۱۴٬۲۰۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۱۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←امتحان و ابتلاء قوم فرعون و بعث موسى«ع» به سوى آنان
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
و در اين كلام، حذف و ايجاز به كار رفته و تقدير آن چنين است: «فَأسرِ بِعِبادى لَيلاً يتبعكم فرعونُ و جُنُودُه حتى اذا بلغتم البحر فاضر به بعصاك لينفتح طريق لجوازكم فجاوزوه و اتركه ساكنا او مفتوحا على حاله فيدخلونه طمعا فى ادراككم فهم جند مغرقون: اى موسى! بندگان مرا شبانه حركت بده تا فرعون و لشكريانش به تعقيب شما برخيزند، شما به دريا مى رسيد، با عصا به دريا بزن تا راهى براى عبورتان باز شود. همين كه از دريا گذشتى، آب را همچنان ساكن و يا همچنان باز و به حال خود بگذار تا فرعونيان برسند، و به اميد رسيدن به بنى اسرائيل داخل دريا شده همگى غرق شوند». | و در اين كلام، حذف و ايجاز به كار رفته و تقدير آن چنين است: «فَأسرِ بِعِبادى لَيلاً يتبعكم فرعونُ و جُنُودُه حتى اذا بلغتم البحر فاضر به بعصاك لينفتح طريق لجوازكم فجاوزوه و اتركه ساكنا او مفتوحا على حاله فيدخلونه طمعا فى ادراككم فهم جند مغرقون: اى موسى! بندگان مرا شبانه حركت بده تا فرعون و لشكريانش به تعقيب شما برخيزند، شما به دريا مى رسيد، با عصا به دريا بزن تا راهى براى عبورتان باز شود. همين كه از دريا گذشتى، آب را همچنان ساكن و يا همچنان باز و به حال خود بگذار تا فرعونيان برسند، و به اميد رسيدن به بنى اسرائيل داخل دريا شده همگى غرق شوند». | ||
«'''كمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ وَ زُرُوعٍ وَ مَقَامٍ كَرِيمٍ وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ كَذَلِك'''»: | «'''كمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ * وَ زُرُوعٍ وَ مَقَامٍ كَرِيمٍ * وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ كَذَلِك'''»: | ||
كلمه «كَم»، تكثير را افاده مى كند، و به جمله چنين معنا مى دهد: «چه بسا از باغ ها و چشمه ها و زراعت ها كه به جا گذاشتند». و جمله «مِن جَنّات...»، بيان چيزهايى است كه به جاى گذاشتند. و منظور از «مقام كريم»، قصرها و خانه هاى زيباى فرعونيان، و منظور از «نَعمة» - به فتح نون - تنعم است. و اين كلمه مانند كلمه «ضَربَة» كه به معناى يكبار زدن است، يكبار تنعم را مى رساند. ولى اگر به كسره نون خوانده شود، نوعى از تنعم را افاده مى كند، مانند كلمه «جِلسَة» - به كسر جيم - كه به معناى نوعى نشستن است. | كلمه «كَم»، تكثير را افاده مى كند، و به جمله چنين معنا مى دهد: «چه بسا از باغ ها و چشمه ها و زراعت ها كه به جا گذاشتند». و جمله «مِن جَنّات...»، بيان چيزهايى است كه به جاى گذاشتند. و منظور از «مقام كريم»، قصرها و خانه هاى زيباى فرعونيان، و منظور از «نَعمة» - به فتح نون - تنعم است. و اين كلمه مانند كلمه «ضَربَة» كه به معناى يكبار زدن است، يكبار تنعم را مى رساند. ولى اگر به كسره نون خوانده شود، نوعى از تنعم را افاده مى كند، مانند كلمه «جِلسَة» - به كسر جيم - كه به معناى نوعى نشستن است. | ||
