نمایش مبدأ برای آل عمران ٦١

{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::فَمَن|فَمَنْ‌]] [[شامل این ریشه::ف‌| ]][[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::حَاجّک|حَاجَّکَ‌]] [[کلمه غیر ربط::حَاجّک| ]] [[شامل این ریشه::حجج‌| ]][[ریشه غیر ربط::حجج‌| ]][[شامل این ریشه::ک‌| ]][[ریشه غیر ربط::ک‌| ]][[شامل این کلمه::فِيه|فِيهِ‌]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این ریشه::ه‌| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ‌]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::بَعْد|بَعْدِ]] [[شامل این ریشه::بعد| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::جَاءَک|جَاءَکَ‌]] [[کلمه غیر ربط::جَاءَک| ]] [[شامل این ریشه::جى‌ء| ]][[ریشه غیر ربط::جى‌ء| ]][[شامل این ریشه::ک‌| ]][[ریشه غیر ربط::ک‌| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنَ‌]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::الْعِلْم|الْعِلْمِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْعِلْم| ]] [[شامل این ریشه::علم‌| ]][[ریشه غیر ربط::علم‌| ]][[شامل این کلمه::فَقُل|فَقُلْ‌]] [[کلمه غیر ربط::فَقُل| ]] [[شامل این ریشه::ف‌| ]][[ریشه غیر ربط::ف‌| ]][[شامل این ریشه::قول‌| ]][[ریشه غیر ربط::قول‌| ]][[شامل این کلمه::تَعَالَوْا|تَعَالَوْا]] [[کلمه غیر ربط::تَعَالَوْا| ]] [[شامل این ریشه::علو| ]][[ریشه غیر ربط::علو| ]][[شامل این کلمه::نَدْع|نَدْعُ‌]] [[کلمه غیر ربط::نَدْع| ]] [[شامل این ریشه::دعو| ]][[ریشه غیر ربط::دعو| ]][[شامل این کلمه::أَبْنَاءَنَا|أَبْنَاءَنَا]] [[کلمه غیر ربط::أَبْنَاءَنَا| ]] [[شامل این ریشه::بنو| ]][[ریشه غیر ربط::بنو| ]][[شامل این ریشه::نا| ]][[ریشه غیر ربط::نا| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَبْنَاءَکُم|أَبْنَاءَکُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::أَبْنَاءَکُم| ]] [[شامل این ریشه::بنو| ]][[ریشه غیر ربط::بنو| ]][[شامل این ریشه::کم‌| ]][[ریشه غیر ربط::کم‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::نِسَاءَنَا|نِسَاءَنَا]] [[کلمه غیر ربط::نِسَاءَنَا| ]] [[شامل این ریشه::نا| ]][[ریشه غیر ربط::نا| ]][[شامل این ریشه::نسو| ]][[ریشه غیر ربط::نسو| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::نِسَاءَکُم|نِسَاءَکُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::نِسَاءَکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم‌| ]][[ریشه غیر ربط::کم‌| ]][[شامل این ریشه::نسو| ]][[ریشه غیر ربط::نسو| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَنْفُسَنَا|أَنْفُسَنَا]] [[کلمه غیر ربط::أَنْفُسَنَا| ]] [[شامل این ریشه::نا| ]][[ریشه غیر ربط::نا| ]][[شامل این ریشه::نفس‌| ]][[ریشه غیر ربط::نفس‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَنْفُسَکُم|أَنْفُسَکُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::أَنْفُسَکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم‌| ]][[ریشه غیر ربط::کم‌| ]][[شامل این ریشه::نفس‌| ]][[ریشه غیر ربط::نفس‌| ]][[شامل این کلمه::ثُم|ثُمَ‌]] [[شامل این ریشه::ثم‌| ]][[شامل این کلمه::نَبْتَهِل|نَبْتَهِلْ‌]] [[کلمه غیر ربط::نَبْتَهِل| ]] [[شامل این ریشه::بهل‌| ]][[ریشه غیر ربط::بهل‌| ]][[شامل این کلمه::فَنَجْعَل|فَنَجْعَلْ‌]] [[کلمه غیر ربط::فَنَجْعَل| ]] [[شامل این ریشه::جعل‌| ]][[ریشه غیر ربط::جعل‌| ]][[شامل این ریشه::ف‌| ]][[ریشه غیر ربط::ف‌| ]][[شامل این کلمه::لَعْنَة|لَعْنَةَ]] [[کلمه غیر ربط::لَعْنَة| ]] [[شامل این ریشه::لعن‌| ]][[ریشه غیر ربط::لعن‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::عَلَى|عَلَى‌]] [[شامل این ریشه::على‌| ]][[شامل این کلمه::الْکَاذِبِين|الْکَاذِبِينَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْکَاذِبِين| ]] [[شامل این ریشه::کذب‌| ]][[ریشه غیر ربط::کذب‌| ]]'''}}


