۱۴٬۱۸۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۴۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۱ - ۳ سوره عصر
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
==آيات ۱ - ۳ سوره عصر == | ==آيات ۱ - ۳ سوره عصر == | ||
سوره «عصر»، مكّى است و سه آيه دارد. | سوره «عصر»، مكّى است و سه آيه دارد. | ||
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * | ||
| خط ۱۳۴: | خط ۱۳۲: | ||
سوگند به عصر. (۱) | سوگند به عصر. (۱) | ||
كه انسان ها، همه در خسران و | كه انسان ها، همه در خسران و زيان اند. (۲) | ||
مگر افراد و اقليتى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند و يكديگر را به حق سفارش كرده و به صبر توصيه نموده اند. (۳) | مگر افراد و اقليتى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند و يكديگر را به حق سفارش كرده و به صبر توصيه نموده اند. (۳) | ||
| خط ۱۴۳: | خط ۱۴۱: | ||
«'''وَ الْعَصرِ'''»: | «'''وَ الْعَصرِ'''»: | ||
اقوال مختلف درباره مراد از «'''عصر'''» كه بدان قسم ياد فرموده است: | |||
در اين كلمه، به «عصر» سوگند ياد شده، و از نظر مضمونى كه دو آيه بعد دارد، مناسب تر آن است كه: منظور از «عصر»، عصر ظهور رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» باشد، كه عصر طلوع اسلام بر افق مجتمع بشرى، و ظهور و غلبۀ حق بر باطل است. چون مضمون دو آيه بعد اين است كه: «خسران»، عالَم انسان را فراگير است و تنها كسانى را فرا نمى گيرد كه از حق پيروى نموده، و در برابر آن صبر كنند. و اين اقليت، عبارتند از كسانى كه: به خدا و روز جزا ايمان آورده و عمل صالح كنند. | در اين كلمه، به «عصر» سوگند ياد شده، و از نظر مضمونى كه دو آيه بعد دارد، مناسب تر آن است كه: منظور از «عصر»، عصر ظهور رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» باشد، كه عصر طلوع اسلام بر افق مجتمع بشرى، و ظهور و غلبۀ حق بر باطل است. چون مضمون دو آيه بعد اين است كه: «خسران»، عالَم انسان را فراگير است و تنها كسانى را فرا نمى گيرد كه از حق پيروى نموده، و در برابر آن صبر كنند. و اين اقليت، عبارتند از كسانى كه: به خدا و روز جزا ايمان آورده و عمل صالح كنند. | ||
| خط ۱۵۷: | خط ۱۵۷: | ||
* «'''إِنَّ الانسنَ لَفِى خُسرٍ'''»: | * «'''إِنَّ الانسنَ لَفِى خُسرٍ'''»: | ||
مراد از | مراد از كلمۀ «'''انسان'''» جنس انسان است، و كلمۀ «'''خُسر'''» و «'''خُسران'''» و «'''خسار'''» «'''خساره'''»، همه به معناى نقص در سرمايه است. | ||
راغب مى گويد: اين | |||
و اگر در آيه مورد | راغب مى گويد: اين كلمه، هم در مورد انسان استعمال مى شود، و گفته مى شود: فلانى خسران كرد. و هم در مورد عمل انسان به كار مى رود و مى گويند: تجارت فلانى خسران كرد. | ||
و اگر در آيه مورد بحث، كلمۀ «'''خُسر'''»، بدون الف و لام آمده، به منظور بزرگداشت آن بوده، و خواسته است بفهماند: «انسان در خسرانى عظيم است». احتمال هم دارد به منظور تنويع باشد، و بفهماند آدمى، در نوعى مخصوص از خسران قرار دارد. غير خسران مالى و آبرويى، بلكه خسران در ذات كه خداى تعالى در باره اش فرموده: «'''الّذين خسروا أنفسهم و أهليهم يوم القيامة ألا ذلك هو الخسران المبين'''». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۱۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۱۰ </center> | ||
<span id='link424'><span> | <span id='link424'><span> | ||
