تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۲۱: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
<span id='link186'><span> | <span id='link186'><span> | ||
«'''يُنَادُونهُمْ أَ لَمْ نَكُن مَّعَكُمْ ...'''»: | |||
يُنَادُونهُمْ أَ لَمْ نَكُن مَّعَكُمْ ... | |||
اين | اين آيه، مطلبى استينافى را به عنوان پاسخ از سؤالى تقديرى بيان مى كند. گويا شخصى بعد از شنيدن آيه قبلى پرسيده: منافقان و منافقات بعد از آن كه با آن ديوار برخورد مى كنند، و آن عذاب را از پشت ديوار مشاهده مى نمايند، چه تدبيرى مى انديشند و چه مى كنند؟ | ||
و معناى آيه اين است كه : | |||
در پاسخ فرموده: «يُنَادُونَهُم - فرياد بر مى آورند». | |||
و معناى آيه اين است كه: منافقان و منافقات، مؤمنان و مؤمنات را بانگ مى زنند كه مگر ما در دنيا با شما نبوديم؟ | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۲۷۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۲۷۷ </center> | ||
و منظورشان از اين | و منظورشان از اين سخن، اين است كه: در دنيا در ظاهر دين با مؤمنان و مؤمنات بودند، (آنان نماز مى خواندند و اينان نيز مى خواندند، و هر كار ديگرى كه مؤمنان مى كردند، اينان نيز مى كردند، با اين تفاوت كه مؤمنان و مؤمنات هرچه مى كردند، براى رضاى خدا و تقرّب بدو مى كردند، و اينان هرچه مى كردند، به اين انگيزه مى كردند كه با زبان شكار، سخن گفته باشند، تا زودتر شكار را در دام خود بيفكنند). | ||
و | |||
و اين آيه | و جملۀ «قَالُوا بَلَى» تا آخر آيه، پاسخ مؤمنان و مؤمنات است به ايشان، كه بله، شما با ما بوديد، «وَلَكِنّكُم فَتَنتُم»: وليكن شما در امتحان به هلاكت افكنديد «أنفُسَكُم» خود را، «وَ تَرَبّصتُم»: و همواره منتظر بوديد و آرزو داشتيد دعوت دينى و متدينين گرفتار بلا و مصيبتى شوند، «وَ ارتَبتُم»: و در دين خود در شك و ترديد بوديد، «وَ غُرّتكُمُ الأمَانِىّ»: و آرزوهاى گوناگون و از آن جمله آرزوى خاموش شدن نور دين و برگشتن متدينين از دين، شما را مغرور كرد، «حَتّى جَاءَ أمرُ اللّه»: تا آن كه امر خدا، يعنى مرگ فرا رسيد، «وَ غَرّكُم بِاللهِ الغَرُورُ». كلمۀ «غَرور» - به فتحه غين - به معناى شيطان است، و معناى جمله است كه: شيطان شما را به خدا مغرور ساخت. | ||
و اين آيه شريفه، به طورى كه ملاحظه مى فرماييد، اين معنا را افاده مى كند كه زنان و مردان منافق در روز قيامت، از زنان و مردان مؤمن كمك مى طلبند، تا شايد به كمك آنان، از ظلمتى كه در آن اند، نجات يابند، و دستآويز و بهانه شان اين است كه آخر ما در دنيا با شما بوديم. | |||
و سپس مى فهماند كه: مردان و زنان مؤمن در پاسخشان مى گويند: درست است كه با ما بوديد، ولى دل هايتان مطابق با ظاهر حالتان نبود. چون شما دل هاى خود را گمراه و مفتون كرده بوديد و همواره در انتظار بلا و گرفتارى براى مسلمانان بوديد، و در دينى كه اظهارش مى داشتيد، شك و ترديد داشتيد. آرزوهاى خام و شيطان، شما را فريب داد، و اين صفات خبيثه، همه آفات قلب است. پس دل هاى شما سالم نبود، و در امروز كه روز قيامت است، تنها كسانى سود مى برند كه از دنيا با قلبى سالم آمده باشند، همچنان كه قرآن كريم فرمود: «يَومَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَ لَا بَنُونَ إلّا مَن أتَى اللّهَ بِقَلبٍ سَلِيمٍ». | |||
<span id='link187'><span> | <span id='link187'><span> | ||
==دنباله گفتار مؤ منان بر منافقان : شما امروز هيچ ياورى نداريد! == | ==دنباله گفتار مؤ منان بر منافقان : شما امروز هيچ ياورى نداريد! == | ||
فَالْيَوْمَ لا يُؤْخَذُ مِنكُمْ فِدْيَةٌ وَ لا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا ... | فَالْيَوْمَ لا يُؤْخَذُ مِنكُمْ فِدْيَةٌ وَ لا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا ... |