'''ترجمه '''
<tabber>
مکارم شیرازی=هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
|-|بهرامپور=پس هر كه با وجود دانشى كه [در باره‌ى عيسى‌] سوى تو آمد با تو محاجّه كرد بگو: بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و كسان نزديكمان و كسان نزديكتان را فرا خوانيم، سپس [به درگاه خدا] تضرّع كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم
|-|فولادوند=پس هر كه در اين [باره‌] پس از دانشى كه تو را [حاصل‌] آمده، با تو محاجه كند، بگو: «بياييد پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان، و ما خويشان نزديك و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم؛ سپس مباهله كنيم، و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.»
|-|الهی قمشه‌ای=پس هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.
|-|انصاریان=پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم
|-|آیتی=از آن پس كه به آگاهى رسيده‌اى، هر كس كه درباره او با تو مجادله كند، بگو: بياييد تا حاضر آوريم، ما فرزندان خود را و شما فرزندان خود را، ما زنان خود را و شما زنان خود را، ما برادران خود را و شما برادران خود را. آنگاه دعا و تضرع كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان بفرستيم.
|-|خرمشاهی=و هرکس که پس از فرا رسیدن علم [وحی‌] به تو درباره او [عیسی‌] با تو محاجه کند بگو بیایید ما پسرانمان و شما پسرانتان، ما زنانمان و شما زنانتان، ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را بخوانیم، سپس [به درگاه خداوند] تضرع کنیم و بخواهیم که لعنت الهی بر دروغگویان فرود آید
|-|مجتبوی=پس هر كه با تو، پس از آن دانشى كه به تو رسيد، در باره او- عيسى يا آن حق- ستيزه و جدل كند، بگو: بياييد تا ما و شما پسران خويش و زنان خويش و خودمان را- كسى را كه به منزله خودمان است- بخوانيم، آنگاه دعا و زارى كنيم و لعنت خداى را بر دروغگويان بگردانيم.
|-|خرمدل=هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره‌ی مسیح) به تو رسیده است (باز) با تو درباره‌ی او به ستیز پرداختند، بدیشان بگو: بیائید ما فرزندان خود را دعوت می‌کنیم و شما هم فرزندان خود را فرا خوانید، و ما زنان خود را دعوت می‌کنیم و شما هم زنان خود را فرا خوانید، و ما خود را آماده می‌سازیم و شما هم خود را آماده سازید، سپس دست دعا به سوی خدا برمی‌داریم و نفرین خدا را برای دروغگویان تمنّا می‌نمائیم. 
|-|صادقی تهرانی=پس هر کس در این (حقیقت) بعد از علم وحیانی که تو را (حاصل) آمده، با تو محاجّه کند، بگو: «بیایید پسرانمان و پسرانتان را و زنانمان و زنانتان را و خودهامان و خودهاتان را فراخوانیم، سپس مباهله (و تقاضای لعنت) کنیم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.»
|-|معزی=پس هر که بستیزد با تو در آن از پس آنچه بیامده است تو را از دانش بگو بیائید بخوانیم فرزندان ما و فرزندان شما را و زنان ما و زنان شما را و ما خود و شما خویش را سپس نفرین کنیم پس بگردانیم لعنت خدا را بر دروغگویان‌
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::14|٢ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::61|٦١]] | قبلی = آل عمران ٦٠ | بعدی = آل عمران ٦٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::30|٣٠]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
«فَمَنْ حَآجَّکَ فِیهِ»: پس اگر کسی درباره مسأله عیسی با تو بدون دلیل مجادله کرد. «تَعَالَوْا»: بیائید. «نَبْتَهِلْ»: فروتنانه دست دعا به درگاه خدا برداریم و به زاری از او بخواهیم که. مباهله کنیم.

