تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۳۵: تفاوت میان نسخه‌ها

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۸۲ </center>

<span id='link331'><span>

بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

لا أُقْسِمُ بهَذَا الْبَلَدِ(۱)

وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِئَايَتِنَا هُمْ أَصحَب الْمَشئَمَةِ(۱۹)

عَلَيهِمْ نَارٌ مُّؤْصدَةُ(۲۰)

به نام خداى رحمان و رحيم

گو اينكه حاجت به سوگند نيست ولى به اين شهر (مكه ) سوگند مى خورم (۱).

و كسانى كه آيه هاى ما را منكر شده اند اهل شئامت و نحوستند (۱۹).

كه آتشى سرپوشيده بر آنان احاطه دارد (۲۰).

<span id='link332'><span>

==حقيقتى درباره خلقت انسان كه سوره مباركه بلد بيان مى كند صفحه ==

اين سوره بيانگر اين حقيقت است كه خلقت انسان بر اساس رنج و مشقت است ، هيچ شانى از شوون حيات را نخواهى ديد كه توام با تلخى ها و رنج ها و خستگى ها نباشد، از آن روزى كه در شكم مادر روح به كالبدش دميده شد، تا روزى كه از اين دنيا رخت بر مى بندد هيچ راحتى و آسايشى كه خالى از تعب و مشقت باشد نمى بيند، و هيچ سعادتى را خالص از شقاوت نمى يابد، تنها خانه آخرت است كه راحتى اش آميخته با تعب نيست .