانكه ظاهر جمله دومى اين است كه اين دعا را وقتى نموده كه هم اسماعيل را داشته و هم اسحاق را. | تازه به فرضى كه با اين جوابها اشكال مذكور رفع شود نمى دانيم صاحبان اين جوابها اشكال در جمله «''' رب اجعل هذا البلد آمنا'''»، و در جمله «'''وهب لى على الكبر اسمعيل و اسحق '''»، را چگونه رفع مى كنند؟ چون ظاهر جمله اولى اين است كه اين دعا را وقتى نموده كه مكه به صورت بلد و شهر در آمده بوده است .همچنانكه ظاهر جمله دومى اين است كه اين دعا را وقتى نموده كه هم اسماعيل را داشته و هم اسحاق را. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
نسبت دادن نماز خواندنش به خدا - با اينكه او نماز را مى خواند - نظير نسبت دادن دوريش از بت پرستى است به خدا.و همانطور كه قبلا هم گفته ايم هر عملى و از آن جمله نماز خواندن و بت نپرستيدن يك نسبت و ارتباط به خداى تعالى دارد، و آن عبارتست از احتياج و ارتباطش به اذن و مشيت خدا.و يك نسبت به عامل دارد و آن نسبت تصدى و صدور است . اين جمله ، فقره دوم از دعاى ابراهيم (عليه السلام ) است كه فرزندانش را در آن شركت داده است .و دعاى اولش جمله «''' و اجنبنى و بنى ان نعبد الاصنام '''» و دعاى سومش جمله «'''ربنا اغفر لى و لوالدى و للمومنين '''» است كه پدر و مادر و عموم مومنين را در آن شركت داده . | نسبت دادن نماز خواندنش به خدا - با اينكه او نماز را مى خواند - نظير نسبت دادن دوريش از بت پرستى است به خدا.و همانطور كه قبلا هم گفته ايم هر عملى و از آن جمله نماز خواندن و بت نپرستيدن يك نسبت و ارتباط به خداى تعالى دارد، و آن عبارتست از احتياج و ارتباطش به اذن و مشيت خدا.و يك نسبت به عامل دارد و آن نسبت تصدى و صدور است . اين جمله ، فقره دوم از دعاى ابراهيم (عليه السلام ) است كه فرزندانش را در آن شركت داده است .و دعاى اولش جمله «''' و اجنبنى و بنى ان نعبد الاصنام '''» و دعاى سومش جمله «'''ربنا اغفر لى و لوالدى و للمومنين '''» است كه پدر و مادر و عموم مومنين را در آن شركت داده . | ||
<span id='link79'><span> | <span id='link79'><span> | ||
==نكته شايان توجه در دعاهاى ابراهيم (ع ) == | ==نكته شايان توجه در دعاهاى ابراهيم (ع ) == | ||
نكته اى كه در هر سه فقره رعايت شده اين است كه ابراهيم در همه آنها خودش را به عنوان مفرد و مستقل ذكر كرده .در دعاى اولش گفته است :«'''واجنبنى '''» و در دومى گفته است :«'''اجعلنى '''»، و در سومى گفته است :«'''اغفرلى '''»، و اين بدان جهت بوده كه خواسته است علاوه بر فرزندانى كه در اين موقع داشته ، تمامى ذريه آينده اش را هم به خود ملحق سازد، همچنانكه در جاى ديگر از آن جناب نقل كرده كه گفته است :«'''و اجعل لى لسان صدق فى الاخرين '''» و باز در جاى ديگر خداى تعالى گفت و شنود خود را با وى چنين حكايت كرده است :«'''اذ ابتلى ابراهيم ربه بكلمات فاتمهن قال انى جاعلك للناس اماما قال و من ذريتى '''». | نكته اى كه در هر سه فقره رعايت شده اين است كه ابراهيم در همه آنها خودش را به عنوان مفرد و مستقل ذكر كرده .در دعاى اولش گفته است :«'''واجنبنى '''» و در دومى گفته است :«'''اجعلنى '''»، و در سومى گفته است :«'''اغفرلى '''»، و اين بدان جهت بوده كه خواسته است علاوه بر فرزندانى كه در اين موقع داشته ، تمامى ذريه آينده اش را هم به خود ملحق سازد، همچنانكه در جاى ديگر از آن جناب نقل كرده كه گفته است :«'''و اجعل لى لسان صدق فى الاخرين '''» و باز در جاى ديگر خداى تعالى گفت و شنود خود را با وى چنين حكايت كرده است :«'''اذ ابتلى ابراهيم ربه بكلمات فاتمهن قال انى جاعلك للناس اماما قال و من ذريتى '''». | ||