__TOC__

=== آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک) === 
<div id='arabicrel'>
[[التوبة ٢٩ | قَاتِلُوا الَّذِينَ‌ لاَ يُؤْمِنُونَ‌...]] (۰) 

[[البقرة ٩٦ | وَ لَتَجِدَنَّهُمْ‌ أَحْرَصَ‌ النَّاسِ‌...]] (۰) [[مريم ٧٥ | قُلْ‌ مَنْ‌ کَانَ‌ فِي‌ الضَّلاَلَةِ...]] (۲) [[الجمعة ٧ | وَ لاَ يَتَمَنَّوْنَهُ‌ أَبَداً بِمَا...]] (۱)  
</div>

== تفسیر ==
<tabber>
المیزان=
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۷#link239 | سوره آل عمران آيات ۶۳ - ۶۱<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۸#link240 | پاسخ به اين توهم كه آيه مباهله نمى تواند در شاءن على و فاطمه و حسنين (ع )نازل شده باشد<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۸#link241 | اهل بيت پيامبر(صلوات اللّه عليهم ) در دعوى و دعوترسول اللّه شريك بودند و اين ازبزرگترين مناقب است<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۸#link242 | در قضيه مباهله ، رسول خدا (ص ) اهل بيت خود را به عنوان نمونه هائى از مؤ منين همراهنبردبلكه به عنوان شركاء خود در دعوت همراه برد<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۸#link243 | جواب به يك اشكال ديگر بر اينكه همراهى بارسول خدا (ص ) در مباهله ، فضيلت و منقبت است<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۸#link244 | تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۸#link245 | بحث روايتى (رواياتى درباره : محاجه پيامبر (ص ) با نصاراى نجران و داستان مباهله وانطباق آيه مباهله با اهل بيت رسول اللّه (ص )...)<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link246 | گفتگوى امام كاظم (ع ) و رشيد درباره ((ذرّيه ))<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link247 | پاسخ امام رضا (ع ) از سؤ ال ماءمون عباسى<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link248 | مضمون روايات شيعه در خصوص همراهان پيامبر(ص ) در مباهله<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link249 | روايتى از صحاح اهل سنت در مناقب اميرالمؤ منين (ع )<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link250 | دو روايت از ((حيلة الاوليا)) ابو نعيم اصفهانى<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link251 | سه روايت از ((دارالمنثور)) از جلال الدين سيوطى<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link252 | مباهله ، مخصوص داستان نصاراى نجران نبوده ورسول اللّه (ص ) در مقام مباهله با يزيد نيزآمده بود<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link253 | سخن عجيب يكى از مفسرين در مقام رد انطباق ((انفس )) و ((نساء)) و ((ابناء)) درآيهمباهله با على و فاطمه و حسنين (عليهم السلام )<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۹#link254 | كلام مبتنى بر تعصب كلامى بى پايه و باطل است<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link255 | بررسى و رد گفته هاى تعصب آميز و مغرضانه آن مفسر<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link256 | مقصود ما بيان مصداق است نه معناى لفظ!<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link257 | اساتيد بلاغت و بيان به اين آيه استناد كرده اند<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link258 | توضيحى درباره استعمال جمع و اراده يك نفر (نساء) واستعمال جمع و اراده دو نفر (انفس ‍ وابنا)در آيه مباهله<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link259 | رد اين توهم كه آيه مباهله ناظر بر اجتماع و ملاعنه دو فريقاهل حق و اهل باطل مى باشد<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link260 | رد اين توهم كه يقين پيامبر و مؤ منين نسبت به مساءله مسلم است<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link261 | وجه متعين وجه دوم است<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link262 | رد آخرين بخش كلام اين مفسر كج انديش<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link263 | روايت شاذّ است و مفسرين همگى از آن اعراض كرده اند<br> ]]

|-|نمونه=
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link478 | آيه ۶۱]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link479 | آيه و ترجمه]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link480 | شان نزول :]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link481 | تفسير :]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link482 | نكته ها]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link483 | ۱ - دعوت به مباهله يك دليل روشن بر حقانيت پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم )]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link484 | ۲ - مباهله سند زندهاى براى عظمت اهل بيت (عليهمالسلام )]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link485 | ۳ - پاسخ به يك سؤ ال]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link486 | ۴ - نوههاى دخترى فرزندان ما هستند.]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۷#link487 | ۵ - آيا مباهله يك حكم عمومى است ؟]]

|-|تسنیم=
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
|-|</tabber>

== نکات آیه == 

۱ - پیامبر (ص)، مأمور دعوت نمودن نصارا به مباهله، پس از اقامه برهان براى آنان <span id='arabicinline'>'''(انّ مثل عیسى ... فمن حاجّک ... فقل تعالوا ... ثم نبتهل)'''</span>

