القمر ٣٣: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::کَذّبَت|کَذَّبَتْ‌]] [[کلمه غیر ربط::کَذّبَت| ]] [[شامل این ریشه::کذب‌| ]][[ریشه غیر ربط::کذب‌| ]][[شامل این کلمه::قَوْم|قَوْمُ‌]] [[کلمه غیر ربط::قَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم‌| ]][[ریشه غیر ربط::قوم‌| ]][[شامل این کلمه::لُوط|لُوطٍ]] [[کلمه غیر ربط::لُوط| ]] [[شامل این ریشه::لوط| ]][[ریشه غیر ربط::لوط| ]][[شامل این کلمه::بِالنّذُر|بِالنُّذُرِ]] [[کلمه غیر ربط::بِالنّذُر| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::نذر| ]][[ریشه غیر ربط::نذر| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::کَذّبَت|کَذَّبَتْ‌]] [[کلمه غیر ربط::کَذّبَت| ]] [[شامل این ریشه::کذب‌| ]][[ریشه غیر ربط::کذب‌| ]][[شامل این کلمه::قَوْم|قَوْمُ‌]] [[کلمه غیر ربط::قَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم‌| ]][[ریشه غیر ربط::قوم‌| ]][[شامل این کلمه::لُوط|لُوطٍ]] [[کلمه غیر ربط::لُوط| ]] [[شامل این ریشه::لوط| ]][[ریشه غیر ربط::لوط| ]][[شامل این کلمه::بِالنّذُر|بِالنُّذُرِ]] [[کلمه غیر ربط::بِالنّذُر| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::نذر| ]][[ریشه غیر ربط::نذر| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|کَذَّبَتْ‌ قَوْمُ‌ لُوطٍ بِالنُّذُرِ
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=قوم لوط با هشداردهندگان (همان‌ها و ما را) را تکذیب کردند.
|-|صادقی تهرانی=قوم لوط با هشداردهندگان (همان‌ها و ما را) را تکذیب کردند.
|-|معزی=تکذیب کردند قوم لوط ترسانندگان را
|-|معزی=تکذیب کردند قوم لوط ترسانندگان را
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">The people of Lot rejected the warnings.</div>
{{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::33|٣٣]] | قبلی = القمر ٣٢ | بعدی = القمر ٣٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/054033.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/054033.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::33|٣٣]] | قبلی = القمر ٣٢ | بعدی = القمر ٣٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«کَذَّبَتْ ... بِالنُّذُرِ»: (نگا: قمر / ).
«کَذَّبَتْ ... بِالنُّذُرِ»: (نگا: قمر / ).
خط ۲۶: خط ۳۴:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link73 | آيات ۹ - ۴۲، سوره قمر]]
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link74 | وجه تكرار تكذيب در آيه : ((كذبت قلبهم قوم نوح فكذبوا عبدنا...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link73 | آيات ۹ - ۴۲  سوره قمر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link75 | بيان چگونگى و فور آب بر سراسر زمين پس از نفرين نوح عليه السلام]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link75 | بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link76 | توضيحى درباره اين كه راجع به كشتى نوح (عليه السلام ) فرمود: ((و لقد تركناهاآية ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link76 | توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link77 | معناى ((ذكر)) و مقصود از تيسير قرآن براى آن ذكر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link77 | معناى آسان کردن قرآن براى ذكر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link78 | بيان كيفيت عذاب قوم عاد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link78 | بيان كيفيت عذاب قوم عاد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link79 | ۱ سعادت و نحوست ايام (از نظر عقل ، قرآن و سنت )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link79 | ۱ سعادت و نحوست ايام، از نظر عقل، قرآن و سنّت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link80 | سعادت و نحوست در آيات قرآن كريم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link80 | سعادت و نحوست، در آيات قرآن كريم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link81 | سعادت و نحوست در احاديث و روايات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link81 | سعادت و نحوست، در روايات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link82 | نمونه اى از احاديث ائمه اطهار عليه السلام كه دلالت بر عدم نحوست ذاتى زمان مى كند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link82 | برخی از احاديث ائمّه «ع» كه بر عدم نحوست ذاتى زمان دلالت مى كند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link83 | رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام در بين اهل سنت وحمل روايات وارده از طرق شيعه در اين باره بر تقيه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link83 | رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام، در بين اهل سنّت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link84 | ۲ سعادت و نحوست كواكب (از نظر عقل و شرع )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link84 | ۲ سعادت و نحوست كواكب]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link85 | اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link85 | اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link86 | اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link86 | اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link87 | حمل آن دسته روايات كه بر سعد و نحس بودن بعضى كواكب دلالت دارند بر تقيه ووجوهى ديگر در اين باره]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link87 | بررسی روايات وارده در بارۀ سعد و نحس بودن بعضى كواكب]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link88 | ۳ تفال خوب و بد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link88 | ۳ تفأل خوب و بد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link89 | بيان اينكه تاءثير تفال و تطير مربوط به حالت نفسانى كسى است كهتفال و تطير مى كند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link91 | امورى كه در نظر عامۀ مردم، شوم و نحس است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link90 | نهى از فال بد زدن و توصيه توكل بر خدا در موارد تطير]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link92 | مقصود از تكذيب قوم ثمود به «نُذُر»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link91 | بحث از ساير امورى كه در نظر عامه مردم شوم و نحس است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link92 | مقصود از تكذيب قوم ثمود به ((نذر))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link93 | ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link93 | ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link94 | سرگذشت قوم لوط عذابى كه دامنگيرشان شد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link94 | سرگذشت قوم لوط و عذابى كه دامنگيرشان شد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link95 | (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link95 | بحث روایتی: (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته)]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۳#link24 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۳#link24 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ «33» إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلَّا آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ «34»
