نتایج جستجو

جوب جوع جىء حبب حجر حدث حدق حرث حرم حرک حسب حسن حشر حصى حضض حطم حفر حقب حقق حلق حلقم حمر حمم حنث حور حين حيى حکم خرج خسر خسف خشع خشى خضد خضر خطء خفض خفى خلد

۳(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... گلو. راغب در مفردات گويد: اصل حلق به معنى گلو است و گويند: «حَلَقَهُ» يعنى گلوى او را بريد سپس در قطع مو (تراشيدن)

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... انتم اذ حلق بلغ ف حين نحن نظر اذا لولا قرب الى لو کذب

«یُسِیغُهُ» از مادّه «اساغة» به معناى ریختن نوشابه در حلق است. سوغ‌ (۳ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) فرو رفتن از حلق به آسانى راغب گويد: «ساغ الشراب فى الحلق: سهل انحداره»

معناى تلخ و گرم است و به آب تلخى مى گویند که گویى گلو را مى سوزاند و راه حلق را مى بندد! و در اصل از «اجیج» آتش; یعنى برافروختگى و سوزندگى آن گرفته شده

انن ان رجع ما لا دين شکر ذکر هو صدق نصر اذا لقى ل على بلغ الذين کذب غير بصر حلق لوم بين اجج نور کود اول سور حلقم اخذ انتم ها نشء اذ التى منى لکن حرث لعل سبح

بَعدى رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُؤمِ مُنْدَ حِقُ الْبَطْنِ» پس از من مردى گشاد حلق بزرگ شكم بر شما چيره مى‏شود. محمد عبده گويد: گفته‏اند مراد از او زيادبن ابيه

هنى‏ء لذيذ و مرى‏ء خوش عاقبت است. راغب گويد: مَرِى‏ء رأس لوله معده چسبيده به حلق است «مَرُؤُ الطَّعامُ» براى آن گويند كه موافق طبع است. بنابراين مى‏شود گفت

بَعدى رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُؤمِ مُنْدَ حِقُ الْبَطْنِ» پس از من مردى گشاد حلق بزرگ شكم بر شما چيره مى‏شود. محمد عبده گويد: گفته‏اند مراد از او زيادبن ابيه

افراد ۳۳ ; حج تمتّع ۱۲، ۳۷، ۴۵، ۴۶ ; حج قران ۱۵، ۳۰، ۳۳ ; حج محصور ۴، ۵ ; حلق در حج ۶، ۸، ۱۰، ۲۹، ۳۹ ; قربانى در حج ۳، ۵، ۷، ۸، ۹، ۱۳، ۱۴، ۲۸، ۲۹، ۳۱ خدا:

جرعه جرعه آن را سر می‌کشد، و هرگز مایل نیست آن را بیاشامد» بلکه به اجبار در حلق او می‌ریزند (یَتَجَرَّعُهُ وَ لا یَکادُ یُسِیغُهُ). 4- آنقدر وسائل عذاب و

«اساغه» به معناى جريان دادن نوشيدنى ها در حلق است. وقتى گفته مى شود«ساغ الشراب»، معنايش اين است كه نوشيدنى را در حلق خود مى ريخت، و وقتى گفته مى شود «اسغته

باشد، تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا: نام نهاده باشد به سلسبيل به جهت سلامت آن در حلق، يعنى آسان به گلو رود و زود گوارنده شود، يا منقاد بهشتيان باشد، به هر كجا

نمايد. بعد فرمود: يك ساعت نيز بسيار است، هر كه توبه كند در حاليكه جان او به حلق او رسيده باشد، خداوند قبول فرمايد. فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ‌:

فرستاد گفتند: حكم سعد معاذ را چه گوئى، اطاعت كنيم يا نه؟ او با انگشت، اشاره به حلق خود نمود، يعنى همه شما را خواهد كشت. آيه شريفه نازل شد. ابو لبابه گويد: هنوز

معنى صيحه زدن آيد. در مجمع و نهايه نقل شده «لَيْسَ مِنّا مِنْ سَلَقَ اَمْ حَلَقَ» يعنى از ما نيست آنكه در مصيبت با با صداى بلند گريه كند و فرياد بكشد و موى

گرفتن شارب 2- گذاشتن ريش 3- تراشيدن موى سر 4- مسواك 5- خلال. و پنج در بدن: 1- حلق شعر 2- ختان 3- چيدن ناخن 4- استنجا 5- غسل جنابت به آب مطلق. عياشى- از حضرت

انگشتان و ناخن‌ها و از زير موى‌هاى ايشان به قهر و خشم تمام، تا چون همه آن را به حلق آرند، بازگذارند تا باز به جاى خود رود، پس بار ديگر نزع آن كنند. علّامه مجلسى

یذکروا اسم اللّه...» مربوط به مراسم قربانى است و آیه بعدى، در رابطه با مسأله حلق، تقصیر و طواف مى باشد. پس با در نظر گرفتن این مطلب که مراسم حج - پس از پوشیدن

را ميدهم و شايد اختصاص صوم بخداوند از ميان اعمال براى آن باشد كه چون راه حلق و جلق مسدود ميشود راه وصول بحق مفتوح ميگردد جلد 1 صفحه 225 حجاب چهره جان ميشود