۲ - علم و آگاهى پیامبر (ص) به حقیقت داستان عیسى (ع) و مریم (س) پس از بیان سرگذشت آنان از طریق وحى <span id='arabicinline'>'''(فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم)'''</span>

۳ - رد پندار باطل نصارا در مورد حضرت عیسى (ع)، با اقامه برهان از سوى پیامبر (ص) <span id='arabicinline'>'''(انّ مَثَل عیسى ... فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم)'''</span>

۴ - احتجاج و لجاجت نصارا با پیامبر (ص)، پس از اقامه برهان براى آنان در مورد حضرت عیسى (ع) <span id='arabicinline'>'''(فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا)'''</span>

۵ - مباهله، راهى نتیجه بخش براى اثبات حقّ، پس از اقامه برهان <span id='arabicinline'>'''(انّ مَثَل عیسى ... فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا)'''</span>
در برداشت فوق، ضمیر «فیه»، به کلمه «الحق» برگردانده شده است. 

۶ - تضمین استجابت نفرینِ طرفِ حقّ، در مباهله <span id='arabicinline'>'''(فمن حاجّک ... فقل تعالوا ... نبتهل فنجعل لعنت اللّه على الکاذبین)'''</span>

۷ - علم و یقین، شرط اقدام به مباهله <span id='arabicinline'>'''(فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ... ثم نبتهل)'''</span>
خداوند پس از آنکه پیامبر را آگاه به حقایق نمود (جاءک من العلم)، به وى دستور مباهله در آن موارد را داد. 

۸ - محاجّه و لجاجت خصم در برابر حق، شرط دعوت آنان به مباهله <span id='arabicinline'>'''(فمن حاجّک ... فقل تعالوا ... ثم نبتهل)'''</span>

۹ - پیامبر (ص)، مأمور دعوت نصارا به مباهله، با شرکت دادن زنان و فرزندان طرفین در آن <span id='arabicinline'>'''(فمن حاجّک ... فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم)'''</span>

۱۰ - تحقق مباهله، با حضور شخص مباهله کننده و نزدیک ترین کسان او; از فرزندان، مردان و زنان* <span id='arabicinline'>'''(فمن حاجّک ... فقل تعالوا ندع ابناءنا... ثم نبتهل)'''</span>

== روایات و احادیث ==

۱۱ - امام حسن و امام حسین (ع)، تنها مصداق «ابناءنا»، در آیه مباهله <span id='arabicinline'>'''(ابناءنا و ابناءکم)'''</span>
طبق تاریخ مسلم، پیامبر (ص)، امام حسن و امام حسین (ع) را در مباهله شرکت دادند. بنابراین مراد از «ابناءنا»،آن دو بزرگوار هستند و مؤیّد آن روایت امام کاظم (ع) است که فرمود: ... فکان تأویل قوله تعالى «ابناءنا»، الحسن و الحسین ... .<ref>عیون اخبارالرضا (ع)، ج ۱، ص ۸۵، ح ۹، ب ۷ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۴۸، ح ۱۶۲.</ref> 

۱۲ - نوه دخترى انسان، فرزند وى مى باشد. <span id='arabicinline'>'''(ابناءنا و ابناءکم)'''</span>
با توجه به اینکه امام حسن (ع) و امام حسین (ع) مصداق «ابناءنا» هستند و ایشان نوه هاى دخترى پیامبر (ص) مى باشند; برداشت فوق به دست مى آید. 

۱۳ - عظمت فوق العاده مقام حضرت زهرا (سلام اللّه علیها) <span id='arabicinline'>'''(و نساءنا و نساءکم)'''</span>
با توجه به آنچه نقل شده که پیامبر اکرم (ص) در مقام مباهله از همه زنان، تنها فاطمه زهرا (س) را برده بودند، معلوم مى شود مراد از «نساءنا»، فاطمه (س) بوده و چون به لفظ جمع آمده عظمت شخصیّت آن حضرت معلوم مى گردد. مؤید حضور آن حضرت روایتى از امام رضا (ع) است که فرمود: ... و عنى بالنساء فاطمة علیها السّلام.<ref>عیون اخبارالرضا (ع)، ج ۱، ص ۲۳۲، ح ۱، ب ۲۳ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۴۹، ح ۱۶۳.</ref> 

