۱۴٬۰۶۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۲۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى اين كه خدا «مُتَقَلّب» و «مثواى» شما را مى داند
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
و معناى آيه اين است كه: آن هايى كه ايمان آوردند، مى گويند: چرا سوره اى نازل نشد، ليكن وقتى سوره اى محكم و بدون شبهه نازل شد و در آن مأمور به قتال و جهاد شدند، مى بينى افراد ضعيف الايمان از ايشان را كه از شدت ترس به تو نظرى مى افكنند، كه محتضر به اطرافيان خود مى افكند و سزاوارشان هم همين است. | و معناى آيه اين است كه: آن هايى كه ايمان آوردند، مى گويند: چرا سوره اى نازل نشد، ليكن وقتى سوره اى محكم و بدون شبهه نازل شد و در آن مأمور به قتال و جهاد شدند، مى بينى افراد ضعيف الايمان از ايشان را كه از شدت ترس به تو نظرى مى افكنند، كه محتضر به اطرافيان خود مى افكند و سزاوارشان هم همين است. | ||
==معناى آيه: «طاعة و قول معروف ...»== | |||
«'''طاعَةٌ وَ قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الاَمْرُ فَلَوْ صدَقُوا اللَّهَ لَكانَ خَيراً لَّهُمْ'''»: | «'''طاعَةٌ وَ قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الاَمْرُ فَلَوْ صدَقُوا اللَّهَ لَكانَ خَيراً لَّهُمْ'''»: | ||
جمله «عَزم الأمر»، به اين معنا است كه مسأله جدّى و منجر شد. و جمله «طَاعَةٌ وَ قَولٌ مَعرُوفٌ» گويا خبرى است براى مبتدایى محذوف، كه تقدير آن «أمرنا طاعة ...»، و يا «أمرُهُم طَاعَة...»، و يا «شأنهم طَاعَة...»، و يا «إيمانهم بنا طَاعَة...» است. يعنى ايمان آنان به ما، طاعتى است كه بر آن با ما پيمان بستند و قولى معروف و غير منكر است كه گفتند، و آن اين بود كه اظهار سمع و طاعت كردند. همچنان كه خداى تعالى، در جاى ديگر از ايشان حكايت كرده، مى فرمايد: «آمَنَ الرّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إلَيهِ مِن رَبّه وَ المُؤمِنُون... وَ قَالُوا سَمِعنَا وَ أطَعنَا». | |||
جمله | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۳۶۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۳۶۱ </center> | ||
و بنابراين جمله ((فاذا عزم الامر فلو صدقوا اللّه لكان خيرا لهم (( كمال اتصال را به ما قبل خود دارد و معنايش اين است كه : امر همان است كه به خدا بر سر آن امر اعتماد كرده و گفتند: ((سمعنا و اطعنا((، پس اگر اينان در هنگامى كه تكليف منجر مى شود خدا را در آنچه خود گفتند تصديق نموده و در آنچه دستور داده - كه از آن جمله امر به قتال است - اطاعت كنند، برايشان بهتر است . | و بنابراين جمله ((فاذا عزم الامر فلو صدقوا اللّه لكان خيرا لهم (( كمال اتصال را به ما قبل خود دارد و معنايش اين است كه : امر همان است كه به خدا بر سر آن امر اعتماد كرده و گفتند: ((سمعنا و اطعنا((، پس اگر اينان در هنگامى كه تكليف منجر مى شود خدا را در آنچه خود گفتند تصديق نموده و در آنچه دستور داده - كه از آن جمله امر به قتال است - اطاعت كنند، برايشان بهتر است . | ||