قوم لوط نيز هشدار دهندگان را تكذيب كردند. ما نيز بر آنان بادى همراه با سنگ فرو فرستاديم و فقط خانواده لوط را در سحرگاه نجاتشان داديم.
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33)
قصه 4: قوم لوط كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ: تكذيب كردند قوم لوط حضرت لوط عليه السّلام را به ترسانيدن و پند دادن مر ايشان را يعنى وعيد او را بدروغ پنداشتند.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (32) كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33) إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلاَّ آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ (34) نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنا كَذلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ (35) وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنا فَتَمارَوْا بِالنُّذُرِ (36)
وَ لَقَدْ راوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذابِي وَ نُذُرِ (37) وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذابٌ مُسْتَقِرٌّ (38) فَذُوقُوا عَذابِي وَ نُذُرِ (39) وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (40) وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41)
كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ (42)
ترجمه‌
و بتحقيق آسان نموديم قرآن را براى پند گرفتن پس آيا پند گيرنده‌اى هست‌
تكذيب كردند قوم لوط بيم دهندگان را
همانا ما فرستاديم بر آنها باد ريزنده سنگ‌ريزه را مگر كسان لوط كه نجات داديمشان سحرگاه‌
براى نعمت دادن از قبل خودمان اين چنين پاداش ميدهيم كسى را كه شكرگزارى نمود
و بتحقيق ترساند آنها را از گرفتن ما آنانرا بعذاب پس تشكيك و ترديد نمودند در بيم‌دهندگان‌
و بتحقيق خواستند از او كام گرفتن از ميهمانانش را پس محو كرديم چشمهاشان را پس بچشيد عذاب من و بيم دادن مرا
و بتحقيق وارد شد بر آنها در اول روز عذابى برقرار
پس بچشيد عذاب و بيم دادن مرا
و بتحقيق آسان نموديم قرآن را براى پند پس آيا پندگيرنده‌اى هست‌
و بتحقيق آمدند آل فرعون را بيم‌دهندگان‌
تكذيب كردند نشانه‌هاى قدرت ما را بتمامى پس گرفتيمشان مانند گرفتن توانائى با اقتدار.
تفسير
نكته تكرار آيه اولى در آيات سابقه گذشت و قوم لوط پيغمبر هم تكذيب نمودند بنوبه خود پيغمبران خدا را كه منذرين مردم از عذاب اويند بتقريبى كه ذكر شد قبلا يا انذار الهى را اگر نذر مصدر باشد و اينجا آن معنى آكد است چون حضرت لوط ظاهرا از طرف حضرت ابراهيم عليه السّلام هم مبعوث بوده و تكذيب او تكذيب آنحضرت هم محسوب ميشود و تكذيب آن حضرت چون پايه گذار توحيد در عالم بوده مسلّما تكذيب تمام اتباع و مروّجين آن مسلك است و خداوند علاوه بر آنكه قراء آنها را زير و زبر فرمود بباديكه سنگ‌ريزه بر سر
----
جلد 5 صفحه 106
آنها ميزد معذّب نمود و حضرت لوط و دو دختر او را نجات داد از آن عذاب در سحرگاه براى انعام بايشان و پاداش شكر نعمتى كه بجا آورده بودند و اين اختصاص بآنها ندارد خداوند هر شاكر نعمتى را جزاى خير ميدهد و آن حضرت قبلا آنها را از مؤاخذه و انتقام الهى و عذاب ناگهانى او ترسانده بود ولى آنها تشكيك و ترديد نموده يا مجادله بباطل با آن حضرت كرده بودند و اخيرا بى‌شرمى را از حدّ گذرانده ميخواستند با ملائكه‌ئى كه بصورت جوانان نيكو منظر در آمده بودند و ميهمان حضرت شده بودند عمل بدى انجام دهند پس جبرئيل كه يكى از آنها بود باشاره يا مشتى سنگ‌ريزه همه را كور كرد و شرح اين قصه در سوره هود گذشت و خداوند باقتضاء حال يا لسان ملائكه بآنها فرمود پس بچشيد عذاب مرا در نتيجه انذارات من و بتحقيق نازل شد صبح بر آنها اوّل وقت عذابى كه باقى و برقرار بود تا همه مردند و بجهنّم رفتند و فيض ره در اينمقام فرموده تكرار اين آيات بعد از هر قصه‌اى براى اشعار بآنست كه تكذيب هر پيغمبرى مقتضى نزول عذاب و استماع هر قصه‌اى مستدعى تذكّر و اتّعاظ است و براى اعاده آگاه نمودن و بيدار كردن است تا غلبه ننمايد بر آنها سهو و غفلت و همچنين است تكرار قول خداوند فبأى آلاء ربّكما تكذّبان و ويل للمكذّبين و مانند آن دو و خداوند فرعون و فرعونيان را بانذار يا انذاراتى تهديد فرمود بتوسط حضرت موسى و آنها آيات الهى و معجزات متعدّد آنحضرت را كه مكرّر بيان شده بكلّى منكر شدند و تكذيب نمودند تمامى را و خداوند گرفت آنها را بكيفر اعمالشان مانند گرفتن شخص تواناى غالب قادر مقتدرى كه كسى از دست او رهائى ندارد و او هر چه بخواهد ميكند و تفصيل اين واقعه در سوره بقره و غيرها گذشته است.
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
كَذَّبَت‌ قَوم‌ُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33)
لوط پسر عموي‌ ابراهيم‌ ‌بود‌ و پسر خاله ابراهيم‌ و برادر زن‌ ابراهيم‌ ‌که‌ سه‌ نسبت‌ داشت‌ ‌با‌ ابراهيم‌، زيرا دو برادر پدر ابراهيم‌ و پدر لوط دو خواهر ‌را‌ ‌که‌ مادر ابراهيم‌ و مادر لوط باشند ازدواج‌ كردند و حضرت‌ ساره‌ ‌را‌ ‌که‌ خواهر لوط ‌بود‌ و دختر عمو و دختر خاله ابراهيم‌ ‌بود‌ ازدواج‌ كرد و ‌از‌ ‌او‌ اسحاق‌ ‌را‌ آورد، ‌پس‌ ساره‌ سه‌ نسبت‌ ‌با‌ ابراهيم‌ دارد زوجه ابراهيم‌ و دختر عمو و دختر خاله‌، و لوط اول‌ كسي‌ ‌بود‌ ‌که‌ بابراهيم‌ ايمان‌ آورد ‌که‌ مي‌فرمايد: فَآمَن‌َ لَه‌ُ لُوطٌ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 25 ‌او‌ ‌را‌ فرستاد بطرف‌ شام‌، و ابراهيم‌ ‌هم‌ مهاجرت‌ بشام‌ كرد لوط ‌را‌ ‌در‌ ادناي‌ شام‌ و ‌خود‌ ‌در‌ اعلاي‌ شام‌ و لوط سي‌ سال‌ دعوت‌ كرد احدي‌ ايمان‌ نياورد فقط دختران‌ لوط ايمان‌ آوردند، و شرح‌ قضاياي‌ لوط ‌در‌ سوره هود و عنكبوت‌ و ذاريات‌ و ساير سور گذشت‌ رجوع‌ نمائيد.
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
(آیه 33)- قوم لوط به سرنوشت شومتری مبتلا شدند! در اینجا اشارات کوتاه و تکان دهنده‌ای به داستان قوم لوط و عذاب وحشتناک این جمعیت ننگین و گمراه دیده می‌شود، و این چهارمین قسمت از سرگذشت اقوام پیشین در این سوره است.
نخست می‌گوید: «قوم لوط انذارها (ی پی در پی پیامبرشان) را تکذیب کردند» (کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ).
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


