نتایج جستجو

تکرار در قرآن: ۶(بار) لیست کلمات مشتق شده «بکم» به معناى کسى است که به طور مادرزاد گنگ متولد مى شود. بنابراین: کُلُّ أَبْکَمَ أَخْرَسُ وَ لَیْسَ کُلُّ

دواّب به اشخاص بى تعقل و بى فهم يك ترسيم واقعى است هكذا اطلاق صمّ و بكم. هم لا سمع عمى ف بکم الله اله دعو وله من ما ب بصر فى الذين انت اذا على ک ا ثم کون نا

إن أراد بکم سوءًا) ۳ - هیچ قدرتى توان ندارد از تصمیم خداوند درباره گرفتار کردن کسى به بدى و رنج، جلوگیرى کند. (من یعصمکم من اللّه إن أراد بکم سوءًا) ۴

فرقنا بکم البحر) ۷ - بنى اسرائیل داراى نقشى بسزا در شکافته شدن دریا بر ایشان (و إذ فرقنا بکم البحر) برداشت فوق با توجّه به سببیه بودن حرف باء در «بکم» استفاده

و گمراهى بسان شخص کر و لال و نابیناست. (ترکهم فى ظلمت لایبصرون. صم بکم عمى) صم، بکم و عمى به ترتیب: جمع أصم (کر)، أبکم (لال) و أعمى (کور) است. کلمات یاد

أفأمنتم أن یخسف بکم) ۲- رهایى انسان از مهلکه اى، ایمنى بخش همیشگى وى از قهر الهى نخواهد بود. (نجّکم إلى البرّ ... أفأمنتم أن یخسف بکم جانب البرّ) ۳- با

الموت الذى وکّل بکم) مراد از «وکّل بکم» گمارده شدن براى قبض روح است. ۶ - سلطه فرشته مرگ بر انسان، گریزناپذیر است. (ملک الموت الذى وکّل بکم) ۷ - فرشته مرگ،

انس حيى نظر ارض قد صبر الذى عرب قصص قرب خلق رسل قبل تلک التى اول صلو قرء بکم جعل ليل خرج قرض عون مسک ذرء ابو قسو قصم حرق کبر علو تبع جهنم يونس مدن حبب

مایعبؤا بکم ربّى لولا دعاؤکم) «عبأ» (ریشه «یعبؤا») در اصل به معناى ثقل و سنگین است و «ما» در «مایعبؤا» نافیه مى باشد. بر این اساس جمله «مایعبؤا بکم» به این

باز گرداندن او استثنا کنند. (لتأتنّنى به إلاّ أن یحاط بکم) ظاهر این است که عبارت «إلاّ أن یحاط بکم» استثنا از قسم - که مفاد «لتأتنّنى به» است - مى باشد

تاکلوا ... لا تقتلوا ... انّ اللّه کان بکم رحیماً) ۱۴- خداوند، همواره به بندگان مؤمن، مهربان است. (انّ اللّه کان بکم رحیماً) ۱۵- احکام و مقررات اقتصادى و

(الذین یتربّصون بکم ... ألم نستحوذ علیکم) ۴- شرکت منافقان در جنگ، تنها براى تأمین منافع شخصى و سهیم شدن در غنایم جنگى است. (الذین یتربّصون بکم فإن کان لکم

اللّه بکم الیسر و لایرید بکم العسر) ۲۲ - سختى و دشوارى روزه بر مریض و مسافر، دلیل و حکمت برداشتن روزه از آنان است. (و من کان مریضاً ... یرید اللّه بکم الیسر

الذى یزجى لکم ... إنه کان بکم رحیمًا) ۱۱- ربوبیت خداوند به انسانها، آمیخته با رحمتى گسترده و فراگیر است. (ربّکم ... إنه کان بکم رحیمًا) آفرینش: آثار مطالعه

آشکار و نهان انسان ها (هو أعلم بکم ... فلاتزکّوا أنفسکم) ۱۹ - خودستایى، زاییده غفلت انسان از علم احاطه دار خداوند (هو أعلم بکم ... فلاتزکّوا أنفسکم) تفریع

لایشعرنّ بکم أحدًا) ۳۳- اصحاب کهف، از پى بردن مردم به مخفى گاه شان نگران و بیم ناک بودند و براى پیش گیرى از افشاى آن، تلاش مى کردند. (و لایشعرنّ بکم أحدًا)

مِثْلِه بَيْنَک لَکُم فَکَفَى الْعَدَاوَة إِن مَوْعِدا سَدّا أَلاّ الْقَوْم بِکُم قَوْمِنَا بِسِحْر تَوَکّلْنَا خَرْجا کَفَرْنَا تَعَالَوْا فَلَنَأْتِيَنّک

آیات شامل این کلمه «بُکْم» جمع «اَبْکَم» به معناى لال است. بکم‌ (۶ بار) وَ صُم لا عُمْي فَهُم فِي الّذِين يُبْصِرُون مَن نِدَاء الظّلُمَات يَشَأ بِآيَاتِنَا

بزرگ، تزلزل و اضطراب اشیاء عظیم است، و جمله «أنْ تَمِیْدَ بِکُمْ» در تقدیر «لِئَلاّ تَمِیْدَ بِکُمْ» بوده است. ميد (۵ بار) اضطراب چيز بزرگ، مثل اضطراب زمين

گوش ندهد و قبول نكند به صم توصيف مى‏شود. * [بقره:18]. صُمّ جمع اَصَّمُ، بُكْم جمع اَبْكَم، عُمْى جمع اَعْمَى است يعنى: كراند، لال‏اند، كوراند به حق بر