۱۴٬۲۸۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←دو روايت درباره امانتى كه خدا عرضه كرد
| خط ۶: | خط ۶: | ||
<span id='link342'><span> | <span id='link342'><span> | ||
==دو روايت درباره امانتى كه خدا عرضه كرد == | ==دو روايت درباره امانتى كه خدا عرضه كرد == | ||
و در نهج البلاغه فرموده : سپس اداء | و در نهج البلاغه فرموده: سپس اداء «امانت» است، كه هر كس اهل امانت نباشد، زيانكار و خائب است. چون مسأله «امانت» آن قدر اهميت دارد كه خدا آن را بر آسمان هاى مبنيّه، و زمين هاى گسترده، و كوه هاى بلند كه ديگر بلندتر و بزرگتر از آن ها نيست، عرضه كرد. پس اگر بنا بود به ملاك داشتن طول و عرض و قوت و عزت چيزى از إشفاق امتناع بورزد، كوه ها و آسمان ها و زمين مى ورزيدند، وليكن از عقوبت آن ترسيدند، و به عقل آن ها رسيد، چيزى كه به عقل انسان كه ضعيف تر از آن هاست نرسيد. چون انسان ظلوم و جهول بوده است. | ||
و در | |||
و در كافى، به سند خود، از اسحاق بن عمار، از مردى، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده، كه در ذيل كلام خداى عزوجل: «إنَّا عَرَضنَا الأمَانَة...» فرموده: اين «امانت»، عبارت است از ولايت اميرمؤمنان «عليه السلام». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۳۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۳۳ </center> | ||
<span id='link343'><span> | <span id='link343'><span> | ||
==توضيحى درباره اينكه مقصود از آن امانت ، ولايت اميرالمؤ منين (عليه السلام ) است == | ==توضيحى درباره اينكه مقصود از آن امانت ، ولايت اميرالمؤ منين (عليه السلام ) است == | ||
مؤ لف : منظور از ولايت امير المومنين (عليه السلام )، آن ولايتى است كه اولين نفر از اين امت كه بدان رسيد امير المومنين (عليه السلام ) بود، و آن ولايت كه اولين كسى كه از امت اسلام فتح بابش را كرد على (عليه السلام ) بود، عبارت است از اينكه آدمى به جايى از تكامل برسد، كه خداى سبحان عهده دار امور او شود، و اين از راه مجاهده و عبادت خالصانه به دست مى آيد | مؤ لف : منظور از ولايت امير المومنين (عليه السلام )، آن ولايتى است كه اولين نفر از اين امت كه بدان رسيد امير المومنين (عليه السلام ) بود، و آن ولايت كه اولين كسى كه از امت اسلام فتح بابش را كرد على (عليه السلام ) بود، عبارت است از اينكه آدمى به جايى از تكامل برسد، كه خداى سبحان عهده دار امور او شود، و اين از راه مجاهده و عبادت خالصانه به دست مى آيد | ||