خط ۸۲: خط ۱۷۸:
[[رده:اتمام حجت با انذار]][[رده:تاریخ اقوام پیشین]][[رده:اتمام حجت خدا]][[رده:انذارهاى خدا]][[رده:مکذبان انذارهاى خدا]][[رده:تکذیبگرى قوم ثمود]][[رده:اتمام حجت بر قوم لوط]][[رده:انذار قوم لوط]][[رده:تاریخ قوم لوط]][[رده:تکذیبگرى قوم لوط]]
[[رده:اتمام حجت با انذار]][[رده:تاریخ اقوام پیشین]][[رده:اتمام حجت خدا]][[رده:انذارهاى خدا]][[رده:مکذبان انذارهاى خدا]][[رده:تکذیبگرى قوم ثمود]][[رده:اتمام حجت بر قوم لوط]][[رده:انذار قوم لوط]][[رده:تاریخ قوم لوط]][[رده:تکذیبگرى قوم لوط]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره القمر ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره القمر ]]
{{#seo:
|title=آیه 33 سوره قمر
|title_mode=replace
|keywords=آیه 33 سوره قمر,قمر 33,کَذَّبَتْ‌ قَوْمُ‌ لُوطٍ بِالنُّذُرِ,اتمام حجت با انذار,تاریخ اقوام پیشین,اتمام حجت خدا,انذارهاى خدا,مکذبان انذارهاى خدا,تکذیبگرى قوم ثمود,اتمام حجت بر قوم لوط,انذار قوم لوط,تاریخ قوم لوط,تکذیبگرى قوم لوط,آیات قرآن سوره القمر
|description=کَذَّبَتْ‌ قَوْمُ‌ لُوطٍ بِالنُّذُرِ
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۸:۳۷

