۱۴٬۲۴۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از «امت واحده» در آیه شریفه: «إنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُم أُمَّةً وَاحِدَة»
| خط ۲۴۹: | خط ۲۴۹: | ||
علاوه بر اين، با اين كه معناى حقيقى كلمه معناى رو به راهى است و ساير كلمات قرآنى از قبيل «وَ مَا كَانَ النَّاسُ إلّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاختَلَفُوا»، آن را تأييد مى كند - چون به طورى كه مى بينيد اين آيه، اجمال آيه فوق و آيه بعدى اش را متضمن است - ديگر نه اجبارى داريم و نه احتياجى به اين كه مرتكب مجاز شويم. | علاوه بر اين، با اين كه معناى حقيقى كلمه معناى رو به راهى است و ساير كلمات قرآنى از قبيل «وَ مَا كَانَ النَّاسُ إلّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاختَلَفُوا»، آن را تأييد مى كند - چون به طورى كه مى بينيد اين آيه، اجمال آيه فوق و آيه بعدى اش را متضمن است - ديگر نه اجبارى داريم و نه احتياجى به اين كه مرتكب مجاز شويم. | ||
از اين هم كه بگذريم، تعبير در جملۀ «وَ أنَا رَبُّكُم» به «ربّ» و نه به «إله» بدون وجه مى ماند. زيرا اگر | از اين هم كه بگذريم، تعبير در جملۀ «وَ أنَا رَبُّكُم» به «ربّ» و نه به «إله» بدون وجه مى ماند. زيرا اگر «امت» به معناى دين بود، ممكن بود بفرمايد: «وَ أنَا إلَهُكُم»، به خلاف اين كه «امت» را به معناى جماعت بگيريم، كه در اين صورت، آوردن كلمۀ «ربّ» به خاطر نكته اى خواهد بود و بنابر آن، معناى آيه اين مى شود كه: | ||
شما افراد بشر نوع واحدى هستيد و من مالك و مدبر امور شمايم. پس مرا بپرستيد، تا مرا معبود خود گرفته باشيد. | شما افراد بشر نوع واحدى هستيد و من مالك و مدبر امور شمايم. پس مرا بپرستيد، تا مرا معبود خود گرفته باشيد. | ||
