نتایج جستجو

کورکورانه و تعصبات قومى، سدى در برابر حق گرایى است. (بل قالوا إنّا وجدنا ءاباءنا على أمّة و إنّا على ءاثرهم مهتدون) تعصب: آثار تعصب قومى ۵ تقلید: آثار تقلید

۲، ۱۱; عوامل اعراض از دین ۵; موانع تبعیت از دین ۸; هدایتگرى دین ۱۲ رسوم: آثار رسوم اجتماعى ۷، ۹ شرک: آثار شرک ۱۷; زمینه شرک ۹ شعار: شعار جاهلانه ۱۹ عقل:

برداشت یاد شده استفاده مى شود. ۱۳ - اهتمام طبقه مرفه جوامع، به حفظ سنت هاى قومى و ابقاى باورهاى کهن (إلاّ قال مترفوها إنّا وجدنا ءاباءنا على أمّة ... إنّا

۹; تعالیم خدا ۴; منشأ رحمت خدا ۱۱; موانع رحمت خدا ۱۰ خیر: منشأ خیر ۶ رسوم: اهمیت رسوم اجتماعى ۵ گناه: آثار گناه ۱۰; آمرزش گناه ۸ مؤمنان: زمینه تأمین منافع

دستورى، براى عمل کردن، کافى است. (و إذا قیل لهم اتّبعوا ما أنزل اللّه) دعوت از قومى براى تبعیت از حکم و فرمانى، بى آن که دلیلى براى آن اقامه شود و صرفاً یادآورى

خدا ۲، ۱۱; نعمتهاى خدا ۸ دین: اهمیت دین ۱۱ ذکر: اهمیت ذکر خدا ۲۸ رسوم: روش مبارزه با رسوم باطل ۶ روزى: روزى پسندیده ۸، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳; روزى حلال در ادیان

براى مترفين، رفاه و ثروت مطرح است، نه رسيدن به هدايت و لذا پيروى از آداب و رسوم نياكان براى هدايت نيست. «عَلى‌ آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ» در قرآن هرگز كلمه «بعدك»

گوسفندان او را بردند سپس اين آية نازل گرديد. چهارم، ابن عباس گويد: مردى در ميان قومى مسلمان شده بود وقتى كه اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله با آن قوم به جنگ

ملك و اختصاص و معاملات مشترك و مختص و ساير قواعد و نواميس عمومى و آداب و رسوم قومى (كه به اختلاف اقوام و مناطق و زمانها مختلف ميشود) معتبر بشمارد و به آنها

در ميزان و مكيال است و در كافى از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه وقتى قومى كم فروشى كنند خداوند آنها را بسنوات قحطى و كمى ارزاق گرفتار ميفرمايد و در

أَنْبِئْهُمْ‌... (۰) لاَ تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ‌... (۰) شأن نزول آیات ۲ تا ۵: قومى از سفهاى بنى‌تمیم نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند و گفتند: یا محمد

تنها غذا بخورند چنان که از قتادة نیز روایت گردیده است. عکرمة گوید: درباره قومى از انصار نازل شده که بدون وجود میهمان غذا نمی‌خوردند و نیز با یکدیگر از ترس

به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود: «عُتُلٍّ» كفر بزرگ

را ماه حرام و محرم را حلال مى شمردند». احکام: آثار تغییر احکام ۴ جاهلیت: رسوم جاهلیت ۱، ۷، ۸، ۱۱ عمل: تزیین عمل ناپسند ۹، ۱۱; عمل ناپسند ۱، ۱۱ کافران:

آن حضرت در برابر آن همه آزارها، قومش را نفرين نكند و مى‌فرمود: «اللهم اهد قومى فانهم لا يعلمون» «1» يعنى خداوندا اين مردم را هدايت كن زيرا كه نمى‌دانند

به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود: «عُتُلٍّ» كفر بزرگ

به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود: «عُتُلٍّ» كفر بزرگ

به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود: «عُتُلٍّ» كفر بزرگ

به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود: «عُتُلٍّ» كفر بزرگ

كردن نيست، رشد دادن است. «زَكَّاها» 4- هر كس نفس خود را در لابلاى عادات و رسوم و پندارها مخفى كند و غافلانه دنبال تأمين خواسته‌هاى نفسانى رود، محروميّت