کپی متن آیه
کَذَّبَتْ‌ قَوْمُ‌ لُوطٍ بِالنُّذُرِ

ترجمه

قوم لوط انذارها (ی پی‌درپی پیامبرشان) را تکذیب کردند؛

|قوم لوط بيم رسانان را تكذيب كردند
قوم لوط هشداردهندگان را تكذيب كردند.
قوم لوط نیز آیات و رسول حق را تکذیب کردند.
قوم لوط بیم دهندگان را تکذیب کردند.
قوم لوط بيم‌دهندگان را تكذيب كردند.
قوم لوط هشداردهندگان را دروغ‌زن شمردند
قوم لوط بيم‌كنندگان را دروغگو شمردند.
قوم لوط نیز بیم دادنها و بر حذر داشتنهای (پیغمبر خود لوط) را تکذیب کردند.
قوم لوط با هشداردهندگان (همان‌ها و ما را) را تکذیب کردند.
تکذیب کردند قوم لوط ترسانندگان را

The people of Lot rejected the warnings.
ترتیل:
ترجمه:
القمر ٣٢ آیه ٣٣ القمر ٣٤
سوره : سوره القمر
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَذَّبَتْ ... بِالنُّذُرِ»: (نگا: قمر / ).


تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ «33» إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلَّا آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ «34»

قوم لوط نيز هشدار دهندگان را تكذيب كردند. ما نيز بر آنان بادى همراه با سنگ فرو فرستاديم و فقط خانواده لوط را در سحرگاه نجاتشان داديم.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33)

قصه 4: قوم لوط كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ: تكذيب كردند قوم لوط حضرت لوط عليه السّلام را به ترسانيدن و پند دادن مر ايشان را يعنى وعيد او را بدروغ پنداشتند.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (32) كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33) إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلاَّ آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ (34) نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنا كَذلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ (35) وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنا فَتَمارَوْا بِالنُّذُرِ (36)

