الأعراف ٦٦: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۸#link136 | آيات ۶۵ - ۷۲، سوره اعراف]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۸#link136 | آيات ۶۵ - ۷۲، سوره اعراف]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۸#link137 | بيان آيات مربوط به محاجه هود عليه السلام با قوم خود]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۸#link137 | بيان آيات مربوط به محاجه هود عليه السلام با قوم خود]] | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۶: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۸#link139 | احتجاج هود عليه السلام با قوم خود و رد مسلك بت پرستى آنان]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۸#link139 | احتجاج هود عليه السلام با قوم خود و رد مسلك بت پرستى آنان]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۶_بخش۵۴#link39 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۶_بخش۵۴#link39 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراكَ فِي سَفاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكاذِبِينَ «66» | |||
(در پاسخ دعوت هود،) سران كافر قوم او گفتند: همانا ما قطعاً تو را در سفاهت و بى‌خردى مى‌بينيم و به طور حتم تو را از دروغگويان مى‌پنداريم. | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 93 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراكَ فِي سَفاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكاذِبِينَ (66) | |||
پس از دعوت هود عليه السّلام: | |||
قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ: گفتند اكابر و رؤساى كفره از قوم هود، إِنَّا لَنَراكَ فِي سَفاهَةٍ: بدرستى كه ما مى‌بينيم تو را كه در سفاهت و بى‌خردى و حماقت افتادى، وَ إِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكاذِبِينَ: و بتحقيق ما گمان مى‌كنيم تو از دروغگويانى در ادعاى نبوت و دعوت به توحيد. ترديد كلام قوم عاد دلالت دارد كه هود عليه السّلام را به رأى و گمان خود بر سفاهت و بر كذب حمل كردند، و لكن در واقع آن حضرت را اسناد به ضلالت نكردند مانند قوم نوح عليه السّلام كه او را به ضلالت يقينى نسبت دادند؛ و اين فرق ديگر ما بين كلام | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 109 | |||
دو قوم مى‌باشد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
سوره الأعراف «7»: آيات 66 تا 68 | |||
قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراكَ فِي سَفاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكاذِبِينَ (66) قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي سَفاهَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ (67) أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنَا لَكُمْ ناصِحٌ أَمِينٌ (68) | |||
ترجمه | |||
گفتند آن جماعت كه كافر شدند از قوم او بدرستيكه هر آينه مى‌بينيم تو را در بى‌خردى و همانا ماهر آينه گمان ميكنيم تو را از دروغگويان | |||
گفت اى قوم من نيست با من بى‌خردى ولى من پيغمبرى هستم از پروردگار جهانيان | |||
ابلاغ ميكنم بشما پيامهاى پروردگارم را و من براى شما نصيحت كننده هستم امين. | |||
تفسير | |||
بر حسب توصيه حضرت نوح بسام كه در روايت سابقه اشاره شده بود جمعى از اولاد سام چنانچه در روايت ديگرى هم بآن تصريح شده بحضرت هود ايمان آوردند و جماعتى استكبار نموده آنحضرت را نسبت بكم عقلى و سفاهت دادند براى آنكه از دين آنها اعراض فرموده بود و صريحا تكذيب نمودند دعاوى او را و آنحضرت فرمود اى قوم من بهيچ وجه كم عقلى مساس بمن ندارد فقط من مامورم از جانب خداوند پيامهائى بشما برسانم و موعظه و نصيحت نمايم شما را در دعوت بتوحيد و اطاعت احكام او بدون كم و زياد چون پيام آور و ناصح بايد امين باشد دروغ نگويد و خيانت ننمايد و در اين نقل قول آنها و حضرت هود دستورى است از طرف خداوند به بندگان كه چگونه بملايمت با كفار و فساق بايد گفتگو كرد و آنها را براه حق دعوت نمود. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قالَ المَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَومِه‌ِ إِنّا لَنَراكَ فِي سَفاهَةٍ وَ إِنّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الكاذِبِين‌َ (66) | |||
