الْمَال: تفاوت میان نسخهها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْمَال | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْمَال | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۹: | خط ۱۰: | ||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, عَلَى:30, اللّه:26, مُقْتَدِرا:22, مِن:21, قَال:21, تُحِبّون:21, حُبّا:21, آتَى:21, شَيْء:21, الْبَنُون:20, کَلاّ:20, إِن:20, لَمّا:20, کُل:20, جَمّا:20, حُبّه:20, سَعَة:20, ذَوِي:18, دَکّا:18, زِينَة:18, النّبِيّين:18, أَکْلا:18, يُؤْت:18, إِذَا:18, لَم:17, الْحَيَاة:17, دُکّت:17, التّرَاث:17, الْقُرْبَى:17, اصْطَفَاه:17, الدّنْيَا:15, الْکِتَاب:15, تَأْکُلُون:15, عَلَيْکُم:15, کَان:15, الْأَرْض:15, الْيَتَامَى:14, مِنْه:14, زَادَه:13, بِالْمُلْک:13, الرّيَاح:13, الْبَاقِيَات:13, الْمَلاَئِکَة:13, الْمَسَاکِين:11, أَحَق:11, بَسْطَة:11, الصّالِحَات:11, الْآخِر:10, فِي:10, خَيْر:10, نَحْن:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْمَال]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْمَال]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۶
ریشه کلمه
- مول (۸۶ بار)
قاموس قرآن
آنچه انسان مالك شود. در قاموس و اقرب گفته: «اَلْمالُ مامَلَكْتَهُ مِنْكُلِ شَىْءٍ» و نيز گفتهاند مال در نزد اهل باديه چهارپايان است، «مال» مذكر و مونث هر دو آيد گويند «هُوَمالٌ» و «هِىَ مالٌ». [كهف:46]. مقابلهمال بابنون نشان مىدهد كه مراد از مال متاع دنيا است و آنگاه كه گوييم: [نور:33]. نسبت حقيقى است كه متاع دنيا دراصل مال خداست. [اسراء:6]. راغب گويد: مال را از آن مال گويند كه پيوسته مائل و زائل است (از اين گروه به آن گروه ميل مىكند) و از اين جهت عرض خوانده شده (كه عارضى است و دوام ندارد) و بر اين است قول آنكه گفته «اَلْمالُ قَحْبَةٌ تَكُونُ يَوْماً فى بَيْتِ عَطَّارٍ وَيَوْماً فى بَيْتِ بَيْطارٍ». مال مانند زن زناكارى است، روزى درخانه عطار و روزى درخانه جراح است. [يونس:88]. ظاهرا مراد از زينت اثاث البيت وذكر اموال ذكرعام بعد ازخاص است و اينكه بعضى زينت را خوش قيافه بودن گفتهاند درست نيست . * [نساء:4]. در اين آيه مراد از «اَمْوالَكُمْ» ظاهرا اموال سفهاء است ولى نسبت آن به ضمير «كُمْ» از آن است كه سفه مثل مجنون محجور و ممنوع التصرف است. بايد بامالش او را اداره كرد و طعام و پوشاك داد، در اينصورت مال، مال عقلا است ،مال كسانى است كه طريق كسب و خرج آن را مىدانند. در الميزان گفته: مراد از اموال در حقيقت اموال سفهاء است به نوعى از عنايت به اولياء سفهاء نسبت داده شده است. بعضىها آنرا اموال ديگران دانسته وگفتهاند: مراد از آيه آن است كه انسان مال خويش را به سفهاء و اطفال ندهد بلكه اگر واجب النفقهاند به آنها كسوت و طعام بدهد ولى ظاهرا مراد معناى اول است.