گمنام

تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۱۷: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۲۴: خط ۱۲۴:
«'''إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْك الْقُرْآنَ تَنزِيلاً'''»:
«'''إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْك الْقُرْآنَ تَنزِيلاً'''»:


در اين آيه، مطلب از چند راه تأكيد شده: اول اين كه در آغاز كلام، حرف «إنّ» آمده. دوم اين كه ضمير متكلّم مع الغير در آن تكرار شده: «إنّا، نَحنُ». سوم اين كه مفعول مطلقِ «نَزّلنَا'''» را در كلام آورده و فرموده: «تَنزِيلاً»، تا هم مطلب را تأكيد كند و هم مسجّل نمايد كه اگر قرآن به تدريج نازل شده، احتمال مداخله شيطان و هواهاى نفسانى در آن نمى رود. چون نازل كنندۀ آن، خداى تعالى است.
در اين آيه، مطلب از چند راه تأكيد شده: اول اين كه در آغاز كلام، حرف «إنّ» آمده. دوم اين كه ضمير متكلّم مع الغير در آن تكرار شده: «إنّا، نَحنُ». سوم اين كه مفعول مطلقِ «نَزّلنَا» را در كلام آورده و فرموده: «تَنزِيلاً»، تا هم مطلب را تأكيد كند و هم مسجّل نمايد كه اگر قرآن به تدريج نازل شده، احتمال مداخله شيطان و هواهاى نفسانى در آن نمى رود. چون نازل كنندۀ آن، خداى تعالى است.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۲۶ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۲۶ </center>
<span id='link151'><span>
<span id='link151'><span>
۱۴٬۱۱۵

ویرایش