گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۳۵: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۵۰: خط ۵۰:
صاحب صحاح مى گويد: وقتى گفته مى شود: «صَعِقَ الرّجُلُ صَعقاً وَ تَصَعِقّاً»، معنايش اين است كه غش كرد. و «أصعَقَهُ غَيرُهُ»، يعنى ديگرى او را به غش درآورد. آنگاه مى گويد: «صَعِقَهُ» در آيه «فَصَعِقَ مَن فِى السّماوات وَ الأرض»، به معناى مُردن است.
صاحب صحاح مى گويد: وقتى گفته مى شود: «صَعِقَ الرّجُلُ صَعقاً وَ تَصَعِقّاً»، معنايش اين است كه غش كرد. و «أصعَقَهُ غَيرُهُ»، يعنى ديگرى او را به غش درآورد. آنگاه مى گويد: «صَعِقَهُ» در آيه «فَصَعِقَ مَن فِى السّماوات وَ الأرض»، به معناى مُردن است.
<span id='link284'><span>
<span id='link284'><span>
و جملۀ «إلّا مَن شَاءَ اللّهُ»، استثنايى است از اهل آسمان ها و زمين. و اما اين كه اين استثناء شدگان، چه كسانى هستند، بعضى گفته اند: جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل اند، كه پيشوايان فرشتگان اند. چون اين نامبردگان، در هنگام نفخ صور نمى ميرند، بلكه بعد از آن مى ميرند.
و جملۀ «إلّا مَن شَاءَ اللّهُ»، استثنايى است از اهل آسمان ها و زمين. و اما اين كه اين استثناء شدگان، چه كسانى هستند، بعضى گفته اند: جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل اند، كه پيشوايان فرشتگان اند. چون اين نامبردگان، در هنگام نفخ صور نمى ميرند، بلكه بعد از آن مى ميرند.


۱۴٬۲۹۷

ویرایش