۱۳٬۸۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روايتى: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
مؤلف: اين روايت، از باب جرى و تطبيق كلّى بر مصداق است. ممكن هم هست كه مقصود از آن، كمال معارف دينى باشد كه نزد امام است، و بخواهد بفرمايد: قرآن به سوى آن دين كامل و معارف كامله دينى كه نزد امام است، دعوت مى كند. مؤيّد اين احتمال، اين است كه در بعضى از روايات دارد: «قرآنريال به سوى امام هدايت مى كند». | مؤلف: اين روايت، از باب جرى و تطبيق كلّى بر مصداق است. ممكن هم هست كه مقصود از آن، كمال معارف دينى باشد كه نزد امام است، و بخواهد بفرمايد: قرآن به سوى آن دين كامل و معارف كامله دينى كه نزد امام است، دعوت مى كند. مؤيّد اين احتمال، اين است كه در بعضى از روايات دارد: «قرآنريال به سوى امام هدايت مى كند». | ||
در روايت ابى الجارود، از ابى جعفر «عليه السلام» نقل كرده كه در ذيل آيه: «وَ | در روايت ابى الجارود، از ابى جعفر «عليه السلام» نقل كرده كه در ذيل آيه: «وَ كُلَّ إنسَانٍ ألزَمنَاهُ طَائِرَهُ فِى عُنُقِهِ» مى فرمود: چه خيرش و چه شرّش، با اوست، هر جا كه باشد، و به هيچ وجه نمى تواند از آن جدا شود، تا روزى كه كتابش را، كه همان اعمال و كرده هاى اوست، به دستش بدهند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۹۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۹۷ </center> | ||
و در همان كتاب، از زراره و حمران و محمد بن مسلم، از امام ابى جعفر و امام صادق «عليهما السلام»، از معناى اين آيه سؤال شد. فرمودند: مقصود از كتابى كه در قيامت به گردن هر كسى است، همان مقدراتى است كه برايش تقدير كرده اند. | و در همان كتاب، از زراره و حمران و محمد بن مسلم، از امام ابى جعفر و امام صادق «عليهما السلام»، از معناى اين آيه سؤال شد. فرمودند: مقصود از كتابى كه در قيامت به گردن هر كسى است، همان مقدراتى است كه برايش تقدير كرده اند. | ||
