۱۵٬۹۷۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۴۱: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
←دو نكته اى كه از اين آيه شريفه استفاده مى شود
| خط ۱۵۰: | خط ۱۵۰: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۵۲۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۵۲۶ </center> | ||
خطاب در آيه شريفه، از خداى تعالى است و ظاهر سياق آيات، چنين مى نمايد كه مورد خطاب در آن، همان دو فرشته | خطاب در آيه شريفه، از خداى تعالى است و ظاهر سياق آيات، چنين مى نمايد كه مورد خطاب در آن، همان دو فرشته «سائق» و «شهيد» باشد كه موكّل بر انسان اند. ولى بعضى احتمال داده اند كه خطاب به دو فرشته ديگر از فرشتگان موكّل بر آتش و از خازنان دوزخ باشد. | ||
«'''الَّذِى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً ءَاخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فى الْعَذَابِ الشّدِيدِ'''»: | «'''الَّذِى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً ءَاخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فى الْعَذَابِ الشّدِيدِ'''»: | ||
| خط ۱۶۰: | خط ۱۶۰: | ||
«'''قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطغَيْتُهُ وَ لَكِن كانَ فِى ضلَالِ بَعِيدٍ'''»: | «'''قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطغَيْتُهُ وَ لَكِن كانَ فِى ضلَالِ بَعِيدٍ'''»: | ||
مراد از قرين در اين جا، | مراد از قرين در اين جا، مسلماً قرين شيطانى است كه در كلام مجيد خداى تعالى، مكرر نامش آمده، و آن عبارت است از: همان شيطانى كه همواره با آدمى هست و غوايت و ضلالت را به آدمى وحى مى كند. از آن جمله، قرآن در باره اش فرموده: «وَ مَن يَعشُ عَن ذِكرِ الرّحمَان نُقَيّض لَهُ شَيطَاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ * وَ إنّهُم لَيَصُدّونَهُم عَنِ السّبِيلِ وَ يَحسَبُونَ أنّهُم مُهتَدُونَ * حَتّى إذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيتَ بَينِى وَ بَينَكَ بُعدَ المَشرِقَينِ فَبِئسَ القَرِينَُ». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۵۲۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۵۲۷ </center> | ||
پس معناى جمله | پس معناى جمله «قَالَ قَرِينُهُ» اين است كه: آن شيطانى كه يك عمر با او بود و گمراهش مى كرد، گفت: «رَبّنَا»: اى پروردگار ما! يعنى: پروردگار من و اين انسان كه من قرينش بودم. (چون مقام، مقام احتجاج و اختصام است)، «مَا أطغَيتُهُ»: من او را مجبور بر طغيان نكردم. «وَلَكِن كَانَ فِى ضَلَالٍ بَعِيد». ليكن خودش آماده و مستعد بود كه دعوت هاى مرا بپذيرد. هرچه به او پيشنهاد مى كردم، او به اختيار خود قبولش مى كرد. پس من مسؤول گناهان و طغيان او نيستم. | ||
در سوره | در سوره «صافات»، شرح مفصلى از اختصام و احتجاج ستمگران با همسرانشان، در ذيل آيه: «أُحشُرُوا الّذِينَ ظَلَمُوا وَ أزوَاجهُم» تا آخر آياتش گذشت. | ||
<span id='link369'><span> | <span id='link369'><span> | ||