۱۴ - حضرت على (ع) به منزله نفس پیامبر (ص) و داراى مقامى والا و ارجمند <span id='arabicinline'>'''(و انفسنا و انفسکم)'''</span>
با توجّه به تاریخ مسلم، از جمله شرکت کنندگان در مباهله، على (ع) بوده که از او تعبیر به «انفسنا» شده است. و مؤید آن روایات فراوانى از جمله روایت امام کاظم (ع) است که فرمود: ... فکان تأویل قوله تعالى ... «و انفسنا» على بن ابیطالب (ع) ... .<ref>عیون اخبارالرضا (ع)، ج ۱، ص ۸۵، ح ۹، ب ۷ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۴۸، ح ۱۶۲.</ref> 

۱۵ - جواز حضور زنان همراه مردان، در مسائل مهم اجتماعى <span id='arabicinline'>'''(و نساءنا و نساءکم)'''</span>

۱۶ - لجاجت در برابر حق و تکذیب آن، موجب استحقاق لعن و نفرین خدا <span id='arabicinline'>'''(فمن حاجّک ... فنجعل لعنت اللّه على الکاذبین)'''</span>

۱۷ - نصارا على رغم ادّعاىِ الوهیّت حضرت عیسى (ع) و فرزندى او براى خداوند، خود به آن اعتقاد نداشتند. <span id='arabicinline'>'''(انّ مثل عیسى ... فنجعل لعنت اللّه على الکاذبین)'''</span>
مراد از «الکاذبین»، مسیحیان هستند و نسبت کذب به آنان، نشانگر این است که آنان به ادعاى خود اعتقاد نداشتند. 

۱۸ - وعده قطعى خداوند به یارى و نصرت پیامبر (ص)، در مباهله با نصارا <span id='arabicinline'>'''(فنجعل لعنت اللّه على الکاذبین)'''</span>
پیشنهاد مباهله از جانب خدا به پیامبر (ص) بوده و این،مستلزم نصرت دادن پیامبر اکرم (ص) است. 

۱۹ - تحقق مباهله پس از شرکت مباهله کنندگان، با درخواست لعنت از خداوند براى طرفِ باطل صورت مى گیرد. <span id='arabicinline'>'''(ثم نبتهل فنجعل لعنت اللّه على الکاذبین)'''</span>

۲۰ - دعوت پیامبر (ص) از یهود براى مباهله <span id='arabicinline'>'''(فقل تعالوا ندع ابناءنا)'''</span>
تفسیر المیزان از ابن جریر نقل مى کند، آنگاه که آیه «فمن حاجّک فیه ... » نازل شد ; پیامبر (ص) یهود را براى مباهله دعوت کرد. 

۲۱ - همراهان پیامبر (ص) (على، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام) در مباهله، عزیزترین و برترین انسانها <span id='arabicinline'>'''(ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و انفسنا و انفسکم)'''</span>
امام رضا (ع): ... فبرز النّبى (ص) علیّاً و الحسن و الحسین و فاطمة صلوات اللّه علیهم ... فهذه، خصوصیّة لا یتقدمهم فیها احد و فضل لا یلحقهم فیه بشر.<ref>عیون اخبارالرضا(ع)، ج ۱، ص ۲۳۲، ح ۱، ب ۲۳ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۴۹، ح ۱۶۳.</ref> 

۲۲ - ابتهال در دعا، باز کردن و بالا بردن دستها و ساعدها به سوى آسمان است. <span id='arabicinline'>'''(ثم نبتهل)'''</span>
امام صادق (ع): ... و الابتهال تبسط یدیک و ذراعیک الى السّماء.<ref>کافى، ج ۲، ص ۴۸۰، ح ۴ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۵۰- ، ح ۱۷۱.</ref> 

۲۳ - نزول بارانى از آتش بر نمایندگان نصاراى نجران در صورت مباهله <span id='arabicinline'>'''(ثم نبتهل فنجعل لعنت اللّه على الکاذبین)'''</span>
عاقب و طیب به نمایندگى نصاراى نجران بنزد پیامبر (ص) آمدند ... و در پى حاضر نشدن آنان براى مباهله، پیامبر (ص) فرمود: و الّذى بعثنى بالحقّ نبیّا لو فعلا لامطر علیهما الوادى نارا.<ref>مناقب ابن المغازى، ص ۲۶۳، چاپ اسلامیه ۱۴۰۳- قمرى.</ref> 

