نتایج جستجو

يعنى روحش خارج شد ايضا نفس به معنى خون است «مالَيْسَ سائِلَةٌ لايُنْجَسُ الْماء اِذا ماتَ فيهِ» آنكه خون جهنده ندارد اگر در آبى بميرد آب نجس نمى‏شود تا

الْفَجَرَة الْفَصْل الْفُؤَاد الْقَمَر الْقُرْآن الْقُوَى الْقِيَامَة الْمَأْوَى الْمَاء الْمَرْء الْمَرْجَان الْمَشْأَمَة الْمَوْت الْمَيْمَنَة الْمَکْنُون الْمُجْرِم

بارگیری... حميم. آب داغ. در مجمع گويد: «اَلْحَميمُ الْماءُ الْحارِّ» راغب گويد: «اَلْحَميمُ: اَلْماءُ الشَّديدُ الْحَرارَةِ» [انعام:70] . در مفردات گويد:

۷(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن فلس) اخذ كردن. «غَرَفَ الْماءَ بِيَدِهِ: اَخَذَهُ: بِها» در مفردات آمده: غرف برداشتن و اخذ شى‏ء است و غرفه

پاکیزه و خنک است، و در «لسان العرب»، تنها به معناى آب پاکیزه تفسیر شده (المَاءُ الطَّیِّب) که ممکن است خنک و شیرین بودن آن نیز در مفهوم «طیب» جمع باشد.

معاد كافى است. «أَ فَرَأَيْتُمُ الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ» 2- نزول آب قابل نوشيدن، نشانه حكمت وقدرت الهى است. «الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ» «1». وسائل،

است. عِنَباً ... زَيْتُوناً وَ نَخْلًا أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا «25» أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ: به درستى كه ما ريزان نموديم آب را از ابر، صَبًّا: ريختنى

حاضر شوند. وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ «28» وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ‌: و آگاه نما

اَلْمَجْرَى الْواسِعُ مِنْ مَجارِى الْماءِ» و راغب گويد: «اَلنَّهْرُمَجْرَى الْماءِ الْفائِضِ» در قاموس گويد «اَلنَّهْرُ مَجْرَى الْماءِ». ولى در مصباح و اقرب الموارد

مى‏آورد. ممكن است ميم در «معين» اصل كلمه باشد از «معن الماء» كه به معنى سهولت جريان است در لغت آمده «معن الماء: سهل و سال» در اين صورت فعيل به معنى فاعل است ماء

«خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً» هم حيوان، «وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ» «3» و هم ساير موجودات زنده. «وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْ‌ءٍ

اَلْمَجْرَى الْواسِعُ مِنْ مَجارِى الْماءِ» و راغب گويد: «اَلنَّهْرُمَجْرَى الْماءِ الْفائِضِ» در قاموس گويد «اَلنَّهْرُ مَجْرَى الْماءِ». ولى در مصباح و اقرب الموارد

مذابّ بوده است. «كانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ» 4- آب، قبل از آسمان‌ها و زمين وجود داشته است. «كانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ» 5- هدف از آفرينش همه‌ى موجودات، رشد

(السموت ) ۳- آب، سرچشمه حیات و زندگى در جهان طبیعت (و جعلنا من الماء کلّ شىء حىّ ) «من» در «من الماء» ابتدائیه است; یعنى، هر چیز دارى حیات از آب نشأت گرفته و

تأکید و فراوانى این آب مى باشد. صبب‌ (۵ بار) ريختن. (لازم و متعدى) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سكبه فانسكب» (اقرب). [عبس:24-25]. * [فجر:13]. نا گفته نماند:

(فإذا أنزلنا علیها الماء اهتزّت و ربت) ۶ - نزول باران، زمینه تحول عناصر خاک و مهیّا شدن زمین براى رویش گیاهان (فإذا أنزلنا علیها الماء اهتزّت و ربت) ۷ -

حمم‌ (۲۱ بار) حميم. آب داغ. در مجمع گويد: «اَلْحَميمُ الْماءُ الْحارِّ» راغب گويد: «اَلْحَميمُ: اَلْماءُ الشَّديدُ الْحَرارَةِ» [انعام:70] . در مفردات گويد:

آرامش و مهلت است. سيح‌ (۳ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) جريان و سير در صحاح آمده ساحَ الْماءُ: جَرى عَلى وَجْهِ الْاَرْضِ -ساحَ فى الْاَرْضِ:ذَهَبَ» طبرسى سير با مهلت

گناه مى‏داند و در طغيان آب استعاره گفته است. طبرسى فرموده: طغيان از «طَغَى الْماءُ يَطْغى» به معنى تجاوز از حدّ است. در قرآن فقط در طغيان آب به كار رفته است

مى‏باشد گويند: «نَطَفَ الْماءُ نَطْفاً: سالَ قَليلاً قَليلاً» نطفه را آب صاف شده و آب كم گفته‏اند راغب گويد:«اَلنُّطْفَةُ، اَلْماءُ الصَّافى» اين عبارت در