نتایج جستجو

حجر حدث حدق حرث حرم حرک حسب حسن حشر حصى حضض حطم حفر حقب حقق حلق حلقم حمر حمم حنث حور حين حيى حکم خرج خسر خسف خشع خشى خضد خضر خطء خفض خفى خلد خلف خلق خلو

مهربان و بقيّه به معنى آب جوشان . من لا هم ه ف ل فى انن ما شرب ها ک ب کون حمم عذب ثم الا ذا برد بين لو ذوق بصر جحم جرم شمل ظلل غسق نور بطن سئل کرم الى هذا

است. ب ما کسب من ها ل نفس الذين ان هم ه اول ذکر اخذ ليس دنو عدل شرب لا حيى حمم کلل غرر عذب دون لهو

قلب على تلک رجع قد الى نخر فطر ردد بلى حسن هى فعل مدد عظم امن تبع ب عذب خسء حمم فى زجر وعد ذلک هو هل مول الذين وحد صدق جىء ا لا دور سبب بنو اوى حين حسر جعل

ليس قبل دنو شىء رجو قد الى الذى صلح رجز ذوق اذا رود نبء ذکر مسس امر ارض کذب حمم دخل بين نزل نظر صوب هى ابراهيم خوف عاد ذا ذو ن قلب سوع سخر هدى توب ضلل

سجد بين امن اله الله وله الى طوف ذلل ليس ه اذا عين قبل لم قنت نظر قوم کم حمم ک الذين ربب سبح هو صير ا قرر لکن على غير ان غرب الو فضض سقى بئس حمى الا ولى

و يا نيروى مخصوصى است كه جنّ از آن آفريده شده و در «جنّ» گذشت . من نا فى حمم لا شمل ک صحب قبل اذ ان ل نور عذب ظلل ه قول خيط کون وقى جنن ذلک ربب جمل ولج

کم قول اله الله وله الى ظلل فکه ان ک جعل ب شىء نور سمو يوم غمم شمل ربب زوج حمم مدد رئى تحت کذب عبد نزل وجه نا ثلث فوق شعب لو ذى شکر دخل اکل هو امر ذلک يمن

جعل هو صبر او صير ندو سقر کذب اتى اذ ذلک کفر ايى رحب رود ندى قوم ثبر وعد حمم نصب بصر اوب عن کسب عمل خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل حمى

تنها دوبار در كلام الله مجيد آمده است. هم شرب انن ه ف ذا ودى قول کلل هذا فى حمم نزل ما لا من يوم فعل الا رئى على دين لم ا

به دختران آن است كه مورد مصاهره و پيوند با ديگران قرار مى‏گيرند. من ه هم حمم ب نسب کون ربب رئس ف ما ک فوق جعل عبد فى قدر بطن صبب بشر نور موه دون الله ل

ائى الى انس هما عرش عند مرر خلق برر اول کفر زوج کرم جلل يدى الا رفع طهر سفر حمم حفظ کلل ذکر هو بل عين رئى قرء نبو عبد فکه يوم بنو فعل مع ملک بعد خرج بلو خفض

درک سوف ثم اذ لکن غشى لقى غشو حتى صمم عظم قلل شکر حفظ انتم عذب مثل خرج عين حمم لطف

آیات شامل این کلمه حمم‌ (۲۱ بار) وَ لا يُبَصّرُونَهُم حَمِيم إِلاّ يَوَدّ شَرَابا مَاء فَقَطّع يَسْأَل الْمُجْرِم أَمْعَاءَهُم سُقُوا جَزَاء غَسّاقا إِنّهُم

در اینجا به تناسب «ظلّ» (سایه) به «دود غلیظ و سیاه و داغ» تفسیر شده است. حمم‌ (۲۱ بار) دود. [واقعة:43] صحاح آن را دو دو قاموس هر شى‏ء سياه گفته است در

آیات شامل این کلمه حمم‌ (۲۱ بار) حميم. آب داغ. در مجمع گويد: «اَلْحَميمُ الْماءُ الْحارِّ» راغب گويد: «اَلْحَميمُ: اَلْماءُ الشَّديدُ الْحَرارَةِ» [انعام:70]

داغ» تفسیر شده است، و سپس به «دوستان گرم و بسیار صمیمى» نیز اطلاق شده است. حمم‌ (۲۱ بار) ال فِي مِن ثُم فَشَارِبُون الْبُطُون فَوْق هٰذَا وَ خُذُوه صُبّوا