== موضوعات مرتبط == 
  
*'''آتش:''' باران آتش ۲۳ 
*'''احکام: ۱۲، ۱۵''' 
*'''اسلام:''' تاریخ صدر اسلام ۱، ۹، ۲۰ 
*'''اولاد دخترى: ۱۲''' 
*'''اهل بیت (ع):''' فضایل اهل بیت (ع) ۱۱، ۱۳، ۱۴، ۲۱ 
*'''برهان: ۵''' 
*'''جامعه: ۱۵''' 
*'''حسن بن على (ع): ۱۱، ۲۱''' 
*'''حسین بن على (ع): ۱۱، ۲۱''' 
*'''حق:''' آثار کتمان حق ۱۶ ; تکذیب حق ۱۶ ; راه اثبات حق ۵ ; لجاجت با حق ۱۶ 
*'''خدا:''' اوامر خدا ۱، ۹ ; لعنت خدا ۱۶، ۱۹ ; نصرت خدا ۱۸ ; وعده هاى خدا ۱۸ 
*'''دشمنان:''' لجاجت دشمنان ۸ 
*'''دعا:''' آداب دعا ۲۲ 
*'''زن:''' زن در جامعه ۱۵ ; زن در مباهله ۹ 
*'''شناخت:''' منابع شناخت ۲ 
*'''عقاید باطل: ۳''' 
*'''على (ع): ۲۱''' مقام على (ع) ۱۴ 
*'''عیسى (ع): ۴''' ایمان عیسى (ع) ۱۷ ; قصه عیسى (ع) ۲ 
*'''فاطمه (س): ۲۱''' فضایل فاطمه (س) ۱۳ 
*'''لعن: ۱۹''' موجبات لعن ۱۶ 
*'''مباهله: ۱، ۹، ۱۱، ۱۸، ۲۰، ۲۱، ۲۳''' اجابت مباهله ۶ ; اهمیّت مباهله ۵ ; شرایط مباهله ۷، ۸، ۱۰، ۱۹ ; علم در مباهله ۷ ; مباهله با مسیحیان ۱، ۹، ۱۸ 
*'''محمّد (ص):''' احتجاج محمّد (ص) ۳ ; علم محمّد (ص) ۲ ; مباهله محمّد (ص) ۱، ۹، ۱۱، ۱۸، ۲۰، ۲۱، ۲۳ ; محمّد (ص) و مسیحیان ۴، ۹، ۱۸ ; محمّد (ص) و یهود ۲۰ 
*'''مریم (س):''' قصه مریم (س) ۲ 
*'''مسیحیان: ۱، ۴، ۹، ۱۸''' عقاید مسیحیان ۳، ۱۷ ; مسیحیان نجران ۲۳ 
*'''نفرین:''' اجابت نفرین ۶ 
*'''وحى:''' اهمیّت وحى ۲ 
*'''یهود: ۲۰''' 

==منابع==
<div style="font-size:smaller"><references/></div>

[[رده:باران آتش]][[رده:تاریخ صدر اسلام]][[رده:فضایل اهل بیت]][[رده:آثار کتمان حق]][[رده:تکذیب حق]][[رده:راه اثبات حق]][[رده:لجاجت با حق]][[رده:اوامر خدا]][[رده:لعنت خدا]][[رده:نصرت خدا]][[رده:وعده هاى خدا]][[رده:لجاجت دشمنان]][[رده:آداب دعا]][[رده:زن در جامعه]][[رده:زن در مباهله]][[رده:منابع شناخت]][[رده:مقام على]][[رده:ایمان عیسى]][[رده:قصه عیسى]][[رده:فضایل فاطمه]][[رده:موجبات لعن]][[رده:اجابت مباهله]][[رده:اهمیت مباهله]][[رده:شرایط مباهله]][[رده:علم در مباهله]][[رده:مباهله با مسیحیان]][[رده:احتجاج محمد]][[رده:علم محمد]][[رده:مباهله محمد]][[رده:محمد و مسیحیان]][[رده:محمد و یهود]][[رده:قصه مریم]][[رده:عقاید مسیحیان]][[رده:مسیحیان نجران]][[رده:اجابت نفرین]][[رده:اهمیت وحى]][[رده:یهود]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره آل عمران ]]