تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
<span id='link268'><span> | <span id='link268'><span> | ||
==آيات ۱ - | ==آيات ۱ - ۲۵ سوره انشقاق == | ||
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * | ||
إِذَا السمَاءُ انشقَّت (۱) | إِذَا السمَاءُ انشقَّت (۱) | ||
وَ أَذِنَت لِرَبهَا وَ حُقَّت (۲) | وَ أَذِنَت لِرَبهَا وَ حُقَّت (۲) | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
وَ أَلْقَت مَا فِيهَا وَ تخَلَّت (۴) | وَ أَلْقَت مَا فِيهَا وَ تخَلَّت (۴) | ||
وَ أَذِنَت لِرَبهَا وَ حُقَّت (۵) | وَ أَذِنَت لِرَبهَا وَ حُقَّت (۵) | ||
يَأَيُّهَا | يَأَيُّهَا الانسانُ إِنَّك كادِحٌ إِلى رَبِّك كَدْحاً فَمُلَاقِيهِ(۶) | ||
فَأَمَّا مَنْ أُوتىَ | فَأَمَّا مَنْ أُوتىَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ(۷) | ||
فَسوْف يحَاسب حِساباً يَسِيراً(۸) | فَسوْف يحَاسب حِساباً يَسِيراً(۸) | ||
وَ يَنقَلِب إِلى أَهْلِهِ مَسرُوراً(۹) | وَ يَنقَلِب إِلى أَهْلِهِ مَسرُوراً(۹) | ||
وَ أَمَّا مَنْ أُوتىَ | وَ أَمَّا مَنْ أُوتىَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظهْرِهِ(۱۰) | ||
فَسوْف يَدْعُوا ثُبُوراً(۱۱) | فَسوْف يَدْعُوا ثُبُوراً(۱۱) | ||
وَ يَصلى سعِيراً(۱۲) | وَ يَصلى سعِيراً(۱۲) | ||
| خط ۱۴۲: | خط ۱۴۲: | ||
بَلى إِنَّ رَبَّهُ كانَ بِهِ بَصِيراً(۱۵) | بَلى إِنَّ رَبَّهُ كانَ بِهِ بَصِيراً(۱۵) | ||
فَلا أُقْسِمُ بِالشفَقِ(۱۶) | فَلا أُقْسِمُ بِالشفَقِ(۱۶) | ||
وَ | وَ اللَّيْلِ وَ مَا وَسقَ(۱۷) | ||
وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسقَ(۱۸) | وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسقَ(۱۸) | ||
لَترْكَبنَّ طبَقاً عَن طبَقٍ(۱۹) | لَترْكَبنَّ طبَقاً عَن طبَقٍ(۱۹) | ||
| خط ۱۵۰: | خط ۱۵۰: | ||
وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ(۲۳) | وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ(۲۳) | ||
فَبَشرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ(۲۴) | فَبَشرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ(۲۴) | ||
إِلا الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا | إِلا الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصالِحَاتِ لهَُمْ أَجْرٌ غَيرُ مَمْنُونِ(۲۵) | ||
ترجمه آيات | |||
<center> ترجمه آيات </center> | |||
به نام خدا صاحب رحمت محدود و رحمت نامحدود. | به نام خدا صاحب رحمت محدود و رحمت نامحدود. | ||
وقتى آسمان بشكافد (۱) | |||
و فرمان پروردگارش را گوش مى دهد و سزاوار شنيدن و امين پروردگارش مى شود (۲) | وقتى آسمان بشكافد. (۱) | ||
و زمانى كه زمين با از بين رفتن پستى و بلندى | |||
و فرمان پروردگارش را گوش مى دهد و سزاوار شنيدن و امين پروردگارش مى شود. (۲) | |||
و زمانى كه زمين با از بين رفتن پستى و بلندى ها، فراخ مى گردد. (۳) | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۹۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۹۹ </center> | ||
و آنچه در جوف دارد بيرون | و آنچه در جوف دارد بيرون انداخته، خود را تهى مى سازد. (۴) | ||
و تسليم فرمان پروردگارش مى گردد و سزاوار خطاب و امين او مى گردد (۵) | |||
هان اى انسان ! تو در راه پروردگارت تلاش مى كنى و بالاخره او را ديدار خواهى كرد (۶) | و تسليم فرمان پروردگارش مى گردد و سزاوار خطاب و امين او مى گردد. (۵) | ||
