تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها

علاوه بر اين، در كلام خداى تعالى، آياتى هست كه دلالت دارد بر آمدن آتش نزد كفار. مانند آيه: «وَ جِئَ يَومَئِذٍ بِجَهَنّم يَومَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الإنسَانُ وَ أنّى لَهُ الذّكرَى».

<span id='link211'><span>

پس حق همان است كه گفتيم: «عرضه»، عبارت است از: اظهار نمودن مانعى كه نگذارد چيزى متلبس به چيزى شود. و اين معنا، يك معناى نسبى است كه همواره دو طرف مى خواهد. چيزى كه هست، ممكن است اولى فرع و «معروض»، و دومى اصل و «معروضٌ عليه» واقع شود. يك بار، آتش دوزخ عرضه بر كافران شود، به اين عنايت، كه كافر عمل صالح و يا شفيعى ندارد كه مانع داخل شدنش در آتش شود. مانند اين مورد كه فرموده: «وَ عَرَضنَا جَهَنّمَ يَومَئِذٍ لِلكَافِرِينَ عَرضاً». و يك بار ديگر، كفار عرضه بر آتش شوند، به اين عنايت كه هيچ مانعى از ناحيه آتش جلوگير عذاب آنان نيست. مانند اين مورد كه مى فرمايد: «النّارُ يُعرَضُونَ عَلَيهَا غُدُوّاً وَ عَشِيّاً». و اين مورد كه مى فرمايد: «يُعرَضُ الّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النّار...».

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۳۱۴ </center>

<span id='link212'><span>

==آنچه پس از عرضه كفار بر آتش به آنان گفته مى شود ==

و در آغاز جمله ((اذهبتم طيباتكم فى حياتكم الدنيا و استمتعتم بها(( كلمه ((يقال (( در تقدير است ، و معنايش اين است كه : به ايشان گفته مى شود طيبات خود را در زندگى دنيا از بين برديد. و كلمه ((طيبات (( به معناى امورى است كه ملايم با نفس و موافق با طبع آدمى است ، و انسان از آنها لذت مى برد. و ((اذهاب طيبات (( به معناى از بين بردن و مصرف كردن آنها است . و مراد از ((استمتاع از طيبات (( استعمال و بهره مند شدن از آنها است ، به طورى كه اين بهره مندى در نظر، هدف باشد، نه وسيله براى زندگى آخرت و آمادگى براى آن .