تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در اين آيه، شريفه بحث هايى از نظر فقه هست، كه مفسران آن را ايراد كرده اند، وليكن حق مطلب اين است كه احكامى كه در اين آيه آمده، شخصى است، و مربوط به شخص رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» است، و هيچ دليلى از جهت لفظ در آيه نيست كه دلالت كند بر اين كه شامل غير از آن جناب نيز هست. و تفصيل همين مطلب در كتب فقهى آمده. | در اين آيه، شريفه بحث هايى از نظر فقه هست، كه مفسران آن را ايراد كرده اند، وليكن حق مطلب اين است كه احكامى كه در اين آيه آمده، شخصى است، و مربوط به شخص رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» است، و هيچ دليلى از جهت لفظ در آيه نيست كه دلالت كند بر اين كه شامل غير از آن جناب نيز هست. و تفصيل همين مطلب در كتب فقهى آمده. | ||
«'''وَ إن كُنتُنَّ تُرّدنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدَّارَ الآخِرَة'''» - در سابق گذشت كه مقابله بين اين جمله و جمله «إن كُنتُنَّ تُرِدنَ الحَيَوةَ الدُّنيَا وَ زِينَتَهَا...»، هر يك از دو كلام را مقيد مى كند به مخالف آن ديگرى | «'''وَ إن كُنتُنَّ تُرّدنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدَّارَ الآخِرَة'''» - در سابق گذشت كه مقابله بين اين جمله و جمله «إن كُنتُنَّ تُرِدنَ الحَيَوةَ الدُّنيَا وَ زِينَتَهَا...»، هر يك از دو كلام را مقيد مى كند به مخالف آن ديگرى و نبودن آن، و در نتیجه، معنای جمله مورد بحث چنین می شود: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۵۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۵۹ </center> | ||
(و اگر طاعت خدا و رسول و سعادت خانه آخرت را اختيار كرديد، و به همين جهت در مقابل تنگى و سختى زندگى صبر كرديد، و نيز محروميت از زينت زندگى دنيا را تحمل نموديد، چنين و چنان مى شود)، كه به طورى كه ديديد مقيد شد به مخالف مضمون جمله ديگر، و در عين حال، كنايه است از اين كه در همسرى رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» باقى بمانند و در برابر تنگى معيشت صبر كنند. چون اگر جز اين بود، صحيح نبود كه قيد «احسان» را هم در آن اجر موعود شرط كند، و اين خود روشن است. | (و اگر طاعت خدا و رسول و سعادت خانه آخرت را اختيار كرديد، و به همين جهت در مقابل تنگى و سختى زندگى صبر كرديد، و نيز محروميت از زينت زندگى دنيا را تحمل نموديد، چنين و چنان مى شود)، كه به طورى كه ديديد مقيد شد به مخالف مضمون جمله ديگر، و در عين حال، كنايه است از اين كه در همسرى رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» باقى بمانند و در برابر تنگى معيشت صبر كنند. چون اگر جز اين بود، صحيح نبود كه قيد «احسان» را هم در آن اجر موعود شرط كند، و اين خود روشن است. | ||