در آن | |||
به زودى خواهد ديد كه حسابى آسان از او مى كشند (۸) | هان اى انسان! تو در راه پروردگارت تلاش مى كنى و بالاخره او را ديدار خواهى كرد. (۶) | ||
و خوشحال و خندان به سوى همفكرانش | |||
و اما كسى كه نامه اعمالش را از پشت سرش بدهند (۱۰) | در آن روز، كسى كه نامه اش را به دست راستش دهند. (۷) | ||
به زودى فرياد واويلايش بلند مى شود (۱۱) | |||
و در آتش بسوزد (۱۲). آرى او در | به زودى خواهد ديد كه حسابى آسان از او مى كشند. (۸) | ||
او مى پنداشت كه هرگز نزد ما | |||
و خوشحال و خندان به سوى همفكرانش بر مى گردد. (۹) | |||
( | |||
و سوگند به شب و آنچه بپوشاند (۱۷) | و اما كسى كه نامه اعمالش را از پشت سرش بدهند. (۱۰) | ||
و سوگند به ماه شب چهاردهم كه همه جوانبش نورانى مى شود (۱۸) | |||
كه به زودى بعد از مرگ عوالمى را سير خواهيد كرد (۱۹) | به زودى فرياد واويلايش بلند مى شود. (۱۱) | ||
پس چه مى شود ايشان را كه ايمان نمى آورند؟ (۲۰) | |||
و چون قرآن خوانده مى | و در آتش بسوزد (۱۲). | ||
(و اين به خاطر آن نيست كه بيان دعوت كننده قاصر باشد) بلكه كسانى كه كافر | |||
و خدا مى داند كه در دل چه چيز پنهان دارند (۲۳) | آرى او در دنيا، نزد همفكرانش مسرور بود. (۱۳) | ||
پس ايشان را به عذاب سخت بشارت ده (۲۴) | |||
مگر | او مى پنداشت كه هرگز نزد ما بر نمى گردد. (۱۴) | ||
بيان آيات | |||
بلى، پروردگارش به وضعش بينا بود. (۱۵) | |||
(هرچند حاجتى به سوگند نيست، ليكن) سوگند به شفق. (۱۶) | |||
و سوگند به شب و آنچه بپوشاند. (۱۷) | |||
و سوگند به ماه شب چهاردهم كه همه جوانبش نورانى مى شود. (۱۸) | |||
كه به زودى بعد از مرگ عوالمى را سير خواهيد كرد. (۱۹) | |||
پس چه مى شود ايشان را كه ايمان نمى آورند؟ (۲۰) | |||
و چون قرآن خوانده مى شود، خاضع نمى گردند؟ (۲۱) | |||
(و اين به خاطر آن نيست كه بيان دعوت كننده قاصر باشد)، بلكه كسانى كه كافر شدند، تكذيب خوى ايشان شده است. (۲۲) | |||
و خدا مى داند كه در دل چه چيز پنهان دارند. (۲۳) | |||
پس ايشان را به عذاب سخت بشارت ده. (۲۴) | |||
مگر آن هايى كه ايمان بياورند، عمل هاى صالح كنند، كه اجرى بى منت و قطع ناشدنى دارند. (۲۵) | |||
<center> بيان آيات </center> | |||
اين سوره به قيام قيامت اشاره نموده ، بيان مى كند كه براى انسان سيرى است به سوى پروردگارش ، او در اين مسير هست تا پروردگارش را ديدار كند، و خداى تعالى به مقتضاى نامه عملش به حسابش برسد، و در اين آيات اين مطالب را تاءكيد مى كند، و آيات مربوط به تهديدش از آيات بشارتش بيشتر است ، و سياق آيات آن شهادت مى دهد كه اين سوره در مكه نازل شده . | اين سوره به قيام قيامت اشاره نموده ، بيان مى كند كه براى انسان سيرى است به سوى پروردگارش ، او در اين مسير هست تا پروردگارش را ديدار كند، و خداى تعالى به مقتضاى نامه عملش به حسابش برسد، و در اين آيات اين مطالب را تاءكيد مى كند، و آيات مربوط به تهديدش از آيات بشارتش بيشتر است ، و سياق آيات آن شهادت مى دهد كه اين سوره در مكه نازل شده . | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۰۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۰۰ </center> | ||
<span id='link269'><span> | <span id='link269'><span> | ||
==معناى اين كه فرمود: «آسمان شکافته و زمين كشيده مى شود» == | ==معناى اين كه فرمود: «آسمان شکافته و زمين كشيده مى شود» == | ||
إِذَا السمَاءُ انشقَّت | إِذَا السمَاءُ انشقَّت | ||
