تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۳۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
<span id='link268'><span> | <span id='link268'><span> | ||
==چند روايت درباره | ==چند روايت درباره معاشرت و خوش رفتارى با كفار غير محارب== | ||
باز، در همان كتاب است كه بخارى، ابن منذر، نحاس و بيهقى - در كتاب شعب الايمان - از اسماء دختر ابى بكر روايت كرده كه گفت: مادرم كه زنى مشرك بود و در عهد مشركان قريش و پيمان ايشان با رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» قرار داشت، به ديدنم آمده بود. من از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» پرسيدم: آيا اجازه هست به ديدنش بروم و صله رحم كنم؟ در پاسخ من بود كه آيه شريفه: «لا يَنهَاكُمُ اللّهُ عَنِ الَّذِينَ لَم يُقَاتِلُوكُم فِى الدِّينِ» نازل شد، و حضرت فرمود: بله، به ديدنش برو و صله كن. | |||
و | |||
مؤ لف : خواننده عزيز توجه فرمود كه گفتيم اين حرف درست نيست | و نيز، در همان كتاب آمده كه ابوداوود در تاريخ خود، و ابن منذر از قتاده روايت كرده اند كه گفته است: آيه شريفه «لَا يَنهَاكُمُ اللّهُ عَنِ الَّذِينَ لَم يُقَاتِلُوكُم فِى الدِّينِ»، به وسيله آيه «اُقتُلُوا المُشرِكِينَ حَيثُ وَجَدتُمُوهُم» نسخ شده است. | ||
و در | |||
و | مؤ لف: خواننده عزيز توجه فرمود كه گفتيم اين حرف درست نيست. براى اين كه نسخ در جایى است كه دو آيه، دو دلالت ضد هم داشته باشند، و این دو آيه، هيچ ضدّيتى با هم ندارند، و هر يك در جاى خودش درست است. | ||
و در كافى، به سند خود، از سعيد اعرج، از امام صادق «عليه السلام» روايت آورده كه گفت: امام فرمود: از محكم ترين دست آويزهاى ايمان، يكى اين است كه به خاطر خدا و در راه او دوستى كنى، و در راه او دشمنى كنى، در راه او بدهى، و در راه او از عطا دريغ نمايى. | |||
و قمى، به سند خود، از اسحاق بن عمار، از امام صادق «عليه السلام» روايت آورده كه فرمود: هر كسى را ديديد كه دوستى اش به خاطر دين نبود، و دشمنى اش به خاطر دين نبود، بدانيد كه او دين ندارد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۰۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۰۷ </center> | ||
<span id='link269'><span> | <span id='link269'><span> | ||
==آيات ۱۰ - ۱۳، سوره ممتحنه == | ==آيات ۱۰ - ۱۳، سوره ممتحنه == | ||
يَأَيهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا جَاءَكمُ الْمُؤْمِنَت مُهَجِرَتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَنهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَتٍ فَلا تَرْجِعُوهُنَّ إِلى الْكُفَّارِ لا هُنَّ حِلُّ لهَُّمْ وَ لا هُمْ يحِلُّونَ لهَُنَّ وَ ءَاتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَ لا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا ءَاتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصمِ الْكَوَافِرِ وَ سئَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَ لْيَسئَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(۱۰) | يَأَيهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا جَاءَكمُ الْمُؤْمِنَت مُهَجِرَتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَنهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَتٍ فَلا تَرْجِعُوهُنَّ إِلى الْكُفَّارِ لا هُنَّ حِلُّ لهَُّمْ وَ لا هُمْ يحِلُّونَ لهَُنَّ وَ ءَاتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَ لا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا ءَاتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصمِ الْكَوَافِرِ وَ سئَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَ لْيَسئَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(۱۰) | ||
