سوره الانسان: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(Edited by QRobot!) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
{{ سوره | نام =سوره الانسان | محل نزول =محل نزول::مدينه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::98|٩٨]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::76|٧٦]] | آیه = [[تعداد آیات::31|٣١]] | بعدی = سوره المرسلات | قبلی = سوره القيامة | کلمه = [[تعداد کلمات::278|٢٧٨]] | حرف = }} | {{ سوره | نام =سوره الانسان | محل نزول =محل نزول::مدينه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::98|٩٨]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::76|٧٦]] | آیه = [[تعداد آیات::31|٣١]] | بعدی = سوره المرسلات | قبلی = سوره القيامة | کلمه = [[تعداد کلمات::278|٢٧٨]] | حرف = }} | ||
{| width="75%" | {| width="75%" | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| | | | ||
{| | {| | ||
|- align="center" | |- align="center" | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
|} | |} | ||
==متن سوره== | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ هَل أَتىٰ عَلَى الإِنسٰنِ حينٌ مِنَ الدَّهرِ لَم يَكُن شَيـًٔا مَذكورًا (١) ]] }} | |||
آیا زمانی از دهر [:طول زمان جهان] بر انسان گذشت که چیزی قابل ذکر نبود؟! | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢ | إِنّا خَلَقنَا الإِنسٰنَ مِن نُطفَةٍ أَمشاجٍ نَبتَليهِ فَجَعَلنٰهُ سَميعًا بَصيرًا (٢) ]] }} | |||
ما بی‌گمان انسان را از نطفه‌ای همسازان [:مخلوط] آفریدیم -حال آنکه او را همواره می‌آزماییم- پس شنوا و بینایش کردیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٣ | إِنّا هَدَينٰهُ السَّبيلَ إِمّا شاكِرًا وَ إِمّا كَفورًا (٣) ]] }} | |||
ما همانا راه را به او نشان دادیم، خواه سپاسگزار باشد یا بسی ناسپاس! | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٤ | إِنّا أَعتَدنا لِلكٰفِرينَ سَلٰسِلَا۟ وَ أَغلٰلًا وَ سَعيرًا (٤) ]] }} | |||
ما برای کافران، زنجیرها و غل‌ها و شعله‌های سوزان آتش را آماده کرده‌ایم! | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٥ | إِنَّ الأَبرارَ يَشرَبونَ مِن كَأسٍ كانَ مِزاجُها كافورًا (٥) ]] }} | |||
همانا ابرار [:نیکان] از جامی می‌نوشند که با آمیزه‌ای عطرآگین (آمیخته) بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٦ | عَينًا يَشرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ يُفَجِّرونَها تَفجيرًا (٦) ]] }} | |||
چشمه‌ای را (که) بندگان خدا از آن می‌نوشند، حال آنکه آن را به شدت روان می‌کنند، روان کردنی. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٧ | يوفونَ بِالنَّذرِ وَ يَخافونَ يَومًا كانَ شَرُّهُ مُستَطيرًا (٧) ]] }} | |||
(همان بندگانی که) به نذر (خود) وفا می‌کنند، و از روزی که گزند آن جویای پرواز بوده است ، می‌ترسند. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٨ | وَ يُطعِمونَ الطَّعامَ عَلىٰ حُبِّهِ مِسكينًا وَ يَتيمًا وَ أَسيرًا (٨) ]] }} | |||
و بر (مبنای) دوستی خدا (و طعامشان)، آن را به بینوا و یتیم و اسیر می‌خورانند. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٩ | إِنَّما نُطعِمُكُم لِوَجهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنكُم جَزاءً وَ لا شُكورًا (٩) ]] }} | |||
(و به آنان می‌گویند:) «ما تنها برای خشنودی خداست که به شما می‌خورانیم و پاداش و سپاسی (هم) از شما نمی‌خواهیم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٠ | إِنّا نَخافُ مِن رَبِّنا يَومًا عَبوسًا قَمطَريرًا (١٠) ]] }} | |||
«ما از پروردگارمان، از روزی (که) با چهره‌ای درهم نهاده است سخت هراسناکیم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١١ | فَوَقىٰهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذٰلِكَ اليَومِ وَ لَقّىٰهُم نَضرَةً وَ سُرورًا (١١) ]] }} | |||
پس خدا (هم) آنان را از آسیب آن روز نگه داشت، و شادابی و شادمانی به آنان بسی ارزانی داشت. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٢ | وَ جَزىٰهُم بِما صَبَروا جَنَّةً وَ حَريرًا (١٢) ]] }} | |||
و به (پاس) آنکه صبر کردند، بهشت و پرنیان پاداششان داد. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٣ | مُتَّكِـٔينَ فيها عَلَى الأَرائِكِ لا يَرَونَ فيها شَمسًا وَ لا زَمهَريرًا (١٣) ]] }} | |||
حال آنکه در آن (بهشت) بر تخت‌ها(ی خویش) تکیه‌زنندگانند. در آن‌جا نه (حرارت) آفتابی بینند و نه سرمایی طاقت‌فرسا. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٤ | وَ دانِيَةً عَلَيهِم ظِلٰلُها وَ ذُلِّلَت قُطوفُها تَذليلًا (١٤) ]] }} | |||
