تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲: تفاوت میان نسخه‌ها

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۵ </center>

<span id='link20'><span>

وَ إِذْ قَالَ مُوسى لِقَوْمِهِ اذْكرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ ءَالِ فِرْعَوْنَ يَسومُونَكُمْ سوءَ الْعَذَابِ وَ يُذَبحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَ يَستَحْيُونَ نِساءَكمْ وَ فى ذَلِكم بَلاءٌ مِّن رَّبِّكمْ عَظِيمٌ(۶)

وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئن شكرْتُمْ لاَزِيدَنَّكُمْ وَ لَئن كفَرْتمْ إِنَّ عَذَابى لَشدِيدٌ(۷)

مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمَلُهُمْ كَرَمَادٍ اشتَدَّت بِهِ الرِّيحُ فى يَوْمٍ عَاصِفٍ لا يَقْدِرُونَ مِمَّا كسبُوا عَلى شىْءٍ ذَلِك هُوَ الضلَلُ الْبَعِيدُ

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۶ </center>

و به ياد بياور آن زمانى را كه - موسى به قوم خود گفت نعمت هاى خدا را بر خود به ياد آوريد، زمانى كه (گروهى از) فرعونيان به سختى عذابتان مى كردند و پسرانتان را سر مى بريدند و زنانتان را (براى خدمتكارى) زنده نگه مى داشتند، نجاتتان داد و در اينها از جانب پروردگارتان آزمايش بزرگى بود (۶)

كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند، اعمالشان همانند خاكسترى است كه در روز طوفانى باد سختى بر آن بوزد، آنها توانى ندارند كمترين چيزى از آنچه را كه انجام داده اند به دست آورند، و اين همان گمراهى دور و دراز است (۱۸)

اين آيات ، مشتمل بر ذكر پاره اى از نعمتها و نقمتهاى خدا است كه هر كدام در روز معينى رخ داده است.

جمله «'''و اذتاذن ربكم ...'''»، عطف است بر جمله «'''اذ قال موسى لقومه '''» و نسبتى كه آيه بعدى قال موسى ...، با اين آيه دارد همان نسبتى است كه آيه و «'''لقد ارسلنا موسى ...'''»، با آيه «'''كتاب انزلناه اليك لتخرج الناس من الظلمات الى النور'''» دارد، (دقت بفرماييد) و تناسبى كه گفتيم ، با سياق كلام سازگارتر از نسبتى است كه ديگر مفسران گفته اند.

<span id='link21'><span>

==نقل و برسى اقوال مفسرين درباره جمله «و اذ تاذن»==

بعضى از مفسرين گفته اند: آيه و «'''اذ تاذن '''»، كلام ابتدائى نبوده و همانند «'''اذ قال موسى'''» خطاب به رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) نيست، بلكه بقيه كلام موسى بوده و عطف بر «'''نعمه الله عليكم '''» است ، و تقدير كلام چنين است كه موسى گفت: «'''به ياد آوريد نعمتى را كه خدا به شما ارزانى داشت ، و به ياد آوريد زمانى را كه پروردگارتان اعلام داشت ....'''». ولى اين وجه ، همانطور كه گفتيم ، با سياق كلام مناسبت ندارد، زيرا اگر چنين بود، جا داشت به ملاحظه رعايت ترتيب ، اول بفرمايد: بياد آوريد زمانى را كه پروردگارتان شما را از شر فرعون كه چنين و چنانتان مى كرد نجات داد سپس بر شما انعام نمود و آن زمان كه پروردگارتان اعلام كرد كه ...».