نتایج جستجو

خسف خشع خشى خضد خضر خطء خفض خفى خلد خلف خلق خلو خنس خوض خوف خير خيم دبر دخل درى دعع دعو دلو دمدم دنو دهق دهم دهن دون دين ذات ذلک ذنب ذهب ذو ذوق ذى ذکر رئى

دين انن ليل قدر نا علم ايى عقب سجن سقر طرق علو حطم فصل او نور لم على وزن درى ثم ام هم غدو ذا کسب رقم رحم ويل نزل ى اذ کلا کذب وعد قد بعد ظنن ليت هوى غيب

ما اذ سقى هى ها لکن ب صلى نصب وصل عذب عين جعل خشع ليس انى عمل ل سيب فرى ک درى جهنم سکن بشر بحر کوى کذب

است: طارق: 3 و صافات: 10. ف طرق ما هم ان نجم شهب فتو کلل خطف نفس فتى ه لما ک درى ا على تبع ها شدد حفظ خلق من الا

ادامه می‌یابد) تا زمانی که دری از عذاب شدید به روی آنان بگشاییم، (و چنان گرفتار می‌شوند که) ناگهان بکلّی مأیوس گردند. |تا وقتى كه درى از عذاب سخت به رويشان

بازگرديد و از آن جا نورى بطلبيد. آن‌گاه ميان آنها ديوارى زده شود كه آن را درى است كه اندرون آن رحمت است و بير آن روز، مردان و زنان منافق به كسانى كه ايمان

مساجد در حال مستى وارد نشويد و نيز در حالت جنابت مگر آن كه بصورت عبور از درى به درى باشد (جوامع المجامع) به نظر من احتمال اول قوى است. كه ذيل آيه مطلب را

مساجد در حال مستى وارد نشويد و نيز در حالت جنابت مگر آن كه بصورت عبور از درى به درى باشد (جوامع المجامع) به نظر من احتمال اول قوى است. كه ذيل آيه مطلب را

ارض کون ها رحم ل وصف قنت من رهب عن رسل قول اننى رئف اذا کلل علو کتب فى قضى درى غفر على امر تبع هو سبح الذين هم کم علم انن فعل غير الا ف ب قلب ولد بين لم

شود. چه دانى حطمه چيست؟ آتش افروخته خداست. ه ما فى ل نن ثم کم ف الله ک نور درى جعل صفر لا حطم اله نبذ کون ظلل انن وله اخر عذب ان فکه سليمان ذلک سکن رئى دخل

حقق نذر سوء لو ولى او نور سرع جنن صبر خير قوى جرم حکم دبر ذنب نکص عبد فکک درى هما قوم نفق شىء مکر ردد ا تلک ذو نفس ضرر حلم بل موت حيى اولاء هجر اخو ائى

سقى کبر نزل بل حمى التى ظلم دور جىء ذمم وصى نا ضلل سوء ام قرر سلسل دين کلل درى دحر حسب نذر قبس مرء فتن لهب شرر

الى سيل بشر نفس ارض کان فرعون لئک ب قدر شرق بغض حلى حول طين کون جعل عدو لن درى حمل ملک خضر او زجج ولد غرب ذهب علم متع

يوم کثر قرع هن ربب فکه استبرق عهن مهد رزق حبب کلل ايد برق الى الذى وقى ه درى نفش لعل موه الله شىء الو جنى جنن انن خلق اله خرج دنو وله ب

الله عزز دعو نن حتى عند الذى قلب رين کسب عظم مهد نعم جمم زيد الا کم فقر يقن درى عهد فرر اول زبن رکب رحم وحد طمع وزر الى کفر طوع قتل نبذ کثر مرء اتى مع دخل

عمد التى ظلم عقب خلف وتد شعرى غير هل نا على يمم احقاف ان اخذ الله صرصر تبع درى

الله نفس ربب ک اله وله انن کم روح رود ف يوم کذب اشر فى عمل ارض الذين شهر درى مع سمو شىء وقى دعو اهل کون وجه رسل ذا سکن ى الا ذلک اذ علم قدم صبح صرم دخل

ذوق مرء ارض اول رهن وفى کثر غفر لو ثم قبل صلح خلو هدى قلب حسب خطء نسو صحب درى ظهر ذا بسل سرع شفق شرب اخر حمل ذکر شرک بحر خرج مول اهل فضل ذات شطن لهب

لوح يى ذلک غرق شىء هلک عن ربو ثوب شحن ائى ى ثم اتى اوى ثمود عثو بشر هذا عقل درى ذرر بنو کذب فلک لعل ذو رئى عاد سلم رزق سکن صلو قرن مؤتفکة

کون ربب انن بين ک ب علم طغو طغى شهب کلل اما نا امن جهنم لا رسل خلف وجد توب درى قد انس سراب فرق اوب لبث حرب اذا بلغ قعد فى عذب قوم يدى الله کفر ا ضرر اله