گفتند جماعت كساني که كافر شدند از قوم هود محققا ما تو را مي‌بينيم که در سفاهت و بي‌عقلي فرورفته‌اي و محققا ما هراينه گمان ميكنيم تو را از دروغگويان قالَ المَلَأُ يعني جماعتي از بزرگان و اشراف که ديگران تابع آنها هستند الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَومِه‌ِ قوم هود سه قسمت بودند: قسمت اول كساني که ايمان آوردند، قسمت دوم عوام و ضعفاء از كفار که هر چه رؤساء و بزرگان آنها بگويند ميپذيرند که در آيات بمستضعفين تعبير شده، قسمت سوم رؤساء و بزرگان آنها که بمستكبرين تعبير شده و در اينجا نفرمود قال الّذين كفروا که شامل جميع كفار قوم باشد و مراد قول اينکه قسمت سوم است که اينکه نوع گستاخانه تكلم كردند. | |||
إِنّا لَنَراكَ فِي سَفاهَةٍ بسه تأكيد كلمه ان‌ّ و لام تأكيد و تعبير بفي سفاهة و نگفتند انّا نريك سفيها يعني فرورفته‌اي در سفاهت، و سفيه مقابل رشيد است که رشد عقلي ندارد و نفع و ضرر و صلاح و فساد و خير و شرّ و حسن و قبح را درك نميكند و لذا در قرآن منع فرموده از تصرفات سفيه در مال خود وَ لا تُؤتُوا السُّفَهاءَ أَموالَكُم‌ُ الاية نساء آيه 5، و نيز ميفرمايد فَإِن آنَستُم مِنهُم رُشداً فَادفَعُوا إِلَيهِم أَموالَهُم نساء آيه 7، و جسارت اينها بحضرت اينکه بوده که تو عقلت بكار خود نميرسد چه رسد که بخواهي ما را هدايت كني. | |||
وَ إِنّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الكاذِبِين‌َ ظن‌ّ اطلاقاتي دارد بسا اطلاق بر علم و يقين ميشود مثل قوله تعالي وَ رَأَي المُجرِمُون‌َ النّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُواقِعُوها وَ لَم يَجِدُوا عَنها مَصرِفاً كهف آيه 51، و مثل أَ لا يَظُن‌ُّ أُولئِك‌َ أَنَّهُم مَبعُوثُون‌َ مطففين آيه 4 | |||
جلد 7 - صفحه 357 | |||
4 و در وصف خاشعين ميفرمايد الَّذِينَ يَظُنُّون‌َ أَنَّهُم مُلاقُوا رَبِّهِم بقره آيه 43. | |||
و بسا اطلاق بر شك ميشود و اطلاق بر كذب نيز شده مثل قوله تعالي وَ إِن هُم إِلّا يَظُنُّون‌َ بقره آيه 73، و بر تهمت هم اطلاق شده که گفتند فلان ظنين است يعني متهم و ظنه بكسر بمعني تهمت است. | |||
و لكن تحقيق اينست که ظن‌ّ بمعني ترجيح احد طرفين احتمال است در مقابل وهم که ترجيح طرف مقابل است و مقابل شك که تساوي احتمالين است و مقابل يقين که احتمال خلاف را نميدهد و مقابل جهل مركب که قطع بخلاف واقع است مقابل يقين منتهي الامر ظن مراتب زيادي دارد از حيث قوّت و ضعف که اقواي جميع مراتب اطمينان است که ظن‌ّ متأخم بعلم تعبير ميكنند و علم عرفي نام گذارده ميشود و حكم علم بر او بار ميكنند، و اضعف جميع مراتب ظن متأخم بشك است و حكم شك را دارد و بينهما متوسطات، و ظن در باب اصول عقائد حجت نيست حتي اطمينان و در باب شهادت بلكه علم قطعي يقيني لازم است چنانچه از حضرت رسالت صلّي اللّه عليه و آله و سلّم مرويست که اشاره فرمود بخورشيد و فرمود | |||
علي مثل هذا تشهد | |||
و در باب شهادت بزنا تعبير كردند | |||
(كالميل في المكحلة) | |||
و در باب احكام مختلف است ظن حاصل از قياسات و استحسانات و اولويت ظنيه حجت نيست بر خلاف عامّه که نوع احكام آنها از اينکه راه است و ظني که بحد اطمينان برسد حجت است و ظني که از امارات پيدا شود اگر دليل بر حجيت آن امارات داريم حجت است و حكم يقين دارد مثل ظواهر الفاظ و اخبار معتبره و بيّنه شرعيه و غير اينها از امارات ظنيه و اگر دليل بر اعتبار آنها نداريم حكم شك دارد و احكام شك بر او بار ميشود و حجت نيست، بنا بر اينکه جميع موارد اطلاقات بر يك معني حمل ميشود بمراتب مختلفه. | |||
358 | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 66)- ولی ثروتمندان از خود راضی (الْمَلَأُ) یعنی کسانی که ظاهر آنها چشم پرکن بود، به هود همان گفتند: که قوم نوح به نوح گفته بودند، بلکه نسبت سفاهت نیز به او دادند، «اشراف کافر قوم او گفتند ما تو را در سفاهت و سبک مغزی می‌بینیم و گمان می‌کنیم تو از دروغگویان باشی»! (قالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراکَ فِی سَفاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظُنُّکَ مِنَ الْکاذِبِینَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
