نتایج جستجو

بالا رفته هائى منظور از مسموكات آسمانهاست «رَفَعَ سَمْكَها فَسَوّيها»و اگر دحو به معنى غلطاندن باشد معنى آنست: خدائيكه غلطاننده غلطنده‏ها هستى. و بالا برنده

راغب گويد طحو مثل دحو به معنى گسترش دادن و بردن چيزى است. در اقرب آمده: «طَحَا الشَّىْ‏ءَ: بَسَطَهُ وَ مَدَّهُ» طبرسى فرموده طحو و دحو هر دو به يك معنى

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ها خرج دحو من ذلک بعد موه ارض ضحو رعى

تشكيل زمين پيش از آسمانهاست ولى در آيات [نازعات:27-32]. ملاحظه مى‏شود كه دحو و گشتردن يا چرخانيدن زمين پس از بناى آسمان است. از اين رو مى‏توان گفت: مراد

بر حدّ استواء كمال و مجتمع عظمت و جلال نصب شده است، خدا دو هزار سال قبل از دحو الأرض آن را مخلّد و جاويد ساخته، و سزاوارترين كسى كه در برابر او امرش مطيع

اَلْكَمَالِ وَ مَجْمَعِ اَلْعَظَمَةِ وَ اَلْجَلاَلِ خَلَقَهُ اَللَّهُ‏ قَبْلَ‏ دَحْوِ اَلْأَرْضِ‏ بِأَلْفَيْ عَامٍ‏ فَأَحَقُ‏ مَنْ أُطِيعَ فِيمَا أَمَرَ وَ اُنْتُهِيَ

«نازعات»، كلمه «بَعدَ ذَلِك» نيز ظهور دارد در اين كه خلقت زمين (كه گفتيم با دحو و گستردن آن يكى است)، بعد از خلقت آسمان ها بوده، ولى ظهور جمله «بَعدَ ذَلِكَ»

گودالهاى زمين قرار گرفت و خشكيها سر بر آورد و گسترده شد، و از آن تعبير به «دحو الارض » نيز مى شود. ثانيا زمين در آغاز به صورت پستيها و بلنديها با شيبهاى