حال آنکه سایه‌ها(ی درختان) بر آنان نزدیک است و چیدنی‌هایش (به‌گونه‌ای شگفت‌آور) رام. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٥ | وَ يُطافُ عَلَيهِم بِـٔانِيَةٍ مِن فِضَّةٍ وَ أَكوابٍ كانَت قَواريرا۠ (١٥) ]] }} | |||
و ظروفی سیمین و جام‌هایی که بلورین بوده، بر (پیرامون) آنان گردانده می‌شود. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٦ | قَواريرَا۟ مِن فِضَّةٍ قَدَّروها تَقديرًا (١٦) ]] }} | |||
جام‌هایی از نقره را که درست به‌اندازه (و با کمال ظرافت) آنها را از کار درآورده‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٧ | وَ يُسقَونَ فيها كَأسًا كانَ مِزاجُها زَنجَبيلًا (١٧) ]] }} | |||
و در آن‌جا از جامی که آمیزه‌ی زنجبیل داشته به آنان می‌نوشانند، | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٨ | عَينًا فيها تُسَمّىٰ سَلسَبيلًا (١٨) ]] }} | |||
چشمه‌ای در آن‌جا که سلسبیل نامیده می‌شود. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ١٩ | وَ يَطوفُ عَلَيهِم وِلدٰنٌ مُخَلَّدونَ إِذا رَأَيتَهُم حَسِبتَهُم لُؤلُؤًا مَنثورًا (١٩) ]] }} | |||
و بر گِردشان پسرانی جاودان می‌گردند. هنگامی که آنان را ببینی، گویی که مرواریدهایی (بر گرد خود) پراکنده‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٠ | وَ إِذا رَأَيتَ ثَمَّ رَأَيتَ نَعيمًا وَ مُلكًا كَبيرًا (٢٠) ]] }} | |||
و هنگامی که بدانجا نگری، (سرزمینی از) نعمتی (بارور) و کشوری پهناور می‌بینی. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢١ | عٰلِيَهُم ثِيابُ سُندُسٍ خُضرٌ وَ إِستَبرَقٌ وَ حُلّوا أَساوِرَ مِن فِضَّةٍ وَ سَقىٰهُم رَبُّهُم شَرابًا طَهورًا (٢١) ]] }} | |||
جامه‌های ابریشمین سبز و دیبای ستبر در بَرشان است و با دست‌بندهای سیمین زینت شده، و پروردگارشان آشامیدنی‌ای پاک‌کننده به آنان نوشانید. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٢ | إِنَّ هٰذا كانَ لَكُم جَزاءً وَ كانَ سَعيُكُم مَشكورًا (٢٢) ]] }} | |||
«همانا این برای شما پاداشی بوده است و کوشش شما مشکور بوده است.» | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٣ | إِنّا نَحنُ نَزَّلنا عَلَيكَ القُرإنَ تَنزيلًا (٢٣) ]] }} | |||
در حقیقت ما قرآن را بر تو به تدریج فروفرستادیم فرستادنی (رسا). | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٤ | فَاصبِر لِحُكمِ رَبِّكَ وَ لا تُطِع مِنهُم إثِمًا أَو كَفورًا (٢٤) ]] }} | |||
پس برای (رسیدن) فرمان پروردگارت شکیبایی کن و از (میان) آنان گناهکاری یا بسی ناسپاس را فرمان مبر. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٥ | وَ اذكُرِ اسمَ رَبِّكَ بُكرَةً وَ أَصيلًا (٢٥) ]] }} | |||
و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان یاد کن. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٦ | وَ مِنَ الَّيلِ فَاسجُد لَهُ وَ سَبِّحهُ لَيلًا طَويلًا (٢٦) ]] }} | |||
و پاسی از شب را پس برایش سجده کن، و شبی دراز او را به پاکی بستای. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٧ | إِنَّ هٰؤُلاءِ يُحِبّونَ العاجِلَةَ وَ يَذَرونَ وَراءَهُم يَومًا ثَقيلًا (٢٧) ]] }} | |||
اینان همواره (دنیای) شتابانِ زودگذر را دوست دارند و روزی گرانبار را (به غفلت) پشت (سر) می‌افکنند. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٨ | نَحنُ خَلَقنٰهُم وَ شَدَدنا أَسرَهُم وَ إِذا شِئنا بَدَّلنا أَمثٰلَهُم تَبديلًا (٢٨) ]] }} | |||
ما آنان را آفریده و پیوند (مفاصل) آنها را استوار کردیم و هنگامی که بخواهیم، آنان را به مانندهاشان تبدیل می‌کنیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٢٩ | إِنَّ هٰذِهِ تَذكِرَةٌ فَمَن شاءَ اتَّخَذَ إِلىٰ رَبِّهِ سَبيلًا (٢٩) ]] }} | |||
بی‌گمان این (آیات) یادواره‌ای است. پس هر کس بخواهد، راهی سوی پروردگارش برگیرد. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٣٠ | وَ ما تَشاءونَ إِلّا أَن يَشاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَليمًا حَكيمًا (٣٠) ]] }} | |||
و تا خدا نخواهد، (شما) نخواهید خواست؛ همواره خدا بسیار دانای حکیم بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الانسان ٣١ | يُدخِلُ مَن يَشاءُ فى رَحمَتِهِ وَ الظّٰلِمينَ أَعَدَّ لَهُم عَذابًا أَليمًا (٣١) ]] }} | |||
هر که را بخواهد، در رحمت خویش در آورد، و برای ظالمان عذابی پردرد آماده کرده است. | |||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== | ||
