نتایج جستجو

جحم جرم جرى جزى جعل جلل جلو جمع جمل جنب جنن جنى جهر جهنم جوب جوع جىء حبب حجر حدث حدق حرث حرم حرک حسب حسن حشر حصى حضض حطم حفر حقب حقق حلق حلقم حمر حمم حنث

شده را حجر (بر وزن علم) گويند حجر كعبه (حجر اسماعيل) از آن است طبرسى گويد علّت اين تسميه ممنوع الدخول بودن آن در طواف است و ديار ثمود را از آن حجر گفته‏اند

[قلم:16]. حتما بر بينى او علامت و داغ ذلت مى‏نهيم. رجوع شود به «خرطوم». [حجر:75]. متوسم آن است كه به علامت نگاه كندو از آن به چيز ديگرى پى ببرد و تفرس

آیات شامل این کلمه «جِمَالَتٌ» جمع «جمل» به معناى «شتر» است (مانند حجر و حِجارة). جمل‌ (۱۱ بار) وَيْل صُفْر کَأَنّه کَالْقَصْر يَوْمَئِذ بِشَرَر هٰذَا

بنا بر آنكه جعفر بن محمدبن مسرور كه مورد پسند مرحوم صدوق است ثقه باشد. ابن حجر در صواعق محرقه خود در ضمن آيات نازله در شأن اهل بيت «عليه السلام» آيه «سَلامُ

روشنگر. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از

که به اعمال او گواهى مى دهند. «شاهد»، ملائکه و «مشهود» قرآن است. «شاهد»، حجر الاسود و «مشهود» حاجیانند که در کنار آن مى آیند و دست بر آن مى نهند. «شاهد»،

اين آيه سخنى هست كه در توزين اعمال خواهد آمد. موزون: اندازه شده و سنجيده [حجر:19]. در زمين كوههاى محكم قرارداديم و از گياه و ميوه اندازه شده در آن رويانديم

تکرار در قرآن: ۶(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ميهمان. [حجر:51]. اصل ضيف چنانكه راغب گفته به معنى ميل است «ضافَ اِلى كَذا» يعنى به سوى آن

[بقره:24]. بترسيد از آتشى كه خوراك و هيزم آن مردم و سنگهااند رجوع شود به «حجر». وُقود (بضم - و) مصدر است به معنى افروخته شدن ولى در قرآن عظيم بكار نرفته

فى ذلک قسم لذى حجر) تقلیل، از نکره بودن «حجر» استفاده شده است. ۴ - قرآن در رهنمودهاى خود، خردمندان را مخاطب قرار داده است. (لذى حجر) «حجر» به معناى «منع»

۲۱; سن بلوغ ۲۱ جاهلیت: رسوم جاهلیت ۹; غصب مال یتیم در جاهلیت ۹ حجر: احکام حجر ۱۴; عوامل حجر ۱۴ حقوق: حق تصرف ۱۳; حق مالکیت ۱۳ خدا: نواهى خدا ۱۹ ذکر: آثار

[نساء:102]. و بقيه همه در باريدن سنگ عذاب و فعل آن همه از باب افعال است. نحو [حجر:74]. مگر در آيه «مُمْطِرُنا» كه خواهد آمد. در آياتى نظير: [نمل:58]. مراد از

است كه زمين را گسترش داد و در آن كوههاى پابرجا و نهرها قرارداد. نظير:[حجر:19]. *[حجر:88]. مدّعين به معنى نگاه شديد و خيره شدن است يعنى چشمانت را به چيزهایی

يكنواخت نيستند مثل [حجر:91-90]. * [رحمن:15-14]. انسان را از گل خشكيده همچون سفال، آفريد و جان را از آميخته‏اى از آتش، نظير اين آيه است [حجر:27]. رجوع شود به

قاموس و مجمع نيز به معنى حفظ و نگهدارى آمده كه توأم با ذخيره كردن مى‏باشد. * [حجر:22] خازنين بنابر آنچه گفته شد به معنى حافظين است يعنى از آسمان آب نازل كرديم

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) حجر (۲۱ بار) تَرْمِيهِم أَبَابِيل مِن طَيْرا فَجَعَلَهُم سِجّيل عَلَيْهِم کَعَصْف أَرْسَل مَأْکُول وَ تَضْلِيل در حال

شده است (نگا: حجر / ) از حوزه علم بشری خارج و آن را خدا می‌داند و بس. «صَلْصَالٍ»: گِل خشکیده‌ای که با زدن تلنگری به صدا در می‌آید (نگا: حجر / و و ). «فَخَّارِ»:

آیات شامل این کلمه حجر (۲۱ بار) مِن أَو وَ عَلَيْهِم سِجّيل أَمْطَرْنَا مُسَوّمَة خَلْقا عِنْد سَافِلَهَا فِي رَبّک عَالِيَهَا إِن إِنّا عَلَيْنَا عَلَيْهَا

تراشيدن. [صافات:95]. گفت آيا آنچه را كه به دست خود مى‏تراشيد مى‏پرستيد؟! [حجر:82]. در حال ايمنى از كوهها خانه‏ها مى‏تراشيدند و مى‏ساختند. وَ اللّه الْجِبَال