نتایج جستجو

الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات روي في حديث اخر : و در حديث ديگرى كه كسى سوگند ياد كرده بود به اين طريق‏ «لا و أبي» يعنى نه

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات قال الصادق ع : و امام صادق عليه السّلام فرمود: كفّاره كارمندى دولت انجام

من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات قال رسول الله ص : و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس خدا را بزرگتر

من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات قال رسول الله ص : و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس در نهان سوگند

است پروردگار تو كه خدائى مقتدر و بى‏همتا است از هر چه او را جاهلان وصف كنند، و درود و تحيّت خداوند بر رسولان او باد، و ستايش مخصوص خداوند معبود است كه

جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات قال ابو جعفر الباقر ع : و امام باقر عليه السّلام فرمود: هيچ كس براى خداوند چيزى را ترك و رها نمى‏كند

الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات قال امير المومنين ع : و امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر كس سوگند ياد كرده و بگويد: نه به

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات : و حلبى گفت: پرسيدم كه زنى گفته است: اگر من چيزى از متاعم را به فلان

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات : و از او عليه السّلام در باره مردى كه بگويد: هزار شتر قربانى بر ذمّه

زبان سوگند مى‏خورد و دلش غير زبانش مى‏باشد (قسمش صرف لفظ است و نيّت و قصد ندارد يا نيّتش چيز ديگريست). امام فرمود: سوگند بر باطن و نيّت است (يعنى هر چه

خداوند عزّ و جلّ نذرى كردم كه باز شود و حائض گردد، بعد متوجّه شدم كه قبل از اينكه من نذر كنم او حائض شده بوده است- به امام صادق عليه السّلام نوشتم، و خود در

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات روي حنان بن سدير عن ابي جعفر ع انه قال : حنان بن سدير گويد: امام باقر

بيزارى از خداوند عزّ و جلّ يا به بيزارى از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله سوگند ياد كرده و آن را شكسته است توبه او چگونه است؟ و كفّاره آن چيست؟ امام عليه

دارد و نه پاداشى براى اوست، آنست كه مرد به انجام امرى سوگند ياد كند سپس بهتر از آن را بيابد و آن را رها كرده بهتر را بجاى آورد، و أمّا آنكه عقوبت و سزايش

افطار كند پس بر او سه كفّاره است، عتق رقبه، و روزه دو ماه پى در پى، و إطعام‏ صت مسكين، و قضاء كردن روزه آن روز، و اگر مجامعت با حلال خود كرده يا با چيز مباح

كه خورده و آن را شكسته‏ايد. و اگر كسى نذر كند كه هر روز شنبه و يا يك شنبه و يا روزى ديگر از ايّام معيّن را روزه بگيرد بايد بدين نذر خود وفا كند و نمى‏تواند

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۸، كِتَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات عنه عن القاسم عن علي عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۸، كِتَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات علي بن مهزيار قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۸، كِتَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات بهذا الاسناد عن عبد الله بن جندب قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۸، كِتَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات عنه عن علي عن هارون بن مسلم عن مسعده بن صدقه قال :