۱۳٬۷۸۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۲۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←دلیل و ریشه تكذيب رسول الله «ص»، انكار قيامت است
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
در اين جمله، از طعن آنان بر رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله»، و اعتراضشان بر آن جناب به غذا خوردن و راه رفتن در كوچه و بازار اعراض شده و فرموده اين ها، بهانه است. حقيقت امر، غير از اين كلامى است كه به ظاهر مى گويند، بلكه علت انكارشان بر نبوت تو و طعنشان بر تو، اين است كه اينان قيامت را قبول ندارند، و معاد را منكرند. و معلوم است كه براى كسانى كه اعتقادى به معاد ندارند، نبوت معنايى ندارد، و براى كسانى كه قائل به حساب و جزا نيستند، دين و شريعت مفهومى ندارد. | در اين جمله، از طعن آنان بر رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله»، و اعتراضشان بر آن جناب به غذا خوردن و راه رفتن در كوچه و بازار اعراض شده و فرموده اين ها، بهانه است. حقيقت امر، غير از اين كلامى است كه به ظاهر مى گويند، بلكه علت انكارشان بر نبوت تو و طعنشان بر تو، اين است كه اينان قيامت را قبول ندارند، و معاد را منكرند. و معلوم است كه براى كسانى كه اعتقادى به معاد ندارند، نبوت معنايى ندارد، و براى كسانى كه قائل به حساب و جزا نيستند، دين و شريعت مفهومى ندارد. | ||
پس اشاره به سبب اصلى بهانه ها بعد از نقل آن ها و پاسخ آن ها در اين جا، نظير همين جريانات است. در سوره «إسراء»، كه بعد از ذكر بهانه ها و جواب از آن ها سبب اصلى را بيان نموده، مى فرمايد: «قُل سُبحَانَ رَبِّى هَل كُنتُ إلّا بَشَراً رَسُولاً وَ مَا مَنَعَ النَّاسَ أن يُؤمِنُوا إذ جَاءَهُمُ الهُدَى إلّا أن قَالُوا أبَعَثَ اللّهُ بَشَراً رَسُولاً». | پس اشاره به سبب اصلى بهانه ها بعد از نقل آن ها و پاسخ آن ها در اين جا، نظير همين جريانات است. در سوره «إسراء»، كه بعد از ذكر بهانه ها و جواب از آن ها سبب اصلى را بيان نموده، مى فرمايد: «قُل سُبحَانَ رَبِّى هَل كُنتُ إلّا بَشَراً رَسُولاً * وَ مَا مَنَعَ النَّاسَ أن يُؤمِنُوا إذ جَاءَهُمُ الهُدَى إلّا أن قَالُوا أبَعَثَ اللّهُ بَشَراً رَسُولاً». | ||
جمعى از مفسران گفته اند: جملۀ «بَل كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ»، حكايت يكى ديگر از اباطيل آن ها است. (نه بيان علت اصلى). همچنان كه جملۀ «وَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَة»، حكايت يكى از اباطيل ديگر آن ها مربوط به مسأله توحيد است. و جملۀ «وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إن هَذَا إلِا إفكٌ»، و همچنين جملۀ «وَ قَالُوا مَا لِهَذَا الرَّسُول يَأكُلُ...»، يكى مربوط به مسأله كتاب و ديگرى مربوط به مسأله رسالت است. | جمعى از مفسران گفته اند: جملۀ «بَل كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ»، حكايت يكى ديگر از اباطيل آن ها است. (نه بيان علت اصلى). همچنان كه جملۀ «وَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَة»، حكايت يكى از اباطيل ديگر آن ها مربوط به مسأله توحيد است. و جملۀ «وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إن هَذَا إلِا إفكٌ»، و همچنين جملۀ «وَ قَالُوا مَا لِهَذَا الرَّسُول يَأكُلُ...»، يكى مربوط به مسأله كتاب و ديگرى مربوط به مسأله رسالت است. | ||