وَ لَقَدْ راوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذابِي وَ نُذُرِ (37) وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذابٌ مُسْتَقِرٌّ (38) فَذُوقُوا عَذابِي وَ نُذُرِ (39) وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (40) وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41)

كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ (42)

ترجمه‌

و بتحقيق آسان نموديم قرآن را براى پند گرفتن پس آيا پند گيرنده‌اى هست‌

تكذيب كردند قوم لوط بيم دهندگان را

همانا ما فرستاديم بر آنها باد ريزنده سنگ‌ريزه را مگر كسان لوط كه نجات داديمشان سحرگاه‌

براى نعمت دادن از قبل خودمان اين چنين پاداش ميدهيم كسى را كه شكرگزارى نمود

و بتحقيق ترساند آنها را از گرفتن ما آنانرا بعذاب پس تشكيك و ترديد نمودند در بيم‌دهندگان‌

و بتحقيق خواستند از او كام گرفتن از ميهمانانش را پس محو كرديم چشمهاشان را پس بچشيد عذاب من و بيم دادن مرا

و بتحقيق وارد شد بر آنها در اول روز عذابى برقرار

پس بچشيد عذاب و بيم دادن مرا

و بتحقيق آسان نموديم قرآن را براى پند پس آيا پندگيرنده‌اى هست‌

و بتحقيق آمدند آل فرعون را بيم‌دهندگان‌

تكذيب كردند نشانه‌هاى قدرت ما را بتمامى پس گرفتيمشان مانند گرفتن توانائى با اقتدار.

تفسير

نكته تكرار آيه اولى در آيات سابقه گذشت و قوم لوط پيغمبر هم تكذيب نمودند بنوبه خود پيغمبران خدا را كه منذرين مردم از عذاب اويند بتقريبى كه ذكر شد قبلا يا انذار الهى را اگر نذر مصدر باشد و اينجا آن معنى آكد است چون حضرت لوط ظاهرا از طرف حضرت ابراهيم عليه السّلام هم مبعوث بوده و تكذيب او تكذيب آنحضرت هم محسوب ميشود و تكذيب آن حضرت چون پايه گذار توحيد در عالم بوده مسلّما تكذيب تمام اتباع و مروّجين آن مسلك است و خداوند علاوه بر آنكه قراء آنها را زير و زبر فرمود بباديكه سنگ‌ريزه بر سر


جلد 5 صفحه 106

آنها ميزد معذّب نمود و حضرت لوط و دو دختر او را نجات داد از آن عذاب در سحرگاه براى انعام بايشان و پاداش شكر نعمتى كه بجا آورده بودند و اين اختصاص بآنها ندارد خداوند هر شاكر نعمتى را جزاى خير ميدهد و آن حضرت قبلا آنها را از مؤاخذه و انتقام الهى و عذاب ناگهانى او ترسانده بود ولى آنها تشكيك و ترديد نموده يا مجادله بباطل با آن حضرت كرده بودند و اخيرا بى‌شرمى را از حدّ گذرانده ميخواستند با ملائكه‌ئى كه بصورت جوانان نيكو منظر در آمده بودند و ميهمان حضرت شده بودند عمل بدى انجام دهند پس جبرئيل كه يكى از آنها بود باشاره يا مشتى سنگ‌ريزه همه را كور كرد و شرح اين قصه در سوره هود گذشت و خداوند باقتضاء حال يا لسان ملائكه بآنها فرمود پس بچشيد عذاب مرا در نتيجه انذارات من و بتحقيق نازل شد صبح بر آنها اوّل وقت عذابى كه باقى و برقرار بود تا همه مردند و بجهنّم رفتند و فيض ره در اينمقام فرموده تكرار اين آيات بعد از هر قصه‌اى براى اشعار بآنست كه تكذيب هر پيغمبرى مقتضى نزول عذاب و استماع هر قصه‌اى مستدعى تذكّر و اتّعاظ است و براى اعاده آگاه نمودن و بيدار كردن است تا غلبه ننمايد بر آنها سهو و غفلت و همچنين است تكرار قول خداوند فبأى آلاء ربّكما تكذّبان و ويل للمكذّبين و مانند آن دو و خداوند فرعون و فرعونيان را بانذار يا انذاراتى تهديد فرمود بتوسط حضرت موسى و آنها آيات الهى و معجزات متعدّد آنحضرت را كه مكرّر بيان شده بكلّى منكر شدند و تكذيب نمودند تمامى را و خداوند گرفت آنها را بكيفر اعمالشان مانند گرفتن شخص تواناى غالب قادر مقتدرى كه كسى از دست او رهائى ندارد و او هر چه بخواهد ميكند و تفصيل اين واقعه در سوره بقره و غيرها گذشته است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


