نتایج جستجو

گويد:الهام القاء چيزى است در قلب و مخصوص است به اينكه از جانب خدا و از ملاء اعلى باشد مثل قول حضرت رسول «صلى اللَّه عليه و آله» «اِنَّ الرُّوحَ الْاَمينَ

براى تعجب آيد مثل [اسراء:93]. [نور:16]. تسبيح در قرآن بنفسه منعدى شده مثل [اعلى:1]. و نيز باباء مثل [واقعة:74]. و ايضاً بالام نحو [حديد:1]. چون «سبّح» در

مى‏كنند. ملاء اعلى 1- [صافات:8]. يعنى شياطين به جماعت بالاتر نتوانستند گوش بدهند و از هر طرف زده مى‏شوند و طرد مى‏گردند. گفته‏اند: مراد از ملاء اعلى جماعت ملائكه

مى‏كنند. ملاء اعلى 1- [صافات:8]. يعنى شياطين به جماعت بالاتر نتوانستند گوش بدهند و از هر طرف زده مى‏شوند و طرد مى‏گردند. گفته‏اند: مراد از ملاء اعلى جماعت ملائكه

معناى چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده. و در سوره «أعلى» به معناى «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگرى است که در آن مطلبى را مى نویسند;

معناى چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده. و در سوره «أعلى» به معناى «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگرى است که در آن مطلبى را مى نویسند;

پروردگار تو به فرشتگان گفت: من آدميى از گِل مى‌آفرينم. وقتی (این گفتگو در ملأ اَعلی و عالَم بالا درگرفت) که پروردگارت به فرشتگان گفت: من انسانی را از گِل می‌آفرینم

در مورد انسان به كار مى‌رود، نه اشيا، سازگارتر است. مراد از «ملا اعلى» همان «افق اعلى» است كه در سوره‌ى نجم مى‌خوانيم: «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلى‌»

وسيله اقتدار و نفوذ سلطان برتر و بالاتر است. *** اعلى: بالاتر و برتر. در علوّ مكان و مقام هر دو آيد مثل [اعلى:1]. كه در علوّ مقام است و مثل [ص:69]. [نجم:7]

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

(۴۰ بار) (بر وزن فرس) و فلاح به معنى رستگارى و نجات است همچنين است افلاح [اعلى:14-15]. رستگار شد آنكه پاك شد و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز خواند. آن

[يوسف:64-92] و غيره ولى در اين آيه سافلين بدون لام است. بعضى گفته‏اند آن نظير اعلى علّيين است. ولى علّيين مفرد است نه جمع. در كشاف گويد: عبداللّ آن را اسفل

بچرانيد. مرعى به معنى چراگاه است محليكه چهارپايان با چريدن محافظت مى‏شود [اعلى:4-5]. رعاء و رعاة جمع راعى به معنى چوپان است [قصص:23]. گفتند گوسفندان خود

خودش حرف مى‏زند. مى‏و معشوق خيالى عمده محرك شاعر است وقتى مى‏بينى در عرش اعلى قدم مى‏زند و گاهى در حضيض بى هدفى گام بر مى‏دارد. در واقع قرآن مجيد با لفظ

[قمر:17]. حقا كه قرآن را براى پند گرفتن آسان كرده‏ايم آيا پندگيرنده‏اى هست؟ * [اعلى:8]. [ليل:5-7]. يُسرى مونث ايسر است به معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت

[قمر:17]. حقا كه قرآن را براى پند گرفتن آسان كرده‏ايم آيا پندگيرنده‏اى هست؟ * [اعلى:8]. [ليل:5-7]. يُسرى مونث ايسر است به معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت

است بنا براين لازم نيست هميشه پى ابطال ما قبل «بل» بگرديم در آياتى نظير [اعلى:14-16] و غيره اگر كعناى اخير را به نظر آوريم كار آسان خواهد بود. تا اينجا

جمله‌ «إِذْ قالَ» مربوط به جمله «تحيمون» در آيات قبل باشد، يعنى من از ملاء اعلى آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرينش انسان با خداوند مجادله مى‌كردند آگاه نبودم