نتایج جستجو

فى هم ان من ک کون انن ما نن ى ه لا ضلل شهد فرط سئل کيد خصم علم ف انا فتء زعم کود جحم ها ذکر حسن کظم ذلکم ردى رسل سوى رزق فند يوسف لو اجر هو على اثر الى

ضلل شدد ندو اخذ اخو س ب ندى کون ما کذب شرک ان جعل هم نفس خوف الذين کما ل زعم خلق سلط لا ف ارض

كردند مردمان را از آن، مُعاجِزِينَ‌: در حالى كه تقدير كنندگان عجز ما بودند به زعم خود، يا پيشى گيرندگان بر ما به ظن خود تا عذاب ما از آنها فوت شود، أُولئِكَ

اجماليه به طوايف مغرورين مى‌شود: 1- كسانى كه منكر حشر و نشرند. 2- اشخاصى كه به زعم خود وعيد انبياء را از جهت تخويف دانند و عقابى در آخرت نباشد. 3- كسانى كه گويند

آیات شامل این کلمه حمد (۶۸ بار) وَ اللّه غَنِي مِن مَا أَن الّذِين فَإِن أَ زَعَم الشّيْطَان فَلَمّا لَم مَجِيد حَکِيم إِذ يُقَال لَغَنِي يَعِدُکُم إِنّه کَفَرُوا

قَوْلِهِمْ عَلى‌ مَرْيَمَ بُهْتاناً عَظِيماً: و ديگر به سبب گفتن آنها، به زعم باطل خود، بر مريم بنت عمران مادر عيسى، بهتانى عظيم و دروغى بزرگ كه آن بهتان

آنها در اين حكم كه: هؤُلاءِ أَهْدى‌ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا. چون زعم يهود آن بود كه‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 466 ايشان به ملك و نبوت از غير خود

خَبِير خَلَق خَلَقَکُم خَيْرا رَبّي رَحِيم رَسُولِنَا رَسُولِه رُسُلُهُم زَعَم سَيّئَاتِه شَيْء شَکُور شُح صَالِحا صَوّرَکُم صُوَرَکُم عَالِم عَدُوّا عَذَاب

إِلى‌ آلِهَتِهِمْ‌: پس به پنهانى ميل كرد بسوى خدايان ايشان، يعنى بتان كه به زعم آنان خدايان بودند. چون به بتخانه آمد، بتان را ديد به انواع حلى آراسته و اطعمه

فَقَدْ هَوى» آن غضب چيست؟ امام فرمود «هُوَالْعِقابُ يا عَمْرُو اِنَّهُ مَنْ زَعَمَ اَنَّ اللَّهَ قَدْ زالَ مِنْ شَىْ‏ءٍ اِلى شَىْ‏ءٍ فَقَدْ وَصَفَهُ صِفَةَ

الْكَرِيمُ‌: بچش و بكش اين عذاب را، بدرستى كه تو ارجمندى و نزد قوم بزرگوارى به زعم خود. مروى است كه ابو جهل به حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله گفت: ما بين

حَمِيد کَفَر مَن أَن يَا قَال الّذِين لا قُل رَبّي عَنْکُم الشّيْطَان عَن زَعَم کَرِيم حَلِيم يَعِدُکُم لِنَفْسِه نَکّرُوا إِذ الْعَالَمِين إِن أَيّهَا يَشْکُر

رفتند بر ممنوعيت آن باغ از ميوه‌جات، و رفتن خير آن به جاى قادريت ايشان به زعم خود بر اصابه خير و منافع آن، يعنى بجاى انتفاع، بر حرمان وارد شدند. إِنَّا

شُرَكائِهِمْ‌: و نباشد مر كفار و مشركان را از شركاء آنان، يعنى آن خداهائى كه به زعم خود شركاء نام نهاده‌اند و آنها را پرستيده‌اند به اميد شفاعت مانند ملائكه و

إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ‌: ما به آنچه فرستاده شده‌ايد به آن، به زعم خود كافر هستيم. تخصيص تكذيب به مترفين به جهت آنست كه معظم داعى تكذيب، تكبر

آن دادند، مُعاجِزِينَ‌: در حالتى كه پيشى گيرندگانند بر ما به اعجاز، يعنى زعم ايشان آنست كه به سبب كيد و مكرى كه دارند از ما در گذرند و بر ما غالب شوند

عاقبت به اين انجامد كه كفار قريش گويند: تو از بشرى تعليم گرفته‌اى، چنانچه زعم كفار آن بود كه رسول صلّى اللّه عليه و آله از خبر و يسار دو غلام از اسراء روم

اللَّهِ‌: و اگر بودى اين قرآن از جانب غير خدا، يعنى كلام مخلوق بود، چنانچه زعم اهل كفر و نفاق است، لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً: هر آينه يافتندى

ان اذن لكم، دال است بر مناقضه فرعون در ادعاى الوهيت، زيرا اگر خدا بود به زعم خود، هر آينه جايز نبود اينكه اجازه دهد در ايمان به غير، و اين از جمله خذلانى

صفوان بن يحيي قال قرات في كتاب لمحمد بن مسلم اخذته من مخلد بن حمزه بن بيض زعم انه كتاب محمد بن مسلم قال :