كَذَّبَت‌ قَوم‌ُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33)

لوط پسر عموي‌ ابراهيم‌ ‌بود‌ و پسر خاله ابراهيم‌ و برادر زن‌ ابراهيم‌ ‌که‌ سه‌ نسبت‌ داشت‌ ‌با‌ ابراهيم‌، زيرا دو برادر پدر ابراهيم‌ و پدر لوط دو خواهر ‌را‌ ‌که‌ مادر ابراهيم‌ و مادر لوط باشند ازدواج‌ كردند و حضرت‌ ساره‌ ‌را‌ ‌که‌ خواهر لوط ‌بود‌ و دختر عمو و دختر خاله ابراهيم‌ ‌بود‌ ازدواج‌ كرد و ‌از‌ ‌او‌ اسحاق‌ ‌را‌ آورد، ‌پس‌ ساره‌ سه‌ نسبت‌ ‌با‌ ابراهيم‌ دارد زوجه ابراهيم‌ و دختر عمو و دختر خاله‌، و لوط اول‌ كسي‌ ‌بود‌ ‌که‌ بابراهيم‌ ايمان‌ آورد ‌که‌ مي‌فرمايد: فَآمَن‌َ لَه‌ُ لُوطٌ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 25 ‌او‌ ‌را‌ فرستاد بطرف‌ شام‌، و ابراهيم‌ ‌هم‌ مهاجرت‌ بشام‌ كرد لوط ‌را‌ ‌در‌ ادناي‌ شام‌ و ‌خود‌ ‌در‌ اعلاي‌ شام‌ و لوط سي‌ سال‌ دعوت‌ كرد احدي‌ ايمان‌ نياورد فقط دختران‌ لوط ايمان‌ آوردند، و شرح‌ قضاياي‌ لوط ‌در‌ سوره هود و عنكبوت‌ و ذاريات‌ و ساير سور گذشت‌ رجوع‌ نمائيد.

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 33)- قوم لوط به سرنوشت شومتری مبتلا شدند! در اینجا اشارات کوتاه و تکان دهنده‌ای به داستان قوم لوط و عذاب وحشتناک این جمعیت ننگین و گمراه دیده می‌شود، و این چهارمین قسمت از سرگذشت اقوام پیشین در این سوره است.

نخست می‌گوید: «قوم لوط انذارها (ی پی در پی پیامبرشان) را تکذیب کردند» (کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ).

نکات آیه

۱ - قوم لوط، تکذیب گر انذارها و هشدارهاى الهى (کذّبت قوم لوط بالنّذر) «نذر» جمع «نذیر» است. «نذیر» بر دو معنا اطلاق مى شود: «انذار» و «منذر»، مراد از «نذر» در این آیه «انذارها» است; نه انذارگران.

۲ - اتمام حجت الهى بر قوم لوط، با انذارهاى مکرر (کذّبت قوم لوط بالنّذر) با توجه به جمع آمدن واژه «نذر»، برداشت بالا استفاده مى شود.

۳ - قوم لوط، از جمله امت هاى تکذیب گر انذارهاى الهى، پس از قوم ثمود (إنّا أرسلنا علیهم صیحة ... کذّبت قوم لوط بالنّذر) مؤخر آمدن ذکر قوم لوط پس از قوم ثمود، مى تواند به دلیل تقدم تاریخى قوم ثمود بر آنان باشد.

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: اتمام حجت با انذار ۲
  • اقوام پیشین: تاریخ اقوام پیشین ۳
  • خدا: اتمام حجت خدا ۲; انذارهاى خدا ۲; مکذبان انذارهاى خدا ۱، ۳
  • قوم ثمود: تکذیبگرى قوم ثمود ۳
  • قوم لوط: اتمام حجت بر قوم لوط ۲; انذار قوم لوط ۲; تاریخ قوم لوط ۱; تکذیبگرى قوم لوط ۱، ۳

منابع