تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۰: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۲۱: خط ۱۲۱:
إِنهُمْ كانُوا لا يَرْجُونَ حِساباً(۲۷)
إِنهُمْ كانُوا لا يَرْجُونَ حِساباً(۲۷)
وَ كَذَّبُوا بِئَايَاتِنَا كِذَّاباً(۲۸)
وَ كَذَّبُوا بِئَايَاتِنَا كِذَّاباً(۲۸)
وَ كلَّ شىْءٍ أَحْصيْنَهُ كتَباً(۲۹)
وَ كلَّ شىْءٍ أَحْصيْنَاهُ كتَباً(۲۹)
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلا عَذَاباً(۳۰)
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلا عَذَاباً(۳۰)
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازاً(۳۱)
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازاً(۳۱)
خط ۱۲۷: خط ۱۲۷:
وَ كَوَاعِب أَتْرَاباً(۳۳)
وَ كَوَاعِب أَتْرَاباً(۳۳)
وَ كَأْساً دِهَاقاً(۳۴)
وَ كَأْساً دِهَاقاً(۳۴)
لا يَسمَعُونَ فِيهَا لَغْواً وَ لا كِذَّباً(۳۵)
لا يَسمَعُونَ فِيهَا لَغْواً وَ لا كِذَّاباً(۳۵)
جَزَاءً مِّن رَّبِّك عَطاءً حِساباً(۳۶)
جَزَاءً مِّن رَّبِّك عَطاءً حِساباً(۳۶)
رَّب السمَوَتِ وَ الاَرْضِ وَ مَا بَيْنهُمَا الرَّحْمَنِ لا يمْلِكُونَ مِنْهُ خِطاباً(۳۷)
رَّب السمَوَتِ وَ الاَرْضِ وَ مَا بَيْنهُمَا الرَّحْمَنِ لا يمْلِكُونَ مِنْهُ خِطاباً(۳۷)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلَائكَةُ صفًّا لا يَتَكلَّمُونَ إِلا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَ قَالَ صوَاباً(۳۸)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلَائكَةُ صفًّا لا يَتَكلَّمُونَ إِلا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَ قَالَ صوَاباً(۳۸)
ذَلِك الْيَوْمُ الحَْقُّ فَمَن شاءَ اتخَذَ إِلى رَبِّهِ مَئَاباً(۳۹)
ذَلِك الْيَوْمُ الحَْقُّ فَمَن شاءَ اتخَذَ إِلى رَبِّهِ مَئَاباً(۳۹)
إِنَّا أَنذَرْنَكُمْ عَذَاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنظرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَت يَدَاهُ وَ يَقُولُ الْكافِرُ يَلَيْتَنى كُنت تُرَبَا(۴۰)
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنظرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَت يَدَاهُ وَ يَقُولُ الْكافِرُ يَا لَيْتَنى كُنت تُرَابَا(۴۰)
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۶۷ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۶۷ </center>


خط ۱۵۶: خط ۱۵۶:
و جامهايى پر (از شراب طهور) (۳۴).
و جامهايى پر (از شراب طهور) (۳۴).
هرگز سخن بيهوده و دروغ نشنوند (۳۵).
هرگز سخن بيهوده و دروغ نشنوند (۳۵).
اين (نعمتهاى ابدى ) مزدى به عطا و حساب پروردگار تو است (۳۶).
اين (نعمت هاى ابدى) مزدى به عطا و حساب پروردگار تو است (۳۶).
خدايى كه آسمانها و زمين و همه مخلوقاتى كه در بين آسمان و زمين است بيافريده خدايى مهربان است كه در عين مهربانى كسى از قهر و سطوتش با او به گفتگو لب نتواند گشود (۳۷).
خدايى كه آسمان ها و زمين و همه مخلوقاتى كه در بين آسمان و زمين است بيافريده خدايى مهربان است كه در عين مهربانى كسى از قهر و سطوتش با او به گفتگو لب نتواند گشود (۳۷).
روزى كه آن فرشته بزرگ روح القدس با همه فرشتگان صف زده و به نظم برخيزند و هيچ كس سخن نگويد جز آن كس كه خداى مهربانش ‍ اذن دهد و او سخن به صواب گويد (۳۸).
روزى كه آن فرشته بزرگ روح القدس با همه فرشتگان صف زده و به نظم برخيزند و هيچ كس سخن نگويد جز آن كس كه خداى مهربانش ‍ اذن دهد و او سخن به صواب گويد (۳۸).
چنين روز محقق خواهد شد پس هر كه مى خواهد، نزد خداى خود (در آن روز) مقام و منزلتى يابد (در راه ايمان و اطاعت بكوشد) (۳۹).
چنين روز محقق خواهد شد پس هر كه مى خواهد، نزد خداى خود (در آن روز) مقام و منزلتى يابد (در راه ايمان و اطاعت بكوشد) (۳۹).
خط ۱۶۶: خط ۱۶۶:
   
   
اين آيات يوم الفصل را كه در جمله «'''كلا سيعلمون '''» به طور اجمال بدان اشاره كرده بود توصيف نموده ، شرح مى دهد كه در آن روز به طاغيان و متقيان چه مى گذرد، و در آخر، سوره را با تهديدى كه به منزله نتيجه است ختم مى كند.
اين آيات يوم الفصل را كه در جمله «'''كلا سيعلمون '''» به طور اجمال بدان اشاره كرده بود توصيف نموده ، شرح مى دهد كه در آن روز به طاغيان و متقيان چه مى گذرد، و در آخر، سوره را با تهديدى كه به منزله نتيجه است ختم مى كند.
إِنَّ يَوْمَ الْفَصلِ كانَ مِيقَتاً
 
«'''إِنَّ يَوْمَ الْفَصلِ كانَ مِيقَاتاً'''»:
 
در مجمع البيان مى گويد: كلمه «'''ميقات '''» به معناى آخرين لحظه از مدتى است كه براى حدوث امرى از امور معين شده و اين كلمه از ماده وقت است همچنان كه كلمه ميعاد از ماده وعد و كلمه «'''مقدار'''» از قدر گرفته شده اند.
در مجمع البيان مى گويد: كلمه «'''ميقات '''» به معناى آخرين لحظه از مدتى است كه براى حدوث امرى از امور معين شده و اين كلمه از ماده وقت است همچنان كه كلمه ميعاد از ماده وعد و كلمه «'''مقدار'''» از قدر گرفته شده اند.
<span id='link175'><span>
<span id